Rökkur - 01.10.1922, Síða 69

Rökkur - 01.10.1922, Síða 69
Vekja þær til göfgi og dáða. Veikur vilji. Þar er rótin, segir hún. Eins og vöðvar linist, séu þeir ekki æfðir og líkaminn verði skar af áreynsluleysi, eins sé um sál hverrar manneskju, ef hæfileikar hennar eru ekki notaðir, æfðir. Og hún spyr enn: „Hugsa þær nokkurn tíma, þessar fögru konur?“ — Hún segir, að það líti ekki út fyrir það. — Þær virðist frekast hugsa um það, að ginna og klófesta menn. Að keppa hvor við aðra í því. Leita að nýjum vörum til þess að kyssa. Ekkert sé heilagt í augum þeirra. Ekkert fullnægi þeim. Sannleikurinn sé, að sálir beggja kynjanna séu að meira eða minna leyti sofandi. Og að „modern“ stúlkur vestan hafs hafi engar siðferðishugmyndir, enga sómatilfinningu. Ást og allt rómantískt sé dáið í þessari nýja tímans Ameríku. Þegar kona nái fertugsaldri sé hjarta hennar autt og tómt, sál hennar geymi engar dýrar minningar. Og þegar karlmennirnir séu um fimmtugt, þreyttir eftir harða baráttu, baráttu, sem var háð til þess einungis, að auðgast veraldlegum auðæfum, þá fyrst fari þeir, þessir Mammons-þrælar, að sjá, hvers þeir hafi farið á mis. Hún minnist á starf sitt í sambandi við ameríska herinn á Frakk- landi og Englandi. Hún átti tal við ameríska æskumenn hundruð- um, þúsundum saman. Átti tal við særða menn og dauðvona, hrausta og kappsama, en kannske einmana. Níu tíundu þeirra, segir hún, minntust aldrei á unnustur sínar eða vinstúlkur. Amerísku her- mennirnir, hávaði þeirra, minntust aðeins mæðra sinna. Mæður þeirra. Konurnar, sem nú eru komnar yfir fertugt, fimmtugt, konur, sem höfðu hærri, göfugri hugsjónir en þær, sem nú eru ungar. Um þessar konur hugsuðu þeir, þessum konum unnu þeir, minning þeirra var þeim helg. Og í einverunni þráðu þeir þær, litu andlit þeirra fyrir augum sálar sinnar. Hvað sannar þetta? Að menn í raun og veru unna því góða í sál konunnar. Virða sjálfsafneitun. Það skín ást blandin sorg úr hverju orði Elinor Glyn. Rödd hennar er hrópandans í eyðimörkinni, þegar hún skorar á amerísk- ar konur að breyta um stefnu, skorar á þær að hugsa, nota gáfur sínar, læra að ná valdi yfir villtum þrám, glæða áhuga sinn fyrir öllu góðu og göfugu, leita að sannri hamingju í sjálfsafneitun, göfugu starfi, hugsa um bækur, listir, lifa fyrir það, sem einhvers er vert í þessum heimi. Það er vetur í sál amerískra kvenna nú, segir hún, en hún hefir þó þá trú, að vorið, andlegt vor, muni koma 69
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Rökkur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Rökkur
https://timarit.is/publication/1770

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.