Rökkur - 01.10.1922, Page 71

Margt er í hömrunum
Fjarað er að Feigðarskeri,
fallinn út er sær.
Fjóla í fákinn slær.
Margt er í hömrunum á hleri.
Fjarað er að Feigðarskeri,
fer hún þá leið,
hendist það á hörkureið.
Margt er í hömrunum á hleri.
Fjarað er að Feigðarskeri,
Fjóla herðir reið,
heyrir ’ún í hamri seið.
Margt er í hömrunum á hleri.
Fjarað er að Feigðarskeri,
flæða tekur senn.
„Hestur minn, harðar renn!“
Margt er í hömrunum á hleri.
Fjarað er að Feigðarskeri,
fellur myrkrið á.
Álfabyggðir augun sjá.
Margt er í hömrunum á hleri.
Fjarað er að Feigðarskeri,
fagran heyrði ’ún seið. —
Komin var hún langt úr leið. —
Margt er í hömrunum á hleri.
Fjarað er að Feigðarskeri,
ferlegt heyrist óp,
útburðarins harmahróp.
Margt er und hömrunum á hleri.
71