Rökkur - 01.10.1922, Side 75

Rökkur - 01.10.1922, Side 75
rós í kjöltu hennar. Hún lét sem hún sæi það ekki. En þegar hann var kominn nokkra tugi metra í burtu og hann áræddi að líta sér um öxl, sá hann, að hún hafði fest rósina í hár sitt. Það fór um hann gleðititringur. Það var aðeins stundarkorn. Svo sótti þung- lyndi á hann aftur. Og þetta þunglyndi hafði gripið hann daginn, sem Shusha hafði ýtt undir hann að „líta á“ Lenku. Frá þeim degi gat hann eigi varizt því að horfa á hana og hugsa um hana. Og þunglyndishugsununum gat hann eigi hrundið frá sér. Og vel vissi hann, að faðir hans og aðrir hugðust ætla að leggja honum ráð, og feður geta enn talizt forlaga-fulltrúar í Serbíu. Svo hlýðinn sonur var Simun, að hann reyndi í öllu að haga sér eftir óskum föður síns. En vissulega hafði nornin Shusha náð tökum á honum. Því hann gat eigi varizt því að hugsa um Lenku. Augu hans leituðu í áttina til kofaskriflisins, sem hún bjó í. Á móti vilja hans báru fætur hans hann á blettinn, þar sem hún hafði staðið í gær og gæti komið á morgun, ef hún yrði þar ekki í dag. Þegar faðir hennar seldi þrjú svín úr eigin stíu á markaðinum í Sabac fyrir geypiverð og lét setja annan glugga til í kofann sinn á hæðinni, óx hugrekki Simunar. Og hann reyndi óbeint á ýmsa vegu að vekja athygli föður síns á þessari velmegunarbyrjun í lífi svínahirðis hans. En orð hans voru meðtekin í þögn. En Simun minntist hugrekkis og dáða forfeðra sinna og hann reyndi að herða vilja sinn. Þegar drúfnauppskeran var um garð gengin, var föður Simunar létt í skapi. Og Simun notaði tækifærið, er þeir bergðu á nýja víninu. „Faðir! Tókstu eftir því, að Lenka, dóttir Stepos, tíndi meira en nokkur hinna stúlknanna. Þar er stúlka, sem vinnur vel. Hún er á við aðrar tvær.“ „Þær unnu allar vel,“ var svarið. „Og það hefir aldrei verið siður í mínu húsi að hæla einum umfram annan.“ — Simun forðaðist brunninn í heila viku og eyddi nokkrum stund- um dag hvern með vinum föður síns, Panto gestgjafanum og Gli- gory, malaranum, en þeir áttu báðir fallegar, gjafvaxta dætur. Og Simun hugsaði á þá leið, að hann hefði gert rangt í að kasta rós í kjöltu ókunnugrar stúlku. Sem og var rétt. Lenka hafði aldrei borið mein í hjarta, þangað til hugsanirnar um spádóm Shushu fóru að ná tökum á henni. Nú orðið gat hún ekki varizt því, er færi gafst, að líta á þennan háa og gjörvilega 75

x

Rökkur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Rökkur
https://timarit.is/publication/1770

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.