Rökkur - 01.10.1922, Blaðsíða 95

skáldið Þorskabitur (Thor Bjarnason) sendi mér og hér birtist,
talar sínu máli. Ég veit, að ég hefi ekki til þess lofs unnið, sem
þar er á mig borið, en það sýnir vissulega annan og betri hug en
þann, sem er að baki ofannefnds dóms. Bréf Þorskabíts með kvæðinu
er dagsett 19. febrúar 1923:
Kveð þig vinarkveðju, skáldið unga,
kærustu þakkir fyrir ljóð og sögur.
Guðum vígða vor gamla móðurtunga
göfug þar birtist, hrein og snjöll og fögur.
Gott er að héðan getur þú nú svifið
gálausum burt frá nautnatrylltum þjóðum.
Margt þó að bratt og krappt sé íslands klifið
kvikari er fótur heima á íslands ströndum.
Vona’ ég að orð þín, efld af krafti hins sanna
aðvari fólkið, svo það láti ei ginnast
hingað, af skrumi hreyknu ættleranna
hér, sem að enn þá langt of margir finnast.
Móti þér, ísland, móðurfaðminn breiði.
Menntandi lýsi þér sólin æðstu fræða,
stefnuna vísi, og lífs um, braut þig leiði
listanna dís, til andans sigurhæða.
Þorskabitur.
Skýringar
Silfurhcerur. Áður birt: Rökkur 1922, Winnipeg. — Steingrímur Thorsteinson:
Ljóðmæli, 1958, að ósk útgefanda. — Eimreiðin 1965, að ósk ritstjórans. —
Flutt í útvarp tvívegis 1965, hið síðara skiptið í þættinum „Endurtekið efni“.
Svalan mín. Ensk þýðing á þessu ljóði, gerð af dr. Watson Kirkconnell, kom
í bók hans: The North American Book of Icelandic Verse.
Skógareldur. Fyrsta smásaga höfundar, skrifuð að Lö, Þrændalögum, Noregi,
í júlí 1914. — Birt í Eimreiðinni XXII. árg. 1. h. — Ljóð og sögur, 1916.
Gaska. Höf. dvaldist hausttíma 1914 á Langö við Sjáland. Þar voru pólskar
stúlkur við uppskerustörf og á sagan rætur að rekja til minningar um eina
þeirra. Birt í Eimreiðinni XXIII. árg. 1. h. — Sex sögur 1917.
Lögberg og islenzkir bandur. — Þessi grein er ein af mörgum, sem ég skrifaði
eftir að Lögberg fór að flytja mikinn greinaflokk undir fyrirsögninni: Astað-
urnar fyrir þvi, að hugur islenzkra bœnda hneigist til Kanada, og voru þessar
95