Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2021, Blaðsíða 22

20 Tímarit hjúkrunarfræðinga | 3. tbl. 97. árg. 2021
,,… ég hef aldrei nokkurn tímann
heyrt fólk furða sig á því að það sé
karlmaður í hjúkrun hérna í Ástralíu.“
Viðtal
Myndir þú mæla með við aðra hjúkrunarfræðinga að
flytja og starfa við fagið í fjarlægu landi? ,,Já, ég mæli
hiklaust með því fyrir alla að prófa að vinna við fagið
í öðru landi. Ísland er pínulítið og ég held að það sé
öllum hollt að taka styttri eða lengri tarnir í útlöndum
ef fólk hefur kost á. Reynslan skilar sér líka inn í kerfið
heima,“ segir hann. En er eitthvað annað sem Gunnar
gæti hugsað sér að læra í framtíðinni; innan hjúkrunar
eða jafnvel á allt öðrum starfsvettvangi? „Ég ætlaði
að skrá mig í sjúkraflutninganám hérna en vegna
hjartavandamála er það, því miður, ekki í boði fyrir
mig. Annars gæti ég líka hugsað mér að fara í nám í
svæfingahjúkrun, eða eitthvað allt annað, eins og til
dæmis jarðeðlisfræði,“ svarar hann hress í bragði.
Sidney og Svalbarði
Hvernig kom það til að þið ákváðu þið að flytja til
Sidney? „Ég kynntist konunni minni hér árið 2014
þegar ég var að klára meistaranám í bráðahjúkrun.
Við fluttum saman heim til Íslands en eftir fjögur ár í
heimalandinu mínu fór hana að langa aftur heim til
Ástralíu. Við ákváðum þá að flytja og hérna verðum
við væntanlega næstu árin.“ Og aðspurður hvernig
hefðbundinn dagur sé hjá fjölskyldunni í Sidney
segir hann virka daga vera svipaða og heima en um
helgar vakni þau yfirleitt snemma og fari í einn af
þeim fjölmörgum görðum sem eru í nágrenninu og
svo heim í hádegismat. ,,Áður en heimsfaraldur og
útgöngubönn skullu á nýttum við yfirleitt helgarnar í
að skoða nýjar strendur en í Sidney eru yfir hundrað
strendur. Svo fórum við heim og skelltum oftast vænni
steik á grillið um eftirmiðdaginn,“ segir hann en ætli
eitthvert annað land heilli hann þannig að hann langi
að flytja þangað? ,,Svalbarði hefur alltaf heillað mig.
Þó svo ég búi í Sydney núna þá kann ég betur við mig
í kaldara loftslagi. Ég held að það gæti verið ævintýri
að prófa að búa á Norðurslóðum einn daginn.
Varð frægur á einni nóttu í auglýsingaherferð
HeForShe
Gunnar er einn þeirra karlmanna sem hefur tekið
virkan þátt í því að brjóta niður staðalímyndir
um hlutverk kynjanna á vinnumarkaði, hann tók
þátt í átaki Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga
þar sem markmiðið var að hvetja karlmenn til að
læra hjúkrun og varð nánast heimsfrægur á einni
nóttu þegar hann tók þátt í auglýsingaherferð
HeForShe-hreyfingarinnar sem miðar að því að hvetja
karlmenn og stráka sérstaklega til að beita sér fyrir
kynjajafnrétti. En hvað svo, hvernig hefur baráttan
gengið síðan þetta var árið 2016? Finnst þér hafa
orðið hugarfarsbreyting almennt hjá fólki? ,,Já, það
hefur orðið veruleg hugarfarsbreyting síðustu árin.
Áður fyrr töldum við vissa hegðun og talsmáta vera
eðlilegan, en það hefur, sem betur fer, orðið breyting
þar á. Karlmenn eru farnir að passa sig mun betur á
því hvernig þeir hegða sér og tala við hitt kynið.“
Gunnar segist aldrei verða fyrir fordómum í starfi
vegna kyns? ,,Aldrei, ég hef aldrei nokkurn tímann
heyrt fólk furða sig á því að það sé karlmaður í
hjúkrun hérna í Ástralíu. Þegar ég kom svo heim til
Íslands um jólin fyrir tveimur árum og tók eina vakt
fékk ég að heyra það alla vega tvisvar frá sjúklingum hvað það væri nú gott að sjá
stráka í þessu starfi. Þetta pirraði mig svolítið því það á ekki að koma neinum á
óvart og það á ekki að vera neitt sérstakt við það að sjá karlmann í faginu. Þetta á
bara að vera eðlilegasti hlutur og það á ekki að skipta máli hvaða kyn þú ert.“
Gunnar segir að vel eigi að vera hægt að auka hlutfall karlmanna í hjúkrun.
,,Það gerum við með jákvæðum fyrirmyndum og orðræðu og með því að
útrýma þeim hugsunarhætti að kyn skipti máli í starfi. Ég hugsa að þegar við
förum að sjá karlmenn í ljósmóðurfræði á Íslandi brotni síðasti múrinn. Hér í
Ástralíu er stórt hlutfall hjúkrunarfræðinga karlkyns og einnig er nokkuð af þeim
í ljósmóðurstörfum. Oft á vaktinni hérna erum við strákarnir um helmingur
hjúkrunarfræðinga og stundum raðast það þannig að við erum í meirihluta. Ég tala
þó bara fyrir bráðahjúkrun.
Saknar íslenska veðursins
En er eitthvað sem þú saknar sérstaklega frá Íslandi? ,,Já, eins og margir
Íslendingar fjarri heimahögunum sakna ég fjallanna, norðurljósanna og veðursins,
því eins og fyrr segir hentar kaldara loftslag mér betur en hitinn. Ég sakna þess að
geta keyrt í nokkrar mínútur og verið kominn út í ósnortna náttúru, sem mér finnst
jafnast á við mánuð af sálfræðiþjónustu eftir erfiða vakt. Ég sakna líka að geta
gengið úti í náttúrunni án þess að hafa áhyggjur af því að rekast á snáka, eitraðar
köngulær eða önnur kvikindi og svo sakna ég kjötsúpunnar frá mömmu,“ svarar
hann brosandi.
Ætlið þið að flytja aftur til Íslands einn daginn? ,,Algjörlega. Ég á stóra fjölskyldu og
krakkarnir mínir voru ungir þegar við fluttum hingað, ég vil að þau fái að kynnast
Íslandi og fái betri tengingu við landið. Við stefnum á að koma heim eftir um þrjú
til fimm ár og vera heima í nokkur ár.“
Að endingu segir Gunnar að ef einhver heima á Íslandi vilji prófa að koma til
Ástralíu og vinna við hjúkrun sé hann alltaf til í að hjálpa. ,,Eins ef einhver vill koma
á skiptiprógrammi á milli landanna þá er ég meira en til í að leggja hönd á plóg við
það verkefni.“