Úrval - 01.12.1942, Side 37

Úrval - 01.12.1942, Side 37
ERU LÖNDIN ENN Á HREYFINGU? 35 löndin, standa hærra en sjávar- botninn, af því að þau eru fyrst og frerast úr graníti, sem er léttara en basaltið í hafsbotn- inum. Bæði granít og basalt hvíla á lagi af heitum, hálf- storknuðum steintegundum, sem heldur þeim uppi eins og vatn spýtu. Löndin eru hærri, af því að þau ,,fljóta“ hærra, alveg eins og furubútur flýtur hærra en bútur af þungri eik. Þessi flotkenning er engan veginn ný, því að hún fór þegar að skjóta upp höfðinu árið 1755, en litlar sannanir voru fyrir hendi unz jarðfræðingum hafði tekizt að kanna iður jarð- arinnar með jarðskjálftasveifl- um og á annan hátt. Því er ekki einungis þannig varið, að löndin fljóti, heldur rísa þau og lækka við og við, eins og allir hlutir, sem eru á floti. Þegar nægilegt farg, eins og til dæmis jökulhetta eða eitthvað þvílíkt, safnast á stór- an flöt, þá sekkur sá flötur eða lækkar, eins og fleki, ef of þungur sundmaður klifrar upp á hann. Ef þunginn hverf- ur, þá hækkar aftur sá staður, þar sem fargið hvíldi á. Fyrir um níu þúsund árum losnaði Skandinavía undan mik- illi íshettu. Fyrir bragðið er hún að hækka nú, sem nemur þrem fetum á hundrað árum, en það er gríðarlegur hraði á mæli- kvarða jarðfræðinnar. Ef löndin, sem virðast föst og óhreyfanleg, geta hreyfzt upp og niður, þá geta þau ef til vill einnig færzt til annarar hvorrar handarinnar, eins og aðrir fljótandi hlutir. Þetta hefir mörgum flogið í hug, en sá, sem þessi hugmynd er helzt kennd við, var Alfred Wegener, þýzkur veðurfræðingur, sem tók eftir einkennilegu fyrir- brigði við landakort af heimin- um. Ef maður hugsar sér, að Suður- og Norður-Ameríka væru fluttar í heilu líki austur á bóginn, þá kemur í ljós, að austurströnd þeirra fellur nærri því að vesturströndum Evrópu og Afríku eins og geirnegldur viður. Öxlin á Brasilíu fellur mátulega inn í Guineu-flóann í Afríku og Vestur-Afríku-bung- an mikla á heima milli norður- strandar Brasilíu og suður- strandar Bandaríkjanna. Nova Scotia fellur inn í Biscayaflóa. Wegeners-kenningin var svo frumleg og ótrúleg, að þegar hann kom fyrst fram með hana, voru allir jarðfræði-ngar sem
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.