Úrval - 01.12.1942, Side 50

Úrval - 01.12.1942, Side 50
48 TÍRVAL að á miðann. Hann varð skyndi- lega óttasleginn. Hann minntist hinna kynlegu orða sessunautar síns, hve augu hans voru ein- kennileg, hve nóttin var dimm, og hann þaut út úr húsinu gagn- tekinn af ofsahræðslu. Honum tókst að finna lögreglustöð, og sagði þar frá því, sem við hafði borið. Lögreglumennirnir tóku honum vel, en þeir gátu ekki að- hafst neitt, því að ekki var um saknæman verknað að ræða. Einn lögregluþjónanna spurði hann þó, hvaða símanúmer hefði verið skrifað á miðann. „Ég hélt, að ég myndi það rétt,“ sagði lögregluþjónninn hróðugur, er hann hafði flett upp í símaskrá. Svo rak hann upp hlátur. „Er þetta ekki skrítið? Þetta er nefnilega símanúmer kirkjugarðsins.“ Það var kynlegt, að dreyma slíka sögu, og draumurinn var svo skýr, að ég man hann enn- þá greinilega. Hann var ólíkur öðrum draumum í því, að hann hvarf ekki, þegar ég vaknaði. Það var engu líkara en að ein- hver hugmyndarík innri vitund hefði fært mér þetta upp í hend- urnar sem borgun fyrir alla fyrirhöfn mína. Þrem dögum síðar ók ég til sjúkrahúss, til þess að hitta konuna mína, sem hafði verið að ala barn. Við eina götuna, sem ég ók um, var betrunar- stofnun fyrir unglinga. Þá birt- ist mér allt í einu önnur saga, alveg eins og í draumi. I þetta skipti fjallaði sagan um götustrák, sem var foringi fyrir félagsskap bílaþjófa. Hann kynntist góðri stúlku, varð ást- fanginn af henni, giftist og bætti ráð sitt. Ég sá hann ganga eftir strætinu, hnugginn á svip. Hann hafði verið atvinnulaus um nokkurn tíma og konan var veik. Hann skorti fé til þess að geta veitt henni þá aðhlynningu, sem hún þurfti. Þegar honum varð reikað fram hjá skraut- legri, mannlausri bifreið, stóðst hann ekki mátið, og stal henni. Hann vissi, að hann gat selt hana fyrir 100 dollara. En um kvöldið var hann handtekinn og farið með hann á lögreglustöðina. Hann varð forviða, þegar fulltrúinn, sem hafði þekkt hann áður fyrr, var ekkert reiður, en aðeins alvar- legur. Hann reyndi að brosar „Áfram, ég veit, að ég er sek- ur“. Fulltrúinn sagði dapurlega: „Danny, konunni þinni versnaði
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.