Úrval - 01.12.1942, Side 100

Úrval - 01.12.1942, Side 100
98 ÚRVAL þar og árið 1936 var hann kom- inn til Prag. Hann fékk sönnun þess, hversu vinsæll hann var meðal almennings, þegar hann var setuliðsforingi í Sellju og Slovenar færðu honum silfur- sverð að gjöf til að votta hon- um hollustu sína. Alexander konungur atti Serbum gegn Króötum og Slóv- enum gegn þeim báðum til þess að skapa óeiningu. Króatar voru hæggerðir, rólegir og frið- samir, en Serbar uppstökkir og herskáir og óeining milli þeirra boðaði ekkert gott. Mikhailo- vitch hafði lengi starfað í her- foringjaráði lands síns, svo að hann var búinn að fá kunnáttu í því að finna fimmtu-herdeild- arstarfsemi, löngu áður en aðra grunaði, að hún væri til. Mikhailovitch var um hríð yfir-eftirlitsmaður jugóslav- neska hersins og í þeirri stöðu hafði hann hug á því að útbúa hann öllum nýtízku vélaher- gögnum, en yfirmenn hans voru því mótfallnir. Hann benti hvað eftir annað á það, að herinn ætti að hafa nánara samband við almenning í landinu og þjóð- iífið yfirleitt. Hann mun hafa tekið meira eftir því en nokkur stjórnmálamaður, hversu mjög sambúð Serba og Króata fór versnandi og honum var það ljóst, að það voru flugumenn nazista, sem réru þar undir. Hvað eftir annað gagnrýndi hann harðlega hina gömlu júgó- slavnesku stjórnmálamenn, sem hugsuðu ekkert um alþjóðarhag. Meðan hann var að skyldu- störfum í héruðum þeim, er lágu að Adriahafinu, hafði hann eftirlit með byggingu víggirð- inga meðfram landamærum ítalíu og sömuleiðis víggirðinga- byggingum í Slóveníu meðfram landamærum Þýzkalands og Ungverjalands. Hann var í mikl- um vafa um það, hvort það væri þess vert, að vera að eyða fé Júgóslavíu til siíkra hluta, sem hann taldi að hefði mjög vafa- samt gildi í hernaði nútímans. Hann var ákærður fyrir að vera huglaus og ragur. Á grundvelli þessara athug- ana sinna samdi Mikhailovitch álitsskjal, þar sem hann gagn- rýndi gerðir stjórnarinnar og sendi henni skjalið. Neditch, er var þá hermálaráðherra og varð síðar quislingur, krafðist þess af Mikhailovitch, að hann tæki skjal sitt aftur, en hann svar- aði með eftirfarandi bréfi: ,,Það er vissulega ekki hægt
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.