Úrval - 01.10.1943, Page 34

Úrval - 01.10.1943, Page 34
32 ÚRVAL að segja, að hann verður að grafa upp gleymdar minningar, ef til vill aftan úr bemsku. Að hann í bemsku hafi ekki getað gert sér grein fyrir því, hvort hann hafi elskað föður sinn eða móður, getur verið frumorsök að sjúklegu stefnuleysi og ósjálfstæði hans. Ótti við of strangan föður eða móður geta verið orsök að feimni hans. Áhyggjur hans samfara kyn- ferðislegum hugsunum og at- höfnum í bemsku, getur verið orsök sjúklegrar sjálfsvitundar. Ráðríki móður gagnvart eftir- lætissyni sínum, getur verið skýring á því, hversvegna son- urinn er feiminn við stúlkur og íorðast þær. Þegar taugasjúklingurinn hef- ir gert sér Ijóst, að hægt er að skilja sjúkdóm hans, að orsök hans geti hann fundið annað hvort sjálfur eða með aðstoð taugalæknis með svonefndri sál- könnun, að þetta ólag á taug- um hans er ekki nein ímyndun, er stórt spor stigið á bataveg- inum. Þýðingarmikið atriði er, að þér gerið honum ljóst, að sjúk- dómur hans er á sviði tilfinn- ingalífsins en ekki vitsmuna- lífsins. „Ég reyni af öllum mætti að efla viljastyrk minn og beita honum til að breyta hugsunum mínum og tilfinningum,“ er viðkvæðið hjá nálega öllum taugasjúklingum. Sannleikurinn er sá, að hvorki menntun, gáf- ur né viljaþrek em í sjálfu sér nein vöm gegn taugaveiklun. Prófessorar geta þjáðst af henni jafnt og stritvinnumenn. Og þó að það sé, almennt séð, æskilegra að menn gefi tilfinn- ingum sínum heilbrigða útrás, heldur en að bæla þær niður. er lítil von til þess að aukin þátttaka í félagslífi, íþróttum, leikjum, ferðalögum og öðru þessháttar, geti eitt út af fyrir sig fært taugasjúkling varan- legan bata. Leggja ber áherzlu á það, að leita verði orsakanna, sem alltaf er að finna í tilfinn- ingalífinu. Þær liggja grafnar í fortíð sjúklingsins — reynslu hans og andsvörum við áhrifum umhverfisins á hann allt frá blautu bamsbeini. í fjórða lagi verðið þér að gera sjúklingnum skiljanlegt, að fmmorsök erfiðleika hans eigi skylt við sektarmeðvitund. Af því að hann er viðkvæmari en almennt gerizt, hefir hann alltaf bmgðizt við öllu á óvenju-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.