Úrval - 01.10.1943, Blaðsíða 104

Úrval - 01.10.1943, Blaðsíða 104
102 ÍTRVAL konunni að orði. „Það er eins og að þeir séu hræddir hvor við annan.“ Við höfðum ekki af þeim augun. Eftir stundarkorn læddi Akkilles hausnum út undan skeljarbrúninni, með hægð. Sá gullskreytti hvæsti og Akkilles fór aftur í hnipur. Skömmu síð- ar gægðist gesturinn út undan sinni brynju, en þá hvæsti Akk- illes, og svo lágu þeir báðir graf- kyrrir stundarkorn. Þá rak gesturinn hausinn fram af nýju. Hann teygði líka úr rófunni og dró hana á eftir sér. Hann krækti máluðum nögl- unum á kaf í gólfábreiðuna og hristi sig. Síðan tylti hann sér á tær. Ef hann hefði verið með vængi, þá hefði hann baðað þeim. Svo hvæsti hann. Akkilles hvæsti á móti. Hann hafði ekki augun af gestinum, en beið. „Við gætum sennilega átt kost á því að sjá fyrirmynd- ar áflog,“ varð mér að orði, „ef menningin er ekki búin að eyði- leggja þennan uppstrokna ná- unga.“ „Æi — nei,“ kveinaði konan. „Ég vil ekki .... Ættum við ekki að ...“ „Við skulum láta þá afskipta- lausa,“ sagði ég dálítið kald- ranalega. Ég vildi láta Akkilles jafna um þennan gleiðgosa. Hann myndi ekki láta neina borgar-skjaldböku með málaðar neglur snúa á sig. Ég hafði séð hann hrista flutningabíla af bakinu á sér. Gesturinn var nú farinn að kjaga til hliðar og aftur á bak, og alltaf á tánum, með upp- sperrtan háls og haus. Hann virtist vera að búa sig undir áhlaup. Aðra hverja sekúndu hvæsti hann sem mest hann mátti. Akkilles hagaði sér öðru- vísi: hann teygði hálsinn fram aðeins til hálfs, og lét hann hvíla á gólfábreiðunni. Og þegar ég leit til hans, hefði ég getað svarið það, að í augum hans var sama kýmni-glottið og þegar ég kitlaði hann í armkrikann. Mér gafst ekkert tóm til að skammast mín hans vegna. Gylti gesturinn fór nú að hreyfa sig fram á leið. með all einkenni- legu, vaggandi göngulagi, — hann lyfti fótunum eins hátt og hann gat og bar skelbrynjuna léttilega. Hann fór í sveig í kringum Akkilles og horfði allt- af á hann. Akkilles snéri sér í hring á sama blettinum til þess að fylgjast með þessum dansi — með sinn gráa og hrukkótta
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.