Úrval - 01.10.1943, Blaðsíða 132

Bréf frá iesendum.
A skrifar m. a.: Að síð-
*** ustu ætla ég að láta
yður vita, hvernig á því stóð, að
ég fór að lesa TJrval alveg á sér-
stakan hátt, öðruvísi en ég hefi
lesið öll önnur timarit og ritsöfn
og sennilega öðruvísi en allir
aðrir.
Þegar ég fór í sumarfríið i
fyrra, keypti ég 1. hefti af Úr-
vali, sem þá var nýkomið út, til
að lesa á leiðinni, því að ég átti
fyrir hendi nærri heils dags ferð
í áætlunarbíl. Þegar ég var bú-
inn að koma mér fyrir í bílnum,
fór ég að lesa. Ég las fyrst ýmis-
legt, sem mér þótti girnilegt til
fróðleiks, svo sem greinarnar um
þýzka herinn, rafeindasmásjána
og nokkrar fleiri og þótti mér
þær allar fróðlegar og skemmti-
legar.
Og ég hélt áfram að lesa,
þangað til ég var búinn að lesa
allt nema tvær eða þrjár smá-
greinar, sem mér leizt ekki
þannig á, að eyðandi væri tíma
í að lesa þær. Á meðal þeirra var
greinin Leshraði.
Ég lagði frá mér heftið og fór
að virða fyrir mér landslagið,
þó það væri mér gamalkunnugt,
þvi að ég hafði oft farið þessa
leið. En ég fékk brátt nóg af
þvi, og af tómum leiðindum fór
ég að blaða í Úrvali aftur, sem
ég þó var búinn aS lesa í allt,
sem mig langaði til að lesa. Les-
hraði varð fyrst fyrir mér af því,
sem ég átti ólesið og ég byrjaði
á henni, en þó aðeins með hug-
ann að hálfu leyti við efnið, en
eftir því sem leið á greinina
vaknaði áhugi minn, og þegar ég
var búinn, þóttist ég hafa fundið
gott ráð til að drepa tbnann. Ég
tók upp úrið og fór að mæla
lestrarhraða minn. Útkoman
varð i lakara lagi, eins og mig
hafði grunað og það sem eftir
var af ferðinni eyddi ég tíman-
um til að æfa mig i hraðlestri,
og er skemmst frá því að segja,
að þeim æfingum hefi ég haldið
áfram síðan með ágætum ár-
angri.
En nú kem ég að aðalefninu.
Það var í raun og veru alger
tilviljun, að ég las þessa grein,
sem ég nú vildi ekki fyrir nokk-
urn mun, að farið hefði framhjá
mér. Til þess að láta ekki slíkt
henda mig aftur, hefi ég tekið
upp þá aðferð, að þegar ég fæ
nýtt hefti af Úrvali, les ég fyrst
allt það, sem mér lízt sízt á. Það
eru ýmsir kostir við þessa lestrar-
aðferð, einkum þegar maður les
tímarit eins og Úrval, sem flytur
greinar um ólíkustu efni. Það
veitir manni marga óvænta á-
nægjustund — og svo á maður
síðast ólesið, það sem mann
langaði mest til að lesa!
STE I N DÓ RS P RE NT H. F.