Úrval - 01.04.1946, Síða 48

46
ÚRVAL
málsvara Allah og verjanda trú-
arinnar, var hann miklu hræði-
legri en fimmtíu úlfar frá Gubb-
io.
En hvað er það sem getur
tamið villidýrseðlið í manni og
skepnu ? Við vitum einungis það
að hann prédikaði í þrjá tíma
yfir hinum hrifna, virðulega og
vantrúaða einvalda. Þegar sol-
dáninn sendi Franz aftur heil-
an á húfi til herbúða kristinna
manna, hefir hann sjálfsagt
gert það i þeirri von, að þessi
guðrækni einsetumaður gerði
krossfarana að betri kristnum
mönnum.
Með leyfi soldánsins fékk
Franz að fara til hinnar helgu
grafar, Nazaret og Betlehem
— hann var sá eini úr fimmtu
krossferðinni, sem náði því
rnarki. Það gæti vel hugsast að
þegar Franz var í Betlehem hafi
hann fengið eina furðulegustu
hugmynd sína, því að um jólin
1223, er hann kom aftur til
Assisi fékk hann bónda til að
smíða jötu í smækkaðri mynd.
Hana fyllti hann með hálmi og
hann fékk myndskera til að
skera út og mála myndir af
barninu í jötunni og móður þess,
einnig mynd af uxa og asna og
af fjárhirðunum og vitringun-
um, sem voru hafðir eins dökk-
ir og Kamil soldán. Síðan bar
hann þetta inn í kirkjuna, með
leyfi páfans, og lýsti það upp
með kertum. Þannig hóf hann
lofstír jólanna til meira vegs,
en þau voru til þessa einungis
hámessu-hátíð, og gerði þau að
hátíð kærleikans. Tilbeiðslan
beindist að barninu í jötunni,
og stafaði frá því töfrabirta
sem gullins kertis við hjarta
þess.
Aðfaranótt pálmasunnudags,
árið 1212, þegar Franz og bræð-
urnir voru að biðjast fyrir, sáu
þeir hvar kom átján ára gömul
stúlka, berandi kyndil, og fór
hratt í gegnum skóginn. Er hún
varpaði sér niður, frammi fyrir
dýrlingnum, sá hann að þetta
var Klara nokkur, dóttir tigins
manns í Assisi. Hún hafði þráð
að vígja Guði líf sitt, en hafði
verið neydd í veraldlegt hjóna-
band, og nú grátbað hún Franz
að fela sig. Að gera það var
sama og að gera sig sekan um
konurán, svo að ekki sé minnst
á, að með þessu stofnaði hann
til hneykslis, er gat haft það í
för með sér, að hann og bræð-
urnir ættu sér ekki viðreisnar
von. Samt hikaði hann ekki. 1
krafti þess valds, sem honum