Úrval - 01.04.1946, Page 80

Úrval - 01.04.1946, Page 80
78 tJRVAL Evró'pu, sem höföu ætlað sér, eftir aö Sterling væri lagöur að velli, að nauðga frú Dollarínu með aðstoð hr. Nippon frá Tok- yo. 'G HITTI Sterling í setustof- unni í húsi hans við Nál- þráðarstræti. Hann sat við morgunverðarborðið og var að borða „bacon“, enkærastan hans hafði sent honura það að gjöf. Hann ýtti ti! rnín sígarettu- pakka og sagði um leið: „Þetta er líka gjöf frá henni.“ Svo tók hann til máls: „Já, það er satt, að ég ætla að taka saman við hana aftur. Ég skal játa, að ég hefði heldur kosið að vera piparsveinn á- fram. Auk þess verð ég að játa að giftingarskilmálamir eru harðir — fjandi harðir. Ég er jafnvel farinn að halda að kven- maðurinn ímyndi sér, að hún sé að ráða til sín kjallarameistara, en ekki í þann veginn að giftast heiðarlegum manni. Fáðu þér svolítið „bacon“,“ sagði hann, „það er síðasta dós- in, sem hún gaf mér áður en við trúlofuðumst. Ég á að borga hana seinna. Þess vegna ætlar hún að lána mér peninga. Auð- vitað er það ekki nema eðlilegt, að eiginkona vilji gera sitt til að maður hennar geti staðið í skilum. Annar agnúi á þessari gift- ingu er sá, að henni er ekkert. gefið um vini mína frá pipar- sveinadögunum. Eins og þú veizt, stofnaði ég klúbb, sem hét í höfuðið á mér og var kallaður Sterlingsvæðið. Herra Ástralí- us, imgfrú Nýja-Sjáland og Hindústani prinsessa eru með- íimir ásamt fieirum. Við áttran nokkur viðskipti okkar í milli. Eiginlega voru þau nú mest fólgin í því að ég keypti af með- limunum ýmsar vörur og skulda ég því þeim orðið nokkuð mikið. Nú vill frú Dollarína blanda sér í þessi viðskipti, svo að ég neyð- ist líklega til að leysa upp klúbbinn. En þó er annað verra, að við neyðranst líklega, allir meðlimir klúbbsins, til þess að ganga í nýjan klúbb, sem stofn- aður var í Bretton Woods en þar á hún heima.“ „Er það þessi gullmyntfót- arklúbbur?“ spurði ég. „Nei, það væri ekki rétt að kalla hann það,“ svaraði Sterl- ing. „Að minnsta kosti ekki í þeim skilningi sem móðir mín og amma notuðu þetta orð fyrir og um síðustu aldamót. Ég man
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.