Úrval - 01.04.1946, Síða 94

BÖRN GUÐS
n.
Brigham Young tekur forustuna.
Brigham Your.g var á yfirreið í
Nýja-Englandi þann örlagaþrungna
dag, sem skríllinn réðist inn í fang-
elsið til Jóseps og Hyrums og myrti
þá.
jÞegar honum bárust þessi ógnar-
tíðindi, brá hann við skjótt og lagði
af stað vestur á bóginn. En þótt hann
hraðaði sér eftir megni, náði hann
ekki til Nauvoo fyrr en eftir sex vik-
ur og allan þann tíma átti hin for-
ingjalausa kirkja mjög í vök að verj-
ast. Viðsjár jukust stöðugt milli trú-
bræðranna og utantrúarmanna, og svo
margir af trúbræðrunum höfðu tekið
þann kost að fara huldu höfði, að
Nauvoo leit út eins og eyðiborg.
Brigham gerðist nú foringi hinnar
bágstöddu kirkju, þar eð hann var
æðstur hinna tólf postula. Hann sá
óðar, að ekki var nema eitt bjargráð:
hann varð að leita nýs landnáms, svo
að trúbræðumir gætu flúið burt frá
óvinum sínum. Bernskuvinur hans
og ráðgjafi, Heber Kimball, féllst á,
að hin fagra Nauvoo yrði að yfir-
gefast.
„En hvert getum' við farið?"
spurði hann.
„Eitthvað burt úr Bandaríkjim-
um," sagði Brigham. „Lúðvík, Klark
og Prémont hafa fundið nokkra góða
staði. E>að er til dæmis eyðimörk á
Utah-hásléttúnni.“
„Eyðimörk!"
„Ef við verðum á eyðimörk, kem-
ur enginn að ónáða okkur," sagði
Brigham.
„Er Utah-hásléttan í Bandaríkjun-
um?“
„Nei, það er mexikanskt land.
Klettafjöllin eru á landamærunum."
Heber var svo mæddur á svipinn, að
Brigham sló á herðarnar á honum.
„Ekki missa móðinn! Ef guð er með
okkur, getum við allt.“
Bx-igham hófst þegar handa um
undirbúninginn. Hi’aðboðar þustu
ríðandi í allar áttir með þau skilaboð,
að trúbræðurnir ættu að koma ti).
Nauvoo til að undii’búa brottflutning-
inn. Ef Brigham var spurður, hvers
vegna hann færi vestur, anzaði hann
ætíð hinu sama: „Til að flýja hina
kristnu og komast bui-t úr Banda-
ríkjxmum."
Til þess að ná til hins nýja, fyrir-
heitna lands, þurfti hann að fara
yfir óbyggðir um 1500 milna veg.
Hann mundi verða að berjast við
vosbúð, hungur, og sjúkdóma. Ef til
vill hefði enginn annar maður voga.ð
að takast á hendur svo erfitt hlut-
verk, en Brigham vogaði og reyndi
með því til híns ýtrasta á þolrifin í
fólki sínu.
Hvert heimili í Nauvoo var nú gert
að verkstæði. Konurnar prjónuðu og
saumuðu langt fram á nætur, og gerðxi
hlý og haldgóð föt til fei'ðarinnar.
Kai'lmennirnir smíðuðu vagna meS
birgðahólfi og dx-ykkjax'tuimum.
Brigham var stundum á ferli alla
nóttina til þess að ganga um, skipa
fyrir og ráðleggja. „Þessi vagn er
ekki nógu sterkur. — Seldu þennan
uxa eða slátraðu honum, hann er
ekki fær til ferðarinnar." Systrun-
um gaf liann einnig ráð. „Til hvers er
að búa til svona grisjur. Þið eruð
ekki að fara á dansleik, systur góð-
ar. Þio eruð að leggja á eyðimörk
innan um úlfa og Indíána."
Nú þurfti að hafa hraðann á.
Utantrúarmenn í Iliinois voru óðir
og uppvægir og heimtuðu að Mor-