Úrval - 01.04.1946, Side 131

UM EFNI OG HÖFUNDA. Framh. af kápusíðu.
Saga þeirra yfirráða yrði senni-
lega ekki öll barnalestur, ef rétt
yrði skráð, en að svo miklu leyti
sem við þekkjum hana er hún
skráð af sagnfræðingum „yfir-
þjóðanna“, og ætti að vera óþarfi
að vara Isiendinga við að taka
slíka sagnfræði um of trúanlega.
Þegar það er vitað, að Indo-
kína er eitt af auðugustu löndum
jarðarinnar að náttúrugæðum,
verðúr „skiljanlegt", hvers vegna
Frakkar hafa gert sér lítið far
um að mennta þjóðina og ala
hana upp til sjálfsstjórnar (sbr.
ummæli annamska stúdentsins í
„Bréf frá Indokína", bls. 49).
Landið hefir stundum verið kailað
„Perla Austurlanda" vegna nátt-
úruauðæfa sinna. Fyrir styrjöld-
ina var hrísgrjónaútflutningur
landsins á aðra miljón lesta og
kolaútflutningur 2 miijónir lesta
árlega. Annar útflutningur var:
90 000 lestir járnsteinn, 5 000 lestir
zink, 1600 lestir tin, 600 lestir
wolfram og auk þess te, pipar og
gúmmí.
Engar fregnir berast nú lengur
af sjálfstæðisbaráttu þjóðarinnar
og bendir það til, að hún hafi orð-
ið að lúta í lægra haldi fyrir
vopnavaldi Frakka......
Tízka. Liddell Hart (höfundur
greinarinnar „Áhrif tízk-
unnar á hegðun og skapgerð",
bls. 60) er kunnur, enskur her-
fræðingur. Annað tveggja er, að
kventízka og hernaður er ekki
eins fjarskyit og ætla mætti, eða
þá að maðurinn er mjög fjöihæfur,
því að hann virðist engu ófróðari
um duttlunga tízkunnar en hem-
aðarins.
Af því að tíRVAL vill með engu
móti baka sér óvild, þótt ekki væri
nema lítiis hluta kvenþjóðarinnar,
þorir það ekki annað en afneita
allri hlutdeild i skoðunum her-
fræðingsins, og bjóða rúm fyrir
andsvar, ef einhver blómarósin
finnur hvöt hjá sér til að stinga
niður penna (en hún má ekki vera
langorð!) .... Ekkert
Nordahl erlent skáld mun hafa
Grieg. eignast jafnsterk ítölc
i hugum íslenzku þjóð-
arinnar og Nordahl Grieg. Ber
tvennt til: frábærar þýðingar
Magnúsar Ásgeirssonar á ljóðum
hans, og persónuleg kynni margra
af skáldinu, þegar það var hér á
stríðsárunum og las upp úr kvæð-
um sínum.
Þegar tíRVALI barst i hendur
grein Odds Hölaas fannst því
sjálfsagt, að íslenzkir unnendur
skáldsins fengju tækifæri til að
lesa hana. Eins og greinin ber með
sér, var Odd Hölaas æskuvinur
skáldsins. Hún er skrifuð af næm-
um skilningi, innilegum hlýleik og
fölskvalausri aðdáun á manninum
Nordahl Grieg, engu síður en
skáldinu, um það bera þessi nið-
Framhald á 2. kápusíðu.