Úrval - 01.08.1946, Blaðsíða 15

PERÓN, HINN NÝI EINRÆÐISHERRA
13
því sem þau neituðu að selja
Argentínu vopn gegn stað-
greiðslu, af því að hún hélt fast
við hlutleysisstefnu sína.
Perón sagði að Brazilía, Chile
og önnur nágrannaríki væru
,.snauð“ ríki. Þau skorti hveiti,
nautpening og frjósemi, sem er
grundvöllurinn að auðlegð
Argentínu. Ef þau eru birgð
upp af vopnum meðan Argentína
er varnarlaus, gæti það orðið
þeim of mikil freisting, sagði
hann. „Ef Bandaríkin vildu
ábyrgjast landamæri okkar,“
sagði hann, „þyrftum við ekki
að vígbúast.En Bandaríkin vilja
það ekki, þess vegna verður
Argentína að vígbúast til vam-
ar.“
Alít þetta kann að vera rétt,
nerna það að Perón er ekki að
vígbúast til varnar. Hann er að
vígbúast „fyrir sérstaka styrj-
öld,“ svo að notuð séu hans
eigin orð. Og hann hefir veðsett
væntanlegar tekjur landsins
næstu tíu árin til þess að safna
að sér vopnabirgðum til tveggja
ára handa 200 000 manna her.
Verksmiðjur hans hafa í hönd-
um áætlanir um ýms hinna
ægilegu vopna sem Þýzkaland
var um það bil að hefja fram-
leiðslu á þegar stríðinu í Evrópu
lauk. Sagt er að ein af verk-
smiðjunum, sem Argentína
keypti af Hermanni Göring,
hafi í höndum áætlanir Þjóð-
verja um framleiðslu kjarnorku-
sprengju. Hvort sem það er rétt
eða ekki, er hitt víst, að her Per-
óns er nógu öflugur til að valda
miklu tjóni í Suður-Ameríku,
þar sem þeir menn, segir ofurst-
inn, er trúa á varanlegan frið,
eru draumlyndir skýjaglópar.
Lán í óláni.
Hrólfur litli var á leiðinni í sunnudagaskólann og hélt á tveim
skildingum í annarri hendinni. Mamma hans hafði sagt honum,
að láta annan skildinginn á söfnunardiskinn, með því móti gæfi
hann guði peninginn, en hinn mætti hann eiga sjálfur. Allt í
einu hraut hann um stein og annar peningurinn hrökk úr hend-
inni hans og skoppaði ofan í niðurfallið á götunni.
Hrólfur horfði hugsandi á eftir peningnum, en svo sagði hann:
„Missti ég nú peninginn hans guðs!“
— David Dentsch í „English Digest.“