Úrval - 01.08.1946, Side 71

mannréttindi?
er leyfilegur á dvalarstöðum flóttafölks o"
útlendra heimilisleysingja gegn hagsmun-
um Bandalags Sameinuðu þjóðanna eða
meðlimum þeirra, eða áróður gegn þvi að
fóik hverfi aftur heim til ættlanda sinna.“
Frú Roosevelt talaði á móti þessari breyt-
ingartillögu, og af því spunnust orðaskiptin.
Hér fer á eftir útdráttur úr þessum um-
ræðum og er hann þýddur úr „Magazine
Digest“, sem tekið hafði hann úr ameríska
stórblaðinu „New York Times".
Ræða
Andrei Y. VisliHisky
Y^RÚ Roosevelt mælti með
ótakmörkuðu frelsi, og ég
álít að þessi skoðun sé ekki rétt.
I fyrsta lagi álít ég að slíkt
ótakmarkað frelsi sé ekki til og
geti eliki verið til í neinu landi.
Þvert á móti álít ég að það sé
óumflýjanlegt að setja vilja og
athöfnum þjóða og einstaklinga
takmörk.
Ótakmarkað frelsi er ósam-
rýmanlegt nútíma félagsháttum.
Lögin takmarka athafnafrelsi
mannsins. Þau lejrfa vissar at-
hafnir en banna aðrar og segja
að maðurinn geti ekki gert það
sem bannað er eða er á móti
anda laganna.
Þannig er vilji einstaklingsins
bundinn af vilja annara manna
í þágu heildarinnar, og þetta á
einnig við um þjóðir og ríki. Ríki
er ekki frjálst að gera allt sem
það vill. Ríki er ekki frjálst að
ráðast á önnur ríki. Þegar ríki
gerist árásarríki, rís lýðræðið
upp og gerir annað tveggja að
beina því burt af árásarbraut-
inni eða tortíma því. Þannig fór
fyrir Hitler.
Það sem máli skiptir hér er
að það er ómögulegt að
njóta ótakmarkaðs frelsis; það
er ósamrýmanlegt hagsmunum
þjóðfélagsins; það er ófram-
kvæmanlegt innan Bandalags
Sameinuðu þjóðanna. Lífið sjálft
setur frelsinu takmörk.