Úrval - 01.08.1946, Page 87
Höfum við ekki i'engið aóg-
aJ styrjöldum?
Hverjir fremja hryðjuverk í stríði?
Grein úr „The Atlantic Monthly“,
eftir Edgar L. Jones.
OENNILEGA verð ég kallaður
taugaveiklaður uppgjafaher-
maður, sem orðið hefir vitni að
of miklum blóðsúthellingum,
þegar ég segi ykkur, að ég verð
ýmist heiftarlega reiður eða
máttvana og kaldur innan í mér
í hvert skipti sem ég heyri fólk
tala um næstu styrjöíd. Mér er
um megn að skilja, hvernig
menn geta yppt öxlum andspæn-
is þeim möguleika að ný heims-
styrjöld sé framundan, hvað
menn taka með miklu kæruleysi
þeirri skoðun að styrjaldir séu
óumflýjanlegar.
Hér stöndum við nú á þrösk-
uldi þess, sem ætti að geta orðið
nýr og betri heimur, en í stað
þess að stíga inn fyrir, starir
landslýðurinn aftur fyrir sig og
tautar í sinnuleysi: „Sagan end-
urtekur sig.“
Þó að við, sem vorum á víg-
stöðvunum, værum allt annað
en bjartsýnir, efast ég um að
nokkur okkar hafi í alvöru trú-
að, að fólkið heima færi að
bollaleggja um næstu styrjöld
áður en við kæmumst heim til
að tala ritskoðunarlaust um
þessa styrjöld. Þó að vonir okk-
ar og uggur um framtíðina væri
með ýmsu móti, var hið sameig-
inlega takmark okkar vissulega
annað og meira en útrýming
nokkurra heimsvelda, svo að
þjóðirnar sem eftir yrðu gætu
byrjað að búa sig undir aðra
styrjöld.
Við færðum fórnir okkar til
að gefa börnum okkar tækifæri
til að betrumbæta fortíðina,
ekki til að láta hina óumbreyt-
anlegu hernaðarklíku taka frá
okkur sigurinn og steypa heim-
inn aftur í hið tortímandi mót
leynimakks og tortryggni.
Margir okkar urðu að tortíma
með eldi og sprengjum þúsund-
um vamarlausra borgara. Að-
eins fáir okkar eru svo ósnortn-
ir af okkar eigin stríðsglæpum,
að við þolum að heyra því hald-