Úrval - 01.08.1946, Page 106
104
ÚRVAL
Margrét: Já, þetta er mitt
tækifæri! Ég ætla að kaupa
orðabókina og (blíðlega) viljið
þér nú ekki segja mér, hvað þér
heitið ?
Fenton (stingur dollarnum í
vasann). Nafn mitt er Karl P.
K. Fenton.
Margrét: Munduð þér vilja
gera mér greiða, Fenton?
Fenton (horfir hikandi til
hlífarinnar): Ég er ekki viss
um það, frú.
Margrét: Mig langar til, að
þér farið úr frakkanum.
Fenton: Þér eruð ekkert að
gabba mig, frú?
Margrét: Mig langar aðeins
að sjá vaxtarlag yðar. Er yður
sama?
Fenton (fer úr fralckanum):
Auðvitað, ef það er allt og sumt.
Margrét: Lyftið nú upp hand-
leggnum, kreppið handlegginn
(Fenton gerir það, Margrét tek-
ur á vöðvanum). Fínt! þér hljót-
ið að stunda íþróttir, Fenton.
Fenton: Nei, frú, ég hefi
aldrei tíma til að æfa mig, ég
hefi fengið þessa vöðva í erfið-
isvinnu.
Margrét: Ég gæti trúað, að
yður þætti ég vera nokkuð und-
arleg, Fenton.
Fenton: Ekki get ég neitað
því, frú.
Margrét: Þér sjáið, að ég er
myndhöggvari. (Bendir á mynd-
ina). Þetta er mitt verk.
Fenton: Hafið þér gert þetta?
Hugsa sér! Það er stórkostlegt
(skoðar styttuna). Alveg eins
og stytturnar á safninu.
Margrét: Þetta er Apollo.
Fenton: Ö, Apollo.
Margrét: Ég var búin að ráða
mann, sem hefir það að atvinnu
að vera fyrirmynd, en ég gæti
ekki fengið nokkurn mann, sem
er heppilegri en þér. Munduð
þér vilja vera fyrirmynd hjá
mér?
Fenton (undrandi): Ég?
þessi náungi þama allsber.
(Efagjam). Ég veit ekki, það
er kalt hérna.
Margrét: Ef ég læt yður vera
í fötum, þá sé ég línurnar ekki
eins vel (sér að hann hikar), en
ef þér viljið það heldur, þá skal
ég gera það.
Fenton: Já, það væri kannske
athugandi.
Margrét: Þér viljið þá koma ?
Fenton: Hvernig stæði á í
kvöld ?
Margrét: Ágætlega. Fáið yður
sæti. (Fenton sezt). Fenton,
þér hafið gert mig svo forvitna.