Úrval - 01.08.1946, Blaðsíða 108

106
TjTRVAL
Margrét: Margrét Marshall.
Fenton: Er yður sama, þó ég
.kalli yður Möggu?
Margrét: Ef þér gerið það, þá
verð ég að kalla yður —
Fenton: Kalla — mér þykir
Magga fallegt nafn, það er eitt-
hvað við það.
Margrét: Það þykir mér vænt
um að heyra.
Fenton (færir sig nær henni):
Og það er eitthvað við yður!
Margrét: Svo yður lízt þá á
mig í raun og veru?
Fenton: Það segi ég satt.
Ætlið þér ekki að gefa mér koss
áður en ég fer, Magga ?
Margrét: Ég veit ekki — er
yður nokkur alvara með það ?
Fenton: Þér eruð perla!
(Hann dregur hana að sér og
kyssir hana innilega á munn-
inn).
Margrét (frá sér numinn):
Þér hafið hinn rétta gríska
anda! (Þau kyssast aftur). Ef
Pommy kyssti mig svona!
Fenton: Pommy ? Hver er
Pommy ?
Margrét: Pommy er maður-
inn, sem ég bý með.
Fenton: Maðurinn yðar?
Margrét: Nei, við búum bara
saman. Við trúum ekki á hjóna-
bandið.
Fenton: (hrindir henni frásér
með hryllingi). Mér datt í hug,
að það væri eitthvað skrítið við
þetta alltsaman. Býr hann hér?
Margrét: Já (bendir á dyrn-
ar). Hann er þarna inni.
Fenton: Verið þér sælar! Ég
er farinn. (Leitar að hattinum).
Margrét (sorgbitin): Þér
skiljið ekki svona við mig!
Fenton (tekur hattinn og
töskuna): Er ekki nóg komið?
Margrét (ástríðufull): Farið
þér ekki. Ég get ekki leynt yður
tilfinningum mínum gagnvart
yður; ég geri það aldrei. Mér
leizt vel á yður strax og ég sá
yður, ég vil, að við séum vinir,
góðir vinir. Þér megið ekkí
fara strax, þetta var aðeins
að byrja.
Fenton (alvarlegur): Maður
á að vera heiðarlegur, ungfrú.
Ef þér eruð með honum getið
þér ekki verið með mér á sama
tíma. Það er loku fyrir það
skotið.
Margrét: En hann ræður ekk-
ert yfir mér, ég ræð mér sjálf.
Fenton: Hlustið þér á mig!
Þér vinnið fyrir yður og búið
með honum af frjálsum vilja..
Þá hafið þér enga afsökun fyrir
því að vera ósiðsöm; það er