Læknaneminn - 01.10.1996, Blaðsíða 120

Rannsóknarverkefni 4. árs læknanema, útdrættir
ræktaðar lengur. Eftir 4 klst. er loftháða framleiðslan 91,3
pg/ml. hærri að meðaltali en eftir 24 klst. er framleiðslan við
loftfirrð skilyrði orðin 593,3 pg/ml. hærri að meðaltali.
Enginn munur er á bandvefsfrumum úr æxlisvef og eðlileg-
um vef þegar tekið er heildarmeðaltal á magni VEGF í æti.
Talsverður munur er hins vegar á milli einstaklinga bæði hvað
varðar magn VEGF sem myndast og eins á mun milli æxlis
og eðlilegs vefs og er sólarhringsframleiðslan frá 455 pg/ml.
upp í 1654,5 pg/ml.
Fljótt á litið er ekki hægt að sjá tengsl milli litunar íýrir
æðum í vefjasneiðum og VEGF framleiðslu bandvefsfruma.
Þó er áberandi mikil litun í því sýni þar sem VEGF fram-
leiðsla var mest.
Alyktun: Bandvefsfrumur bregðast fljótt við súrefnisskorti
með framleiðslu VEGF. Þær geta þannig átt þátt í auknum
vexti og útbreiðslu brjóstakrabbameins. Hins vegar virðist
enginn munur vera á bandvefsfrumum úr æxlisvef eða eðli-
legum vef. Það er því hæpin vinnuaðferð að bera saman
frumur úr æxli og eðlilegar frumur úr allt öðrum einstakling-
um, enda kom í ljós hjá okkur að mikill munur er á milli ein-
staklinga.
LÆKNANEMINN
'J1Q 2. tbl. 1996, 49. árg.