Úrval - 01.06.1965, Síða 38

36
ÚRVAL
séu komnir á aðra reikistjornu,
ekki lengur á jörðu, heldur Marz.
Loftþrýstingur er hér meira en
helmingi minni en við sjávarmái
og samt býr fólk í 3500 metra hæð.
Það hefur tveim lítrum meira l)lóð
í líkamanum en við og átta millj-
ónir af rauðum hlóðkornum i stað
fimm milljóna hjá okkur, en hjarta
þeirra slær hægara. Aldursákvarð-
anir með geislavirkt kolefni sýna
að hér bjó fólk fyrir 9000 árum.
Alveg nýjar rannsóknir virðast
gefa til kynna að hér liafi búið
fólk fyrir 30000 árum síðan. Það
er alls ekki útilokað að menn,
sem kunnu að vinna málma og réðu
yfir vísindum og þekkingu, hafi
byggt feiknastórar borgir fyrir
30000 árum síðan. En hvað kom
þeim til þess? Þarna eru áveitur
gerðar fyrir tíma Inkanna, og það
væri varla hægt að framkvæma
þær með vatnsknúnum rafmagns-
borvélum nútímans. Hvers vegna
eru þarna mildir steinlagðir vegir
gerðir af mönnum, sem ekki not-
uðu hjól.
Ameríski fornfræðingurinn Hyatt
Verrill helgaði 30 ár ævinnar rann-
sóknum á horfnum menningar-
skeiðum Mið- og Suður-Ameríku.
Hann áleit að fornþjóðirnar hefðu
ekki framkvæmt hinar feiknlegu
byggingar sínar með tækjum til
að höggva stein með, heldur með
geislavirku efni, sem át sig inn í
forngrítið (granitið). Hann hélt
því fram að hann hefði séð þetta
geislavirka efni hjá einum síðasta
töframanninum. Aðferðir og regl-
ur til að framleiða það voru arf-
leifðir frá horfinni menningu.
llann skrifaði fallega skáldsögu
,,Brú ljóssins“ og lýsir þar borg
fyrir tíma Inkanna. Menn komust
til borgarinnar eftir „ljósbrú“ úr
geislavirku efni, sem kom og hvarf,
þegar menn vildu og gerði ldeyft
að komast um fjallaskörð, sem voru
ófær með öðru móti. Ilann dó átt-
ræður og hélt þvi alltaf fram að
þessi bók væri ekki ímyndun tóm.
Kona hans lifði mann sinn og
heldur þvi sama fram með fullri
vissu.
Hvað tákna Nazca-myndirnar?
Þær eru nokkrar feiknastórar flat-
arlínur, sem liggja þvert yfir Naz-
ca-sléttuna. Þær sjást ekki nema
úr flugvél eða loftbelg og þær hafa
fundizt nýlega við athuganir úr
lofti. Prófessor Mason hefur komið
með tilgátur um þetta, en hann læt-
ur ekki hugmyndaflugið leiða sig
í gönur, eins og e.t.v. Verrill. Menn
hafa unnið eftir ábendingum frá
vél, er sveif i lofti, til að draga
þessar línur, en próf. Mason neitar
þessari tilgátu og hugsar sér, að
þær séu lagðar eftir módeli með
miklu minni mælikvarða, eða þá
með einhverskonar girðingum. En
með þvi að athuga þá tækni, sem
fornfræðin álítur, að hafi verið
til fyrir tíma Inkanna, verður þetta
ósennilegt. Og hvaða þýðingu gátu
þessar línur haft? Trúarlega? Það
er oft sagt, þegar enginn veit, hvað
segja skal. Og að útskýra hlutina
með óþekktum trúarbrögðum er ein
algengasta aðferðin. Mönnum dett-
alls kyns grillur í hug í stað þess
að hugsa skynsamlega um þekkingu
og tækni. Hér erum við komin að
hégómaskapnum: Þekking vor er