Úrval - 01.06.1965, Blaðsíða 76

Úrval - 01.06.1965, Blaðsíða 76
74 ÚRVAL yfirlýsingu, sem birt var samtímis í París og New York seint á árinu 1944, kemst listamaðurinn svo að orði: „Sú staðreynd, að ég fylgi Kommúnistaflokknum, er rökrétt afleiðing af öllu lífi mínu.... ég þráði að eignast aftur föðurland, og ég hef alltaf verið útlagi, en ég cr það ekki lengur. Franski Kommúnistaflokkurinn mun verða athvarf mitt, unz sú stund rennur upp, að ég get horfið aftur heim til Spánar.“ Yfirlýsingunni var tek- ið kuldalega i Moskvu. Picasso hafði atdrei fengizt ti! að viður- kenna hina opinberu liststefnu Sovétríkjanna, „s<)síalrealismann“, og sem listamaður var hann ekki mikils metinn austur þar. Samt var hann virkur félagi í Kommúnista- flokknum fyrstu árin eftir styrj- aldarlokin og var fulltrúi á Heims- friðarþingum, sem haldin vorú í Póllandi 1948, i Paris 1949 og i Englandi 1950. Það var fyrir Heims- friðarþingið i Paris, sem hann teiknaði hina frægu friðardúfu sína. Þessi mynd af hvítri dúfu, sem síðar var notuð á kinversk frímerki, er nú viðurkennd um heim allan sem óumdeilanleg tákn- mynd friðarins. Þegar Picasso hélt á friðarþingið i F.nglandi árið 1950. var mörgum félögum hans bönnuð landganga vegna stjórnmálaskoð- ana þeirra, enda var Kóreustríðið nýlega skollið á. Sjálfum var Pic- asso hleypt inn í landið, og hann spurði enskan kunningja sinn hæðnislega: „Ilvað skyldi ég liafa gert, úr þvi að þeír leyfa mér land- göngu?“ Hann hélt stutta ræðu á þinginu og sagði m. a.: „Ég styð lífið gegn dauðanum; ég styð frið- inn gegn stríðinu." Enda þótt lista- maðurinn væri orðinn sjötugur, virtist hann vera helmingi yngri. Það var eins og hann byggi yfir leyndardómi hinnar eilífu æsku — kvikur og fjörlegur, dökkur af sól- bruna, með leiftrandi, svört augu. Picasso hafði aðeins komið einu sinni áður til Englands. Til þess að mótmæla framkomu brezku stjórn- arvaldanna í garð félag'a hans, neit- aði Picasso að vera viðstaddur sýningu verka sinna, sem haldin var í London um sama leyti. Árið 1954 tók að gæta nýrra áhrifa í verkum Picassos. Hann kynntist fallegri, ungri stúlku, Jacqueline Roque, og málaði marg- ar myndir af henni, myndir, sem síðar urðu heimsfrægar. Snilld hans einkenndist af sömu dirfskunni og kraftinum sem fyrr. Picasso er nú kominn yfir áttrætt, og þessi smá- vaxni risi, sem breytti ásýnd evr- ópskrar listar, er enn önnum kaf- inn við sín fjölbreyttu viðfangsefni. Hann býr í Suður-Frakklandi, og þangað koma börn hans þrjú oft í heimsókn til hans. Hann sézt oft á gangi í sólskininu, klæddur stutt- buxum og kolbrúnn á hörund. Heyrzt liefur, að hann muni hverfa heim til Spánar, áður en langt um líður, og að Picassosafn verði opn- að í Barcelona. Það yrði mikill og merkur dagur, bæði fyrir Picasso og Spán, þegar hinn sigursæli meistari gæti snúið aftur heim til ættlands síns.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.