Úrval - 01.06.1965, Blaðsíða 48

4(j
ÚRVAL
Áhorfendurnir á pöllunum voru
háværir. Sumir höföu skipulagt
hópa, sem hrópuðu og livöttu sína
menn. Hópur 20 pilta úr nágrenn-
inu voru með Perúfána, sem þeir
höfðu saumað með ærinni fyrir-
höfn. Þeir gerðu sér vonir um að
fá að bera sigursælt lið Perúmanna
á öxlum sér í sigurgöngu umhverf-
is íþróttavöllinn.
Á vellinum hafði Jorge Azamb-
újar Reyes lögregluforingi raðað
liði sinu fyrir framan pallana. Lög-
reglan bar stálhjálma og var vopn-
uð skammbyssum, kylfum og tára-
gassprengjum.
Lögreglan vissi af reynslu, að
búast má við ólátum á knattspyrnu-
kappleikjum. Eldheitum áliuga-
mönnum i Perú, eins og allsstaðar,
hitnar fljótt i liainsi. Þeir láta fljótt
undan ótömdum eðlishvötum
ryðjast inn á völlinn ög ráðast á
dómarann eða einhvern leikmann-
inn.
„Fyrir þúsundir þeirra áhorf-
enda, sem hlotnast að vera við-
staddir þýðingarmikinn kappleik,
getur slíkur atburður orðið hátind-
ur lífsins mánuðum saman,“ sagði
mér lögmaður einn i Lima. „Það
er stórkostleg upplyfting frá dag-
legu brauðstriti. Sigurinn verður
þeim persónulegur sigur, þeirra
sómi og stoR.
Leikurinn hófst klukkan 3 e.h.
Argentínumenn léku af rólegu ör-
yggi, en Perúmenn gerðu ákafar
atlögur. Mannfjöldinn var i stöðugu
uppuámi. Þegar fyrri hálfleik lauk,
stóðu liðin jöfn, ekkert mark skor-
að, og þegar síðari hálfleikur hófst
voru áhorfendur hlaðnir tauga-
spennu og æsingí. Á 23. minútu
síðari hálfleiks skoruðu Argentíun-
menn fyrsta markið. Perúmenn
gerðu grimmilega atlögu að marki
andstæðinganna og 10 mínútum
fyrir leikslok virtust þeir jafna leik-
inn með einu marki gegn einu. En
dómarinn, Angel Eduardo Pazos
frá Uruguay, dæmdi markið ógilt,
með þeirri skýringu, að hann hefði
verið búinn að l'lauta ,vegna hrots
af hendi Perúmanna, áðúr en mark-
ið var skorað.
Við þennan dóm liófust ofboðs-
ieg hróp af reiði og vonbrigðum
á pöllunum. Áhorfendur köstuðu
flöskum og stólsetum í hundraða-
tali niður á völlinn. Dionisio Auc-
aruri Pimas, sem gætti markatöl’l-.
unnar, sagði: „Ég hef starfað á
þessum íþróttavelli í 23 ár, og ég
hef aldrei séð þvílíkan ofsa í fólki,
það kastaði jafnvel flöskum i mig!
Ég lokaði og læsti skýli inínu, en
þeir köstuðu flöskum inn um glugg-
ann.“
Umhverfis leikvöllinn var níu
feta liá girðing úr stálkeðjum, en
maður, sem g'ekk undir nafninu
Bomba (sprengja) — auknefni,
sem hann hafði fengið af þvi að
hann var vanur að gera ákafar tit-
raunir til að ráðast á dómarana
— klifraði yfir girðinguna og ætl-
aði að ráðast á Pazos. En lögreglan
greip haun og kastaði honum út.
Annar maður komst inn á völlinn,
og lögreglan gaf honum nokkur
kylfuhögg og bar hann burt.
Er dómarinn sá, að reiði áhorf-
enda fór sívaxandi, sleit hann leikn-
um, en það æsti áhorfendur enn þá
meira. Tugir manna og unglinga