Úrval - 01.06.1965, Blaðsíða 109

Úrval - 01.06.1965, Blaðsíða 109
F.R PARIS Afí RRENNA? 107 FrakkUmds í Lundúnum. Hún liafði nú fengið í hendur orðsendingu, sem hún skyldi rita á dulmáli. Hún hafði langa hjálfun í því, að lesa ekki ]>a?r orðsendingar, sem hún sneri á dulmá!, og hún forðaðist það einnig vandlega með þessa fyrstu skýrslu Chaban-Del- mas til Lundúna síðan hann kom þaðan. En við síðasta orðið hrökk hún ósjálfrátt við og gat ekki að sér gert að lesa textann: „Ástandið í París er ákaflega ískyggilegt. Öll nauðsynleg skilyrði til að liefja uppreisn eru fyrir hendi. Óvænt atvik, hvort heldur ósjálfráð, fyrir tilstilli óvinanna eða jafnvel óþolinmóðra And- spyrnuflokka, munu leiða til hinna alvarlegustu atburða með blóðugum Iicfndarráðstöfunum, sem Þjóðverj- ar virðast þegar hafa tekið ákvdirð- un um. Nauðsynlegt að þér leitið til Bandamanna og fáið ])á til að fyrirskipa skjóta töku Parisar. Að- varið íbúana opinberlega mjög al- varlega og ákveðið um BBC. að forðast nýja Varsjá.“ „Varsjá!“ hugsaði Jocelyn. Upp' reisnin þar hafði kostað óhemju eyðileggingu og mannslíf. Var raun- verulega svo komið i París? Svarið var, já. Því sem næst. Hvarvetna mátti sjá aðvörunar- merkin. Flestir ráðherrar Vichi- stjórnarinnar voru flúnir og létu eftir sig áberandi stjórnmálaauðn. Starfsfólk við járnbrautir, neðan- jarðarbrautir, póst og síma og jafn- vel lögreglan, höfðu gert verkfall. Og síðan en ekki sizt, borgin sjálf var tilbúin að gera uppreisn. Sár- gramir eftir auðmýkingu fjögurra ára hernáms, hungraðir og hafandi engin borgaraleg yfirvöld til þess að hafa hemil á þeim, fundu París- arbúar á sér, að stund hefndarinnar var á næstu grösum. Hið eina, sem vantaði íil þess að uppreist bryt- ist út, var sterk rödd, sem hrópaði: „Til götuvígjanna!“ Og þessa rödd var Kommúnistaflokkurinn nú reiðubúinn að leggja til. Frelsisnefnd Parísar, sem komm- únistar réðu yfir, hafði raunveru- leg'a ákveðið að stofna fil uppreisn- ar næsta dag. En þegar Yves Bayet, foringi Gaullista fékk veður af fyrirætlunum þeirra, einsetti hann sér að slá þá út af laginu. Gaull- istar skyldu ná í sínar hendur þýð- ingarmestu byggingu Parísar, hinni voldugu og sterku aðallögreglustöð. Andspyrnuhreyfingin átti sterk í- tök í lögreglunni, og Bayet gerði þeim nú orð, að allur liðstyrkur lögreglunnar skyldi mæta næsta morgun, 19. ágúst kl. 7, á götunum umhverfis þessa steinbyggingu. I 'PPREISNIN HEFST Þegar Amédée Bussiére yfirlög- reglustjóri Vichystjórnarinnar í París, vaknaði næsta morgun, kall- aði hann á þjón sinn. „Nokkuð að frétta, Georgi?“ spurði hann. „Já, herra yfirlögreglustjóri,“ svaraði Georges. „Verkfallsmenn- irnir eru komnir aftur.“ Bussiére hraðaði sér út að glugg- anum. I fjóra daga hafði hann verið skipstjóri á mannlausu skipi. Nú sá hann að þriliti fáninn franski blakti hraustlega á byggingunni. Og fyrir neðan, í hinum geysistóra forgarði stöðvarinnar voru saman
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.