Úrval - 01.10.1969, Blaðsíða 62

60
ÚRVAL
ir. Þeir, sem sáu hann, urðu snortn-
ir af því, hversu allt útlit hans,
starf hans og hljóðfæraleikur virt-
ust vera í algeru innbyrðis sam-
ræmi. . Svipur augna hans virt-
ist skyldur tónunum, sem fingur
hans töfruðu fram úr píanóinu,
hinn fingerði líkami hans virtist
í ætt við hina ljóðrænu depurð
næturljóða hans, og hinn óaðfinn-
anlegi og glæsti búningur hans
virtist óaðskiljanlegur hinum
heimsmannlega glæsileika sumra
verka hans“.
En hamingja Chopins átti eftir
að reynast endaslepp. Það átti ekki
fyrir öllu lífi hans og starfi að
liggja, að það væri umvafið rólegri
viðkvæmni.
Foreldrar unnustu hans heima í
Póllandi voru honum andsnúnir og
reyndu að grafa undan sambandi
hans við dóttur þeirra. Hann til-
heyrði ekki sömu þjóðfélagsstétt og
þau. Hann bjó í París og hlaut því
að eiga samskipti við alls konar
lýð í þessari heimsborg listamanna-
lífsins, „La Vie de Bohérne". Og
foreldrar stúlkunnar höfðu sterk-
an grun um, að heilsu hans væri
mjög áfátt, þ.e. að þessi fíngerði,
ungi maður væri tæringarveikur.
Áhrif þeirra á dótturina höfðu
um síðir yfirhöndina. Marie Wod-
zinska sleit trúlofun þeirra.
Þetta var þungt áfall fyrir Cho-
pin. Sá, sem nú heyrir tónlist Cho-
pms. ■'æit. hversu díúpt og hversu
undurblítt hann gat elskað.
Nú greip mjög mikið þunglyndi
hann heljartökum. Hann var ekki
lengur fær um að sinna starfi sínu.
Honurn fannst sem hann gæti ekki
lifað lengur. Hann dvaldi í her-
bergi sínu sólarhringum saman og
kveikti engin ljós að undanskildum
nokkrum kertum á píanóinu. Hann
ræddi alls ekki um þetta við vini
sína. Hann var of feiminn til að
gera slíkt. En þeir gerðu sér grein
fyrir aðstæðunum.
Meðal vina hans var mjög sér-
stæð kona, sem vakti alls staðar
almenna athygli. Það var Madame
Dudevant, sem gekk alls staðar
undir rithöfundarnafni sínu og
nefndist því George Sand. Skáld-
sögur hennar voru vinsælar, og hún
var jafnvel enn þekktari sem eld-
heit baráttukona fyrir kvenréttind-
um. Hún lifði sjálf lífi hinnar
..frjálsu" konu. Hún hafði vfirgef-
ið mann sinn og tók sér hið sama
frelsi og karlmenn á öllum sviðum
fþar á meðal hvað klæðnað snerti
oq klæddist því stundum karl-
mannsbúningi).
George Sand lýsti sér á þann
hátt, ..að í æðum hennar hafi kon-
unvabtóð blandazt blóði hinna fá-
tæku o" lá<?tsettu“. Iiangaf' herrn-
ar var Mauriee de Saxe marskálk-
ur. óskilgetinn sonur Ágústs hins
sterka konungs í Póllandi. Faðir
hennar var hermaður í her Napó-
l.eons T. Móðir hennar hafði unnið
■'d.ð hreingerninp'astörf í París. eft-
ir að heimilisfaðirinn var farinn í
stríðið. en bráðlega ákvað hún að
elt.a herinn til Spánar. George
Sand fsem fædd var Aurore Du-
r'inL var þá fiöeurra ára gömul.
Þrer hé'du vfir Pvreneafjöll ásamt
liði Maurat.s. hershöfðingia Nanó-
leons, og bjuggu í íbúð í konungs-