Úrval - 01.10.1969, Qupperneq 107

BARNI LINDBERGS RÆNT
105
Kviðdómendurnir tólf, sem gera skyldu út um örlög Hauptmanns.
Reilly baS skjólstæðing sinn að
virða stigann betur fyrir sér, og
Hauptmann gekk út úr stúkunni og
að stiganum. „Hann er einna lík-
astur einhverju hljóðfæri,“ varð
honum að orði undrandi.
Orð þessi vöktu aftur hlátur í
salnum, og Trenchard dómari bað
um hljóð með því að nota hamar
sinn. Hauptmann gekk aftur til
vitnastúkunnar, og Reilly hélt
áfram og spurði um hið annað, sem
sækjendurnir höfðu lagt fram.
Hafði hann tekið fjalarbút úr
þakherbergi og notað það sem
kjálka í stigann?
Nei.
Hafði hann skilið meitil eftir við
hús Lindbergs?
Nei.
Hafði hann skrifað nokkuð af
bréfunum um lausnarféð?
Nei.
„Voruð þér annan apríl 1932 í
St. Raymond-kirkjugarðinum og
tókuð við 50 þúsund dölum af dokt-
or Condon?"
—„Nei, það gerði ég ekki.“
Að þessum spurningum loknum
gerði Reilly í löngu og flóknu máli
grein fyrir efnahag Hauptmanns og
kauphallarviðskiptum. Hauptmann
hlustaði á brosandi og bersýnilega
ánægður.
Síðan vék Reilly málinu að öðru:
„Áttuð þér einhver viðskipti við
lögregluna, þegar þér voruð flutt-