Goðasteinn - 01.09.1969, Síða 34

Goðasteinn - 01.09.1969, Síða 34
eigin landi. Nýverið minntumst við hálfrar aldar afmælis full- veldis þjóðarinnar og aldarfjórðungs afmælis lýðveldisins. Það voru vissulega tilefni til að halda hátíðir. Við höfum lifað af, hafizt úr örbirgð til bjargálna, varðveitt tungu okkar og menn- ingararf og unnið fjölmarga sigra við uppbyggingu athafnalífs og aðstöðu í landinu. Er þá allt scm skyldi hjá okkur? Er þjóðin samstillt og ein- huga í því að halda áfram að vera til sem sérstakt og sjálfstætt stjórnmálalegt og menningarlegt samfélag? Margt bendir ótvírætt í þá átt, en samt bregður yfir skuggum hér og þar. Viss sjúk- dómseinkenni í þjóðlífi okkar eru augljós. Mikið er rætt um frelsi og lýðræði, án þess að alltaf sé athugað að láta ábyrgð og skipulag fylgja með. Ýmsir flokkar og hagsmunahópar setja stund- um eigin hagsmuni ofar velferð heildarinnar. Ný samgöngutækni hefur gjörbreytt afstöðu landsins til umheimsins og rofið ein- angrun þjóðarinnar. Sumir virðast þola slíkt illa og glata þjóð- legri vitund við minnstu golu utan frá. Ný kynslóð í Iandinu virð- ist hafa furðu lítil tengsl við fortíð og sögu þjóðarinnar, uppeldi virðist víða vanrækt og heimilislíf sýnist fara dvínandi. Margir hinna gáfuðustu og menntuðustu flytjast úr landi fremur en vinna hér fyrir eitthvað færri krónum, algengt er að bæði einstaklingar og félagsheildir eyði meiru en aflað er, sparnaður og ráðdeild cru lítt þekkt fyrirbæri í seinni tíð, drykkjuskapur, skrílslæti, ó- ráðvendni og glæpir og ýmis önnur úrkynjunareinkenni hafa farið hraðvaxandi. Einkum bcr á slíku meðal ungs fólks og sýnist þar vera að myndast eitthvert félagslegt botnfall líkt og sjá má í milljónaborgum erlendis. Það er augljós staðreynd, að við erum of fá og höfum of mikilvægu hlutverki að gegna til þess að hafa ráð á því að láta upplausn viðgangast og sóa þannig fólki til einskis gagns fyrir sjálft sig og samfélagið og verra en það. Þess vegna er það skylda okkar að gera allt, sem við getum mcð skipulegum að- gerðum, til að koma í veg fyrir eyðileggingu og leitast við að gera svo mikið úr sérhverjum einstaklingi sem mögulegt er. En fyrst af öllu ber okkur að gera okkur ljósa grein fyrir því, hverí 32 Goðasteinn
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.