Goðasteinn - 01.09.1969, Qupperneq 66

Jón þessi tók mormónatrú og fór til Ameríku. Eggert var víst um
þetta leyti vinnumaður í Skipagerði. Það sannar þessi vísa, þó
ártal sé ekki nefnt:
Ef um nafnið einhver spur,
ei þó lipurt verði,
Eggert heiti og Jóns bur,
cr frá Skipagerði.
Arnoddi var útvegað Yztakot til ábúðar, er hann varð að fara
frá Arnarhóli, en það er svo skrýtið, að við Yztakot var hann
aldrei kenndur. Sjálfsagt hefur honum ekki gengið betur búskap-
urinn þar, því vafalaust hefur áfram fylgt honum lestrarástríðan,
og henni var kennt um bága afkomu hans á Arnarhóli. Á honum
hefur því sannazt hið fornkveðna, að bókvitið verður ckki látið
í askana. Það segir sig sjálft, að einhvern tíma hefur hann þurft
að líta í bók, því að hann las sér að notum þrjú Norðurlanda
tungumálin. En heldur ómildum orðum var um hann farið. Það
sýnir þessi vísa:
Arnoddur á Arnarhóli
ekki er góður konu við.
Sagt er hann klípi sár í bóli,
sem menn kalla ljótan sið.
Á vegginn hrindir veigagná,
veður synda stigum á.
Er hann mesti illskufíkur
enginn finnst hans jafni líkur.
Ekki var sparað að gera Arnoddi til hnjóðs og halda á lofti
sögum honum til lítilsvirðingar. Er hér eitt dæmi þess: Einhverju
sinni fór Steinunn kona Arnoddes að tala um það við hann að
ná þyrfti í kekki til að gera við stallbálkinn hjá kúnum, en svo
voru kallaðir þeir bekkir, sem hlaðnir voru undir jötuborðið hjá
kúm og hestum, cn jötubekkir í fjárhúsum. Nú hittist svo á, að
Arnoddur var að lesa í bók, sem hann var svo sokkinn ofaní, að
64
Goðasteinn