Goðasteinn - 01.09.1969, Blaðsíða 72

Albert
Albert J. Arnoddsson frá Arnarhóli byrjaði búskap sinn mcð
unnustu eða konu sinni, Gunnhildi Pálsdóttur frá Eystra-Fíflholti,
í Kotleysu í Stokkseyrarhreppi. Það mun hafa verið um 1880, því
þá var Jóhanna dóttir Alberts fædd. Þá var venja þar að reka
öll lömb og annað geldfé inná Flóamannaafrétt á sumrin. En
útaf samrennsli fjárins á afréttinum, réttuðu Hreppa- og Fióa-
mcnn í Skaftholtsréttum og drógu þar fyrst í sundur. Nú er það
svo eitt haust, að Albert og cinhver nágranni hans leggja af stað
daginn fyrir réttadaginn og komast upp að Kílhrauni og gista þar
um nóttina.
Þcir sváfu í gcstastofu, sem var öðrum megin bæjardyranna.
Þeir risu upp fyrir dögun að líta eftir hcstum sínum, en þcgar
þcir koma fram í bæjardyrnar, sem var dimmt í, sjá þeir þar tvo
menn, sinn hvorum mcgin. Þeir voru svo bjartir, að það iýsti af
þcini. Þá segir félagi Alberts: ,,Ætlar þú að halda áfram?“ og
sneri við aftur inn í stofuna, en Albcrt hélt áfram milli mannanna
og fór út og sakaði ekki.
Þegar hann kom aftur, sá hann ckki neitt, en í því, að þcir
Albcrt voru að leggja af stað, komu þangað tvcir menn, scm
komust aðeins inn í bæjardyrnar á sama stað og mennirnir voru
áður. Þetta voru þcir Ólafur bóndi á Dísastöðum og maður, scni
síðar fórst mcð honum, mig minnir Guðbrandur að nafni.
Þegar kom framundir jól, hittust þeir Albert og ferðafélagi hans
lrá haustinu. Þá scgir Albert: „Hvað heldur þú, að það boði,
scm við sáum í haust?“ Hinn svaraði: „Þeir cru báðir feigir,
mennirnir,“ og það reyndist rétt, því Ólafur fórst í Þorlákshöfn
m.eð öllum sínum mönnum á næstu vetrarvertíð.
Snorri
Snorri Grímsson bjó í Skipagerði. Hann var gildur bóndi að bú-
stofni, átti marga sauði, fallega hesta og fór vcl mcð þá, því
hann vildi alltaf vcra vel ríðandi, hvert sem hann fór, en tvær
hryssur átti hann, sem hann hafði mestar mætur á, leirljósa og
70
Godaste'mn