Úrval - 01.02.1979, Qupperneq 16

14
ÚRVAL
Kostnaðurinn mun skila sér aftur.
Áhættuþátturinn er ekki
mikilvægur.
Sendiráðinu verður að halda utan
við aðgerðirnar.
Kostnaðurinn getur farið allt upp í
10 miljónir dollara, og jafnvel meira,
ef nauðsyn krefur.
Þetta verk verður að fela hæfustu
mönnum, sem skulu helga sig því
einvörðungu.
Áætlun um gang mála.
Þrengjum að efnahagslífinu.
Aðgerðaáætlun verði gerð á tveim
sólarhringum.”
Á fundinum voru einnig mörkuð í
megindráttum þau skref sem stíga
þyrfti til þess að leggja grundvöll að
valdaráni hersins: Fjárhagsleg aðstoð
við andstæðinga Allende, stöðvun
lána til Chile, áætlun um að grafa
undan efnahagslífi Chile.
Frá efnahagsþvingunum til ofbeldis
Frá því í júlí 1971, þegar Allende-
stjórnin hafði þjóðnýtt helstu kopar-
námur 1 eigu bandarískra fyrirtækja,
héldu bandarísk stjórnvöld uppi
„ósýnilegu hafnbanni” á Chile 1
samræmi við efnalegar hernaðar-
áætlanir sínar. Þau stöðvuðu
efnahagsaðstoð við Chile, sem stjórn
kristilegra demókrata og fyrirrennarar
hennar fengu 1 svo ríkum mæli.
Bandaríkin beittu áhrifum sínum á
alþjóðlega banka til þess að koma í
veg fyrir að Chile fengi nokkur ný lán
vegna ,,ótraust” efnahgasástands.
Og til þess að kóróna allt saman
kölluðu bandaríkin heim tækni-
sérfræðinga srna og neituðu að flytja
út eða selja varahluti til Chile.
Annar þáttur hinna efnahagslegu
hernaðaraðgerða var raunverulegt
viðskiptabann, sem Kenncott, stærsta
koparfyrirtæki Bandarikjanna, setti á
chileanskan kopará Evrópumarkaði.
Samtlmis lögðu bandarískir
auðhringar mikið fé í niðurrifs-
starfsemi innanlands í Chile.
Markmiðið var að skapa ótta og
efnahagslegt öryggisleysi, sem myndi
verða innlendum andstöðuöflum til
styrktar.
í október 1972 gerðu vörubifreiða-
eigendur verkfall í öllu landinu, en
flutningar innanland fóru að megin-
hluta fram með vörubllum.
Tilgangur þess var einvörðungu
pólitískur. Það olli að verulegu leyti
hinni þjóðfélagslegu ringulreið.
Verkfall vörubifreiðaeigenda var sá
frumkvöðull er hleypti af stað
verkföllum hjá litlum einka-
fyrirtækjum, læknum, verkfræðing-
um . . . Hver og einn andstöðuhóp-
anna lagði allt undir í verkföllunum í
þeirri staðföstu trú, að herinn væri
um það bil að gera byltingu.
Þessar aðgerðir voru örlátlega
fjármagnaðar erlendis frá, og þess
vfegna leið fólkið, sem tók þátt í
þeim, engan fjárskort. CIA veitti
vörubifreðaeigendum og smáiðn-
rekendum, sem áttu í verkföllum,
fjárhagsstuðning og styrkti
framámenn verklýðsfélag í