Úrval - 01.02.1979, Qupperneq 87

,,ÉG FER EKKI FRÁ ÞÉR, EMMA ”
85
þegar hún varð allt í einu máttlaus.
Hann hélt að þetta væri eitt af
þessum venjulegu yfirliðum hennar,
en þegar hann laut yfir hana, varð
hann sjálfur gripinn svima og ógleði.
Þau voru komin svo hátt yfir sjávar-
mál, að „hæðarveikin” herjaði á
þau. Honum rétt tókst að skreiðast í
rúmið áður en hann féll sjálfur í
öngvit. Þegar hann raknaði við, var
orðið dimmt. Hann kveikti ljósið
óstyrkum höndum og fann Emmu á
gólfinu. Hún dró andann með
erfiðismunum. Hann var of veik-
burða til þess að lyfta henni upp í,
svo hann setti kodda undir höfuðið á
henni, breyddi yfír hana teppi og lét
svo fallast í rúmið aftur. Um
þrjúleytið um nóttina vaknaði Larry
við ofsafengið spangól og ýlfur í
Andy. Hann fór til Emmu. Hún
andaði ekki. Hann tók um hönd
hennar. Hún var köld, æðasláttur
enginn. Emma var dáin.
Hann lokaði augum hennar eins og
í leiðslu, síðan kraup hann og baðst
fyrir. Þegar þeir finna okkur næsta
vor, hugsaði hann, finna þeir mig
líklega við hlið hennar. Nú jœja, við
fylgdumst að í lífinu — nú Ijúkum
við þvísaman.
Þegar morgnaði, lifnaði lífsvilji
Larrys þó á ný og hann tók þá bjarg-
föstu ákvörðun að annast Emmu sína
allt til grafarinnar. Hann óttaðist að
skepnur kæmust í hana ef hann léti
hana út fyrir, svo hann lagði hana til
þar sem kaldast var á gólfinu, breiddi
yflr hana teppi og kápu, og slökkti
svo á gasofninum. Emma, sagðt
hann. Eg fer ekki frá þér. Svo hófst
hann handa um að skipuleggja
hvernig hann fengi þraukað.
ÞEGAR SHA NNONHJÓNIN
SKILUÐU sér ekki um helgina, varð
Patti áhyggjufull. Vonskuveður víðast
um Kaliforníu hafði valdið tals-
verðum skriðuföllum. Gat húsbíllinn
hafa grafist undir skriðu? Lögreglan
fullvissaði hana um, að allar sknður
hefðu verið gaumgœfilega kannaðar.
Enginn grænn og hvítur húsbíll með
númeraþlötum frá Michigan hefði
sést.
Hún hafði samband við þjóðvega-
eftirlitið, en var sagt að ekkert væri
hægt að gera, nema hafa einhverja
hugmynd um hvar ætti að leita. ,,Ef
'um hundrað og þrjár leiðir er að
velja, ’ ’ sagði Patti, ,, velur pabbi þá
hundrað ogfjórðu. ”
SNJÖRINN HLÖÐST NIÐUR
kringum Larry, þangað til fönnin var
orðin næstum tveir metrar á dýpt.
Oft á dag ýtti hann dyrunum upp til
þess að koma í veg fyrir að þær
lokuðust af snjónum og mokaði
snjónum frá með pönnunni. Hann
merkti við dagana á dagatali, hélt
nákvæma skyrslu um hitastigið bæði
úti og inni og skrifaði hugrenningar
sínar í stílabók. Inni í bílnum fór
hitinn niður í fjögur stig á næturnar.
Hann fór í tvenn ullarnærföt, tvær
peysur og tvenna sokka til að halda á
sér hita.