Goðasteinn - 01.09.2004, Síða 192

Látnir 2003
Goðasteinn 2004
Soffía var lengi heilsutæp, einkum hin síðari ár. í árslok 2000 flutti hún að
Ljósheimum á Selfossi þar sem hún lést 14. september s.l.
Sr. Önundur Björnsson Breiðabólstað
Soffía Vilhjálmsdóttir frá Óseyrarnesi
Soffía var fædd þann 5. maí árið 1913 í Óseyrarnesi.
Foreldrar hennar voru Guðbjörg Jónsdóttir frá Hellu-
vaði og Vilhjálmur Gíslason frá Stóra-Hofi. Þau áttu
bæði ættir að rekja í Rangárvallasýslu í marga ættliði,
annálað dugnaðarfólk, rómað fyrir atorku og þraut-
segju. Vilhjálmur var maður sterkur og fylginn sér og
var hann lengi ferjumaður á Ölfusá sá síðasti sem þá
atvinnu stundaði. Fjölskyldan bjó fyrst á Stokkseyri og
síðar á Eyrarbakka.
Soffía ólst upp í systkinahópnum sem var allstór. Kjörin voru fremur knöpp og
þegar almennri skólagöngu á Eyrarbakka lauk leyfðu aðstæður ekki frekari nám
þó hugur Soffíu stæði til lærdóms. Hún varð því að leggja snemma lit á braut
atvinnuleitar og vann við þau störf sem til féllu eins og títt var meðal unglinga á
þeim árum.
Soffía vann í Verslun Guðlaugs Pálssonar á Bakkanum í nokkur ár, síðan lá
leiðin til Reykjavíkur, þar réð Soffía sig í vinnu á endurkoðunarskrifstofu
Arelíusar Ólafssonar. Hún var drífandi dugleg og bæði verslunarstörf og bókhald
léku í höndum hennar og huga. Þar kom að hún stofnaði prjónastofuna Peysuna
ásamt tveim rangæskum vinkonum sínum og frænkum, þeim Sigríði Bogadóttur
frá Varmadal og Lilju Þorvarðardóttur frá Vindási.
Prjónastofun ráku þær stöllurnar saman í áratugi, allt þar til heilsu og starfs-
orku tók að hnigna. Var fyrirtækið alla tíð rekið af natni og dugnaði. Lögðu þær
metnað sinn í að framleiða góðar og hlýjar prjónavörur.
Soffía hafði sínar ákveðnu skoðanir varðandi náttúruvernd og umhverfismál og
vann ötullega að fegrun og ræktun umhverfisins hvar sem hún fór. Utilíf og
fegurð óspilltrar náttúru Islands var hennar líf og yndi. Hún gróðursetti trjáplöntur
víða og var í raun á undan samtíð sinni varðandi hugmyndir um landgræðslu og
skógrækt. Hún undi sér vel í kofanum sínum, eins og hún nefndi bústað sinn í
Laugardalnum. Þangað fór hún gjarna bílandi, alltaf sjálfbjarga og stundum í mis-
jöfnum veðrum. Bæði þar og einnig við Rauðavatnið eru tré og önnur ummerki
sem vitna um sköpunargleði Soffíu og athafnaþrá.
Segja má að Soffía hafi ekki ætíð fetað troðnar slóðir. Hún giftist ekki og ekki
eignaðist hún börn. Hún var þó ættrækin og afskaplega barngóð og mátti ekki af
neinum bágindum vita meðal ættingjanna af yngri kynslóðinni. Hún var frænkan