Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar - 01.06.2016, Page 29

Snjóflóð á Norðfirði
„Árið 1974 fékk ég mikið sár á handlegginn og lenti á spítala og
þá kom í Ijós að æxli var komið í hann. Þá voru liðin tæp 40 ár frá því
að ég brenndi mig á gólfinu heima á Norðfirði. Snorri læknir sagði
að ég ætti að hafa samband við lækni ef eitthvað gerðist með
handlegginn. Þarna var ég hætt komin en komst svo fljótt á spítala
að mér varð ekki meint af. Mér er þetta alltaf mjög minnisstæður
tími því þetta var 22. desember sem ég lá á spítalanum, sama dag
og snjóflóðið féll á Norðfjörð. Þar fórust tólf manns og ég vissi að
pabbi var að vinna í frysthúsinu á staðnum. Hún Heiðbrá dóttir
mín var hjá mér á spítalanum og ég segi við hana að hún verði að
hringja strax austur og vita hvað varð um hann. Sem betur fór var
ekki vinna hjá föður mínum þennan dag og við önduðum öll léttara
en þetta var hræðilegt slys sem aldrei gleymist."
Tíu ár á Gufuskálum
„Steini fer einnig að vinna í kaupfélaginu hjá Matthíasi
kaupfélagsstjóra og er þar við afgreiðslustörf í um þrjú ár. Hann er
líka á sjó á Arnkeli SH sem kom nýr 1960 og þar er hann vélstjóri og
var þá búinn að fara í vélskólann í Reykjavík. Það var bara með hann
Steina minn að hann var svo sjóveikur og það háði honum mikið. I
um tíu ár búum við á Gufuskálum og þar starfar Steini sem vélstjóri
en þar bjuggu þá um 100 manns og af þeim hópi vorum við Steini
með börnin okkar níu," segir Aldis og brosir. „Þá tekur Steini við
skólaakstrinum á Hellissandi en áður keyrði Kjartan Steingrímsson
krökkunum en hann bjó í Rifi og átti rússajeppa og það var oft
staflað í hann. Hann setti Rifskrakkana út á Hellissandi og ók svo út
á Gufuskála til að sækja krakka þangað. Steini var soldið strangur
og vildi hafa reglu á krökkunum um að þau sætu kyrr og höguðu sér
vel en hann var á stærri bíl og því meira pláss í honum".
Það var mikið að gera hjá þeim hjónum á þessum árum með öll
börnin sem þau eignuðust en þau eru í aldursröð: Sólveig fædd
1951, Stefán 1953, Svanur 1954, Heiðbrá 1955, Ásdís 1957, Rut
1959, Þór 1962, Dís 1964 og Aðalsteinn er yngstur fæddur 1965.
Einnig missti hún fóstur á þessum árum.
Mikil félagsmálakona
Eins og áður sagði er Aldís mikil félagsmálakona. Það voru fleiri
en stúkan á Hellissandi sem sóttust eftir kröftum þessarar ungu
duglegu og hugrökku konu frá Norðfirði, sem fluttist fimmtán ára
á Hellissand sem hún vissi ekki einu sinni að væri til? „Vinkona mín
hún Estervarí kirkjukór Ingjaldshólskirkju og hvatti mig til að koma
og syngja með þeim sem ég og gerði með mikilli ánægju. Ester
hafði gaman af söng og hún æfði sig heima en hún var í millirödd,
kunni nótur og gat æft þannig röddina og var því vel sett og
einnig var orgel á heimili hennar. Áður en ég fór í kórinn fór ég
til Jóhönnu kórstjóra og spurði hvort ég mætti mæta og syngja
Þetta var húsnæði Kaupfélags Hellissands. Húsið til hægri var kjötvinnsla kaupfélagsins. A neðri
hæðinni þar sem gluggarnir snúa fram og á hlið var lagerinn og verslunin en þangað komu
margir til að spjalla. Fyrir ofan verslunina í herberginu til hægri sváfu Aldís og María fósturdóttir
kaupfélagshjónanna og glugganum fyrir miðju var svefnherbergi þeirra hjóna. Gluggarnir á horninu
tilheyrðu stofunni og þar sem glugginn er á horni hússins Itv. var stúkusalurinn. Á hinni hlið hússins
var m.a. eldhúsið og búrið.
með. Jú, jú, það var í góðu lagi en ég var alltaf í kór heima og
hafði gaman af að syngja. Sr Magnús Guðmundsson var prestur á
Ingjaldshóli á þessum tíma. Fyrst var gengið upp að kirkju er farið
var í messu en seinna var svo farið á jeppa en við æfðum sönginn
í skólanum. Cýrus og Guðríður voru meðal annars í kórnum er ég
byrjaði og einnig var Svenna Jóns, Svanhildur á Hellu og fleiri. Það
var einn maður minnistæður en hann var kallaður Feri og hann var
oft með skemmtilega takta að manni fannst en þetta var svona á
flisstímanum og maður hló að öllu en hann söng vel," eins og Aldís
segir og hlær er hún minnist þessara tíma. „Ég gerði hlé á kórnum
er við bjuggum á Gufuskálum en við vorum bara með einn bíl og
Steini var mikið á honum og vann stundum á kvöldin. Þá var ég
líka í kvenfélaginu og þar var talsvert mikið starf en margskonar
námskeið eins og t.d. saumanámskeið voru haldin þar".
Þetta er ekki nóg góða mín
„Mamma var alveg sátt með veru mína á Hellissandi og hún kom
vestur er við giftum okkur á hvítasunnunni 1953, þann 23. maí. Það
var yndislegt veður og á sama degi giftu tvær systur Steina sig líka
þær Ingibjörg og Jenný en þær bjuggu í Njarðvík. Ég var þá nítján
ára er við giftum okkur og þá vissi ég ekki að ég væri ekki nógu
gömul til að mega giftast en þá var aldurinn 21 árs. Sr Magnús kom
í Sollubæ því allskonar pappíra þurfti að undirrita. Ég var búin að fá
fæðingarvottorð og sýndi sr Magnúsi það. „Þetta er ekki nóg góða
mín," sagði hann. „Þú verður að vera með vottorð undirskrifað af
foreldrum þínum líka." Er ekki nóg að móðir mín geri það sagði ég
þá? „Jú," sagði hann svo ég varð að hlaupa til mömmu sem var í
öðru húsi til að undirrita og þá var allt orðið klárt hjá sr Magnúsi að
gifta okkur".
T
Sjómönnum ocj jisícverlcajólíci á Sndejellsnesi
\ærum vic) /lamin^juósícir á sjómannadacjinn.
ri)t^ÍLCOME
FASTEIGNASALA Snævélar ehf. VV APARTMENTS
SNÆFELLSNESS
27