Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar - 01.06.2016, Page 76

Minni sjómanna
á sjómannahófi í Ólafsvík 2015
etta skemmtilega erindi fluttu þær systur Gyða Hlín og Lára
Jóna Björnsdætur á sjómannahófi í Félagsheimilinu Klifi á
sjómannadaginn 2015.
Kæru sjómenn, fjölskyldur þeirra og aðrir gestir.
Til hamingju með daginn.
Fjölskyldan í Sandholtinu hefur lifað og hrærst í tengslum við
sjávarútveg alveg frá því að við munum eftir okkur. Einfaldlega allt
snýst um sjávarútveg frá morgni til kvölds. Veðrið tekið nokkrum
sinnum á dag og svo nokkrum sinnum í viðbót, í útvarpinu, í
sjónvarpinu, á textavarpinu, í tölvunni og svo tala ég ekki um það
þegar norðmennirnir fóru að gefa okkur svona líka góðar spár um
veðrið, þvílíkur munur... Janúar út maí voru auðvitað mánuðirnir þar
sem allt fór á hvolf, það var sko að detta í vertíð, komin hávertíð
eða vertíðin að klárast, hvenær ætti að byrja á netum, hvenær ætti
að hætta á netum, fara á snurvoð eða hætta á snurðvoð, hvernig
gengur að vinna aflann, það er allt of mikið í húsinu, það vantar kör,
það vantar salt, of mikið af birgðum, of lítið af birgðum, hvernig
er skilaverðið, hvernig er salan, hverjir eru að landa hjá okkur og
svona má halda endalaust áfram, allt hefur snúist um þetta frá því
við lærðum að hlusta..og talandi um að hlusta... Við vorum ekki
send fram úr á morgnanna með einföldu „góðan daginn" heldur
var bara opnað inn til okkarog sagt með skipandi röddu „RÆS" svo
einfalt var það og sagði allt sem þurfti.
Trúlofun á þessum degi
Það gefur því auga leið að sjómannadagurinn hefur skipað stóran
sess í lífi okkar og er einn af stærri hátíðardögum ársins. Þessu
hefur fylgt undirbúningur og viðhöfn sem meðal annars hafa falið
í sér veislur heima, þar sem áhöfn Ólafs Bjarnasonar og starfsfólk
vinnslunnar, hita upp og fara svo saman á sjómannahófið. Rétt eins
og núna þá er þetta alltaf jafn stór hluti af okkar fjölskyldu. Við
systkinin höfum alltaf reyntað mæta ásamtfjölskyldum okkartil þess
að taka þátt í þessum degi með foreldrum okkar og starfsfólkinu
og þess má geta að núna í fyrsta skipti er þriðja kynslóðin mætt
á hófið, gaman af því. Það er meira sem tengir okkur við þennan
dag; foreldrar okkar trúlofuðu sig á þessum degi fyrir 48 árum
Ólafur Bjarnason SH 137.
Lára Jóna er til vinstri og Gyða Hlín til hægri. Ljósm: Þröstur Albertsson
og rómantíkin blæs upp hjá þeim gamla og færir hann sinni alltaf
blóm í tilefni dagsins! Hvað var meira viðeigandi en að trúlofa sig
á þessum degi!
Villimaður og náttúrubarn
Margir af starfsmönnum Valafells hafa starfað hjá foreldrum okkar
í tugi ára og eru orðnir sem hluti af fjölskyldunni. Enda foreldrar
okkar alltaf verið heppin með starfsfólk. í gegnum árin hafa margir
skrautlegir karakterar komið við sögu okkar en sumir eru ferskari
í okkar minni heldur en aðrir. Þegar við vorum yngri og bjuggum
ennþá í Sandholtinu þá var mun algengara að áhafnarmeðlimir
og annað starfsfólk kæmi heim enda var skrifstofan lengi vel þar í
kjallaranum. Menn komu til að sækja uppgjörið eða bara ræða málin.
Okkur dettur í hug menn eins og; Danni/Daníel Magnússon en hann
kom stundum heim og horfði á fréttirnar með okkur fjölskyldunni
og prjónaði peysur, síðan var það pönkarinn hann Siggi/Sigurður
Hafsteinsson og tala nú ekki um villimanninn eða náttúrubarnið
hann Skarpa/Skarphéðinn Guðmundsson. Já, það var gaman af fá
að kynnast mörgum af þessu skrautlegu karekterum.
Allir í pungaprófið
Við systkinin höfum öll unnið í fyrirtæki foreldra okkar hvort sem
það er að verka saltfisk eða selja. Eins þegar að Ólafur Bjarnason
fór í Daníelsslipp í bænum þá fékk ég (Lára) menntaskólapían
vinnu við að þrífa borðsalinn og káeturnar..já káeturnar þar kom
ýmislegt í Ijós (úpps...vona að ég verði ekki skömmuð núna) má
þar nefna heimsbókmenntir eins og Colorsex og Weekendsex.
(Gyða) Nú skil ég af hverju pabbi vildi að ég þrifi bara borðsalinn!
Þar sem fjölskyldan er mikið tengd sjávarútvegi þótti við hæfi að
74