Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar - 01.06.2016, Page 50

þessu. Einn var í uppslætti og annar sá um járnavinnuna og einn um
steypuna. Þá var verið að vinna m.a. við byggingar í Kleppsholtinu
og í Hlíðahverfinu í Reykjavík.
Eftirminnileg vertíð
„Vertíðina 1946 ræður Þórður mig sem kokk á bát frá Reykjavík
sem hét Særún. Ég bið Guð strax að hjálpa mér en ég kunni ekki
að sjóða kartöflur," segir Gísli og hlær dátt. „Þetta var línubátur
og það sem er minnisstæðast frá þessari vertíð var að við misstum
línurennuna þrisvar sinnum í sjóinn og einnig fór maður fyrir borð
í brjáluðu veðri en hann kom reyndar inn aftur sem betur fer og
heill á húfi. í einu óveðrinu hreinsaðist allt af dekkinu. Fleira skeði
sem ég er ekkert að nefna en það skeður margt til sjós," segir Gísli
þegar hann rifjar upp þessa minnisstæðu vetrarvertíð.
Gísli og Lilja á yngri árum sínum.
Aflahæstir í Faxaflóa
„Veturinn 1947 ræður Þórður mig og Kristján bróður á 60 lesta
línubát sem hét Guðbjörg GK 6. Þetta er einn besti tími æfi minnar
á sjónum. Við vorum aflahæstir í vertíðarlok á Faxaflóa og hluturinn
var 14 þúsund kall eftir vertíðina og það var mjög gott á þessum
árum en skipstjórinn var kallaður Beggi. Hann hélt mikið uppá mig
þessi skipstjóri og svo fórum við á troll um vorið og þá var ég annar
mótoristi. Það gekk líka vel á síldinni en við fengum 6000 mál og
tunnur og við lönduðum mest á Siglufirði og Raufarhöfn."
Síðutogararnir
Það ersvo veturinn 1948 sem Gísli byrjar á síðutogurunum. „Fyrsti
togarinn sem ég er á er Maí frá Hafnarfirði. Þar um borð kynntist
ég Rafni Þórðarsyni en hann var þar hjálparkokkur. Ég fer tvo túra
á Maí og seinni túrinn er siglt til Fleetwood í Bretlandi . Hann er
svo sem ekkert minnisstæður þessi túr en svo kom ég seinna til
Bremerhaven í Þýskalandi og það var minnisstætt. Allt í rúst eftir
stríðið, húsin hálfónýt, húsgögnin og annað dót innan um rústirnar.
Það var svo mikið af kvenfólki um allt að það var varla þorandi að
fara upp í bæ. Þær eltu okkur sjómennina og voru að betla um
hitt og þetta því að þær áttu ekkert aumingja konurnar. Það fórust
svo margir þýskir karlmenn í stríðinu en konurnar og börnin urðu
að bjarga sér. Þetta sumar er ég svo á Guðbjörginni og þá var
Þetta er Móabúð í Grundarfirði og það var faðir Gísla sem byggði það 1939. Gísli er í dyrunum á
húsinu. LjósmyndrUnnar Leifsson.
síldarævintýrið í Hvalfirði. Bátar lágu drekkhlaðnir í Reykjavíkurhöfn
og biðu eftir löndun svo mikil var veiðin."
Bjarni var góður skipstjóri
Gísli er svo með Bjarna Ingimarssyni á Neptúnusi á annað ár.
Hann segir að lífið á togurunum hafi ekki verið gott er vaktirnar voru
sex og tólf en eftir að breytt var í sex og sex þá hafi það gjörbreyst
eftir langa verkfallið árið 1950. „Allt annað líf," segir Gísli. „Við
vorum alltaf að fiska í ís og það var oftast mokfiskerí. Við komum
360 tonnum í skipið og einu sinni settum við heimsmet í sölu á
Bretland. Eftir þennan túr fórum við á Halann og fylltum hann á
nokkrum dögum. Það var svo mikil vinna á okkur í túrnum að ég
held bara að ég hafi aldrei náð mér í annari hendinni eftir hann,"
segir Gísli. „Bjarni var mjög góður skipstjóri þótt það heyrðist vel
í honum en menn urðu að hafa hátt því það var soddan helvítis
hávaði í spilunum að hann varð að tala hátt," segir Gísli er hann
mærirsinn gamla skipstjóra.
Sjö menn fyrir borð
„Já," segir Gísli „það urðu oft slys á togurunum því öll vinna fór
fram á opnu dekki en ekki á lokuðu eins og nú er. Það var mikill
hraði á öllu vírar og tóg um allt dekk og svo var togað í nær öllum
veðrum. Við misstum aldrei mann fyrir borð á þeim skipum sem ég
var á en það var eina jólavikuna skal ég segja þér að þá fóru alls sjö
menn fyrir borð á togaraflotanum. Það var á aðfangadagskvöld eitt
árið er við vorum búnir að taka trollið innfyrir og komum uppundir
í var. Þá segir loftskeytamaðurinn okkur hvað hafi skeð og þetta
var slæmt að heyra. Ég man að fyrsti túrinn minn á einu skipinu
var í janúar. Þá var norðan rok og trollið í sjó að þá skeður það
að loftnetin detta niður og kabyssurörið brotnar af. Þá var farið
uppundir Grænuhlíð og þetta lagað og svo var bara farið út aftur.
Gísli var um tíma á togaranum Neftúnusi með Bjarna Ingimarssyni skipstjóra.
48