Lögfræðingur - 01.01.1898, Blaðsíða 55

Yfirlit yfir sóttvaruarlög íslands.
55
Infhíensa liefur geisað hvað eptir annað, og oröið
afar mörgum mönnum að bana.
Vorið 1890 kom inflúensan með kaupmanni til
Vestmanneyja og breiddist þaðan út, og í annan stað kom
hún með Færevingum til Austfjarða skömmu síðar; sótt-
vörnum var lítið beitt.
Laust eptir nýár 1894 (8. jan.) barst inflúensa með
skipi til Seyðisfjarðar og breiddist þaðan út. Voru þá
sóttvarnir rækilega hafðar í Vopnafirði og varð sóttin stöðv-
uð þar, en svo fór hún yfir sandana og árnar í Skapta-
fellssýslu, án þess að nokkrum sóttvörnum væri beitt, og
gekk svo yfir land allt. f>ó má geta jiess, að bæði á
Suðurlandi og einkum á Norðurlandi lijeldu ýmsir einstak-
ir menn uppi sóttvörnum og vörðust veikinni.
Mislingarnir komu haustið 1868; fluttust þeir lijer
að landi með frakkneskri fiskiskútu. Mislingarnir fluttust
með sjómönnum af skútu þessari að einum bæ (Skálum)
á Langanesi. Sóttvörnum var fyrst lítið eða ekkert beitt,
enda breiddust mislingarnir á skömmum tíma út um
Norður-Múlasýslu og Norður-fingeyjarsýslu. í ársbyrjun
1869 fluttust þeir með flækingi að Grund og Miðhúsum
í Eyjafirði, en þá tóku heilbrigðisnefndir, sem J. P. Havsteen
amtmaður hafði komið á fót, til starfa, og með samtök-
um gátu menn hindrað útbreiðslu sýkinnar bæði í Eyja-
firði og í pingcyjaisýslu. Árið 1869 gengu mislingarnir
um Múlasýslurnar og um Austur-Skaptafellssýslu, en í
ársbyrjun 1870 voru þeir komnir vestur í Fljótshverfi í
Vestur-Skaptafellssýslu (Kálfafellssókn), en þar stöðvuð-
ust þeir.
Mislingarnir komu svo aptur vorið 188i2 með kaup-
manni til Reykjavíkur, og breiddust þeir þaðan út uin