Morgunblaðið - 08.12.2007, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 8. DESEMBER 2007 43
MINNINGAR
✝ Jón EggertHallsson fædd-
ist í Hvarfsdal á
Skarðsströnd 25.
apríl 1913. Hann
lést á dvalarheim-
ilinu Silfurtúni í
Búðardal 30. nóv-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Hallur Jóns-
son póstur, f. 1.
okt. 1871, d. 31. ág.
1940 og Jóhanna
Sturlaugsdóttir, f.
6. júlí 1874, d. 12.
nóv. 1938. Bræður Jóns voru
Sturlaugur, bóndi í Tröllatungu
í Strandasýslu, f. 28. okt. 1895,
d. 27. jan. 1940, Óli Kristinn,
bóndi á Litlu-Brekku í Geiradal,
f. 17. okt. 1910, d. 2. nóv. 1966.
Dóttir hans er Unnur Breiðfjörð.
Jón kvæntist 7. nóv. 1942 Sig-
ríði Jóhönnu Aradóttur frá
Seljalandi í Kollafirði, f. 20. júní
1909, d. 25. júlí 1986. Foreldrar
hennar voru Ari Þórðarson og
Vigdís Sigurðardóttir á Seljandi.
Sonur Jóns og Sigríðar Jóhönnu
er Hallur Sturlaugur, verkstjóri
í Osta- og smjörsölunni í Reykja-
vík, f. 9. maí 1943, maki Kristín
Sigurðardóttir frá Skammadal í
Mýrdal, f. 14. júní 1944. Hallur
kvæntist Áslaugu Bragadóttur.
Þau slitu samvistum. Synir
þeirra eru Jón Eggert hagfræð-
ingur, f. 29. júní 1980, og Helgi
Rafn grunnskólakennari, f. 29.
des. 1982, maki Stella Krist-
mannsdóttir. Fyrir átti Hallur
dæturnar, a) Lóu Björk leik-
skólakennara, f. 7. mars 1972,
maki Einar Þór Einarsson, börn
þeirra Dagur
Andri og Sólveig
Halla, og b) Ing-
unni Þóru leik-
skólakennara, f. 31.
maí 1973, maki
Ólafur Ingi Grettis-
son, synir þeirra
Axel Ingi og Emil
Grettir.
Jón ólst upp vest-
ur á Skarðsströnd.
Um tvítugt flutti
hann ásamt fjöl-
skyldu sinni að
Tröllatungu í
Strandasýslu og dvaldi þar
næstu 10 árin. Um 1940 missti
hann foreldra sína og bróður.
Árið 1950 hófu Jón og Sigríður
búskap á Þorbergsstöðum í Döl-
um og 1956 fluttu þau í Búð-
ardal. Þar bjó hann allt þar til
hann lést. Í Búðardal stunduðuð
þau hjónin fjárbúskap og
hrossarækt ásamt því að Jón
vann við ýmis önnur störf.
Hestamennska var líf hans og
yndi. Hann byrjaði ungur að
temja og versla með hross og
var í hrossarækt til dánardæg-
urs. Jón tók mikinn þátt í fé-
lagslífi hestamanna hvar sem
hann var. Hann var formaður
Hestamannafélagsins Glaðs frá
1971-1979 og tók virkan þátt í
starfi félagsins fyrir og eftir
þann tíma. Jón var gerður að
heiðursfélaga árið 1983 og
sæmdur gullmerki Landssam-
bands hestamannafélaga árið
1994.
Jón verður jarðsunginn frá
Hjarðarholtskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast
þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Mig langar að minnast Jóns E.
Hallssonar með örfáum orðum.
Lífshlaup Jóns þekki ég ekki og
ætla að eftirláta öðrum að rekja
það. Ég varð hinsvegar svo lánsöm
að kynnast honum fyrir fáeinum
árum þegar ég hóf sambúð með
Halli, syni hans. Í mínum huga
fannst mér Jón vera höfðingi, svo
sjálfbjarga og fastur á sínu. Kæri
vinur, þakka þér fyrir alla um-
hyggjuna sem þú sýndir mér. Far
þú í friði og englar guðs vaki yfir
þér.
Frá öllum heimsins hörmum,
svo hægt í friðar örmum
þú hvílist hels við lín. –
Nú ertu af þeim borinn
hin allra síðstu sporin,
sem þér unnu og minnast þín.
(Einar Benediktsson.)
Kristín.
Elsku besti afi, nú er komið að
kveðjustund sem samt er svo erfið
þó að þú hafir fengið að lifa í 94 ár
sem er ekki öllum gefið. Það er á
svona stundu sem minningarnar
streyma yfir mann og það er margs
að minnast af okkar samverustund-
um.
Ég heimsótti þig á hverju ein-
asta ári frá því að ég var eins árs
og stundum nokkru sinnum á ári í
Búðardal en pabbi fór með mig,
mömmu, eldri hálfsystur mína og
móðurömmu í eina skylduferð á
ári. Eftir að ég eltist fór ég samt
alltaf til þín á sumrin og eftir að ég
eignaðist mína fjölskyldu hélt ég
þeirri hefð. Síðasta ferð okkar til
þín var í sumar þar sem þú varst
svo hress og kátur og fórst með
okkur í bíltúr um sveitina. Ein af
mínum bestu minningum eru allir
þeir bíltúrar sem við fórum í sam-
an, þú fékkst aldrei leið á því að
keyra um og fræða mig um hvaða
bændur byggju hvar, hvort að þeir
væru skrítnir, einsetukarlar,
frændur okkar eða bara bestu
skinn. Einn af mínum eftirminni-
legustu bíltúrum var þegar þú
bauðst mér í bíltúr til Hólmavíkur,
við settumst inn í Subaru Justy-
bílinn þinn og byrjuðum á því að
fara í kaupfélagið og kaupa kók og
prins póló, brjóstsykur og suðu-
súkkulaði sem þú braust niður og
settir í plastpoka til að hafa í nesti
með okkur. Þá hófst ferðalagið
stefnan var tekin á Þorskafjarð-
arheiði en ekki fannst mér hún álit-
leg, ekkert nema urð og grjót og
svo upp í mót en þetta komumst
við og stoppuðum í sæluhúsi uppi á
háheiðinni og skrifuðum nöfnin
okkar í gestabókina. Við komust til
Hólmavíkur og þar var auðvitað
stoppað í sjoppunni og eitthvað
keypt til að maula, ekki að ég hafi
haft mikla sykurþörf því að ég held
að ég hafi stanslaust verið með
eitthvert nammi í munninum á leið-
inni. Við vorum komin heim seinni-
partinn og þá voru bjúgu og kart-
öflur sett í pott því ekki vildir þú
að ég yrði svöng á meðan ég væri
hjá þér. Þér var alltaf í mun um að
mér liði vel og það var nú auðvelt
því þú hafðir svo góða nærveru.
Það var svo eitt sumarið sem við
hjónin fórum í heimsókn til þín og
sú heimsókn er mér mjög hjart-
fólgin en þá fórum við saman í okk-
ar fyrsta og síðasta reiðtúr og ekki
var að sjá að þú værir orðinn 84
ára þar sem þú geystist með okkur
inn Laxárdalinn. Þér var mikið í
mun að Einar fengi að prófa hann
Gosa þinn og svo vorum við á bein-
um kafla og þá heyrðist í þér „jæja,
Einar, nú leggur þú hann“ og svo
heyrðist hó í þér og þar með var
Gosi rokinn með Einar.
Mér eru minnisstæð orðin sem
þú sagðir við mig í sumar þegar þú
horfðir á mig og sagðir „voðalega
ert þú mjó“ ég held að það þyrfti
að setja þig á sumarbeit. Þessi orð
koma alltaf upp í huga minn ef ég
er á ferð um landið og sé hesta á
beit að það væri hálfbroslegt að sjá
mig sitja úti í haga með fulla körfu
af mat og segja að ég væri þarna á
sumarbeit.
Elsku besti afi, takk fyrir allar
þær yndislegu stundir sem við höf-
um átt saman og þú átt stóran sess
í hjörtum okkar fjölskyldunnar og
minning þín er ljós í lífi okkar.
Með hjartans kveðju, þín
Lóa Björk (Lóa þín).
Elsku besti langafi.
Við langafabörnin þín viljum
þakka þér fyrir allar þær yndislegu
stundir sem við höfum átt saman
og við eigum fullt af myndum af
þér sem við erum búin að vera að
skoða og rifja upp minningar um
þig með mömmu og pabba. Við vit-
um að núna hefur þú það gott og
ert kominn til Siggu langömmu
sem við fengum því miður aldrei að
kynnast.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Dagur Andri og Sólveig Halla.
Í dag er lagður til hinstu hvílu
Jón Eggert Hallsson. Hann var fé-
lagi í hestamannafélaginu Glað til
margra ára, allt til dagsins í dag.
Hann var ákaflega virkur í félaginu
og dugmikill hestamaður. Hann
var formaður félagsins frá árunun-
um 1971 til 1979 og vann hann þar
sína vinnu af kappi og áhuga. Jón
hafði mikið dálæti á hestum en
einkum hafði hann ánægju af góð-
um skeiðsprettum og tók hann oft
gæðinga sína til kostanna á
keppnisvellinum. Jón varð heiðurs-
félagi í hestamannafélaginu Glað
árið 1983.
Góður félagi er fallinn frá. Við
vottum fjölskyldu Jóns E. Halls-
sonar okkar dýpstu samúð.
Félagar í
hestamannafélaginu Glað.
Þá er hann fallinn frá, sá aldni
höfðingi Jón Hallsson. Það má
segja að við undirrituð höfum
kynnst Nonna Hall tiltölulega seint
í ævihlaupi hans í gegnum hóp
„Vitlausra ferðafélaga“ sem hélt
hópinn um langt árabil og ferðaðist
á hestum um Dalahéruð og víðar.
Nonni var öldungurinn í hópnum
en það var ekki merkjanlegt með
nokkrum hætti þar sem hann gaf
þeim yngri ekkert eftir og fór yfir-
leitt með þeim síðustu til hvílu en
var jafnan með þeim fyrstu á fæt-
ur.
Það kom sterkt í ljós í þessum
ferðum hversu geðprúður maður
Nonni var. Hann skipti aldrei skapi
og linnti vel við alla sína félaga.
Nonni var náttúrubarn í þeim
skilningi að hann naut þess að vera
í kringum skepnurnar sínar og þá
fyrst og fremst hestana. Hann átti
góða hesta úr eigin ræktun og fór
oftast hratt yfir á þeim. Skeiðið var
hans aðall og hann átti góða vekr-
inga og kunni að fara með þá og þá
gangtegund sem ekki er allra.
Nú er Nonni hins vegar farinn
að þeysa um grundir himnaríkis og
leggur á Rjóð, Gosa, Hörpu og
fleiri gæðinga sem víst er að hafa
beðið hans óþreyjufull og frísandi
við hlið Lykla-Péturs, áfjáð í að
spretta úr spori með fóstra sinn á
flugaskeiði.
Það voru forréttindi að fá að
kynnast Jóni Hallssyni og fá að
verða honum samferða um tíma.
Minning hans lifir.
Sá drekkur hvern gleðinnar dropa í grunn,
sem dansar á fákspori yfir grund.
Í mannsbarminn streymir sem aðfalls-unn
af afli hestsins og göfugu lund.
Maðurinn einn er ei nema hálfur,
með öðrum er hann meiri en hann sjálfur. –
Og knapinn á hestbaki er kóngur um stund,
kórónulaus á hann ríki og álfur.
Ef inni er þröngt, tak hnakk þinn og hest
og hleyptu á burt undir loftsins þök.
Hýstu aldrei þinn harm. Það er best.
Að heiman, út, ef þú berst í vök.
Það finnst ekki mein, sem ei breytist og
bætist,
ei böl sem ei þaggast, ei lund sem ei kætist
við fjörgammsins stoltu og sterku tök.
Lát hann stökkva, svo draumar þíns hjarta
rætist.
(Einar Benediktsson.)
Svandís og Guðmundur Helgi.
Jón E. Hallsson
 Fleiri minningargreinar um Jón
E. Hallsson bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu á næstu dögum.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför elsku-
legs eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
JÓNS GUÐJÓNSSONAR
rafvirkjameistara,
Hjúkrunarheimilinu Eir,
áður Brautarlandi 6,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Hjúkrunarheimilisins
Eirar fyrir einstaka umönnun og hlýlegt viðmót.
Arndís Guðjónsdóttir,
Guðjón Magnús Jónsson, Sigríður Þorláksdóttir,
Margrét Katrín Jónsdóttir,
Hrönn Guðjónsdóttir, Björn Baldvinsson,
Magnea Ólöf Guðjónsdóttir, Halldór Kjartansson Björnsson,
Arndís Guðjónsdóttir, Magnús Örn Guðmarsson,
Jón Þór Guðjónsson, Eva Björg Torfadóttir,
Hrafn Eyjólfsson,
Hrafnhildur Eyjólfsdóttir, Halldór Ingi Hákonarson,
Jón Örn Eyjólfsson
og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi
ARI STEINBERG ÁRNASON,
Lindasíðu 2,
Akureyri,
lést í Sjúkrahúsinu á Akureyri 5. desember.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju föstudaginn
14. desember kl. 13.30.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á að láta
Heimahlynningu á Akureyri njóta þess.
Guðrún Elísabet Aradóttir,
Júlíus Fossberg Arason, Fríður Leósdóttir,
Ingunn Kristín Aradóttir, Hinrik Karlsson,
Jón Björn Arason, Helga Guðjónsdóttir,
Árni Arason, Sveinbjörg Pálsdóttir,
Rúnar Arason, Dýrleif Skjóldal,
afa- og langafabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
ÁSTRÁÐUR VALDIMARSSON
Hraunsholtsvegi 2,
Garðabæ,
lést á Landspítalanum, Fossvogi, miðvikudaginn 5.
desember.
Útförin auglýst síðar.
Kristjana Margrét Guðmundsdóttir,
Guðrún Ástráðsdóttir, Már Þorvaldsson,
Hjördís Ástráðsdóttir, Peter Tompkins,
Brynja Ástráðsdóttir, Pétur Bjarnason,
og afabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
HILMAR GARÐARS,
andaðist á Hjúkrunarheimilinu Eir miðvikudaginn
5. desember.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni miðvikudaginn
19. desember kl. 15.00.
Þorgerður Jörundsdóttir,
Anna María Hilmarsdóttir,
Þorsteinn Hilmarsson, Guðrún Sóley Guðjónsdóttir,
Þorgerður Jörundsdóttir, Þorsteinn Jörundsson,
Þuríður Elfa Jónsdóttir, Jörundur Jörundsson,
Jóhanna Símonardóttir, Steinunn Guðmundsdóttir,
Hilmar Þorsteinsson, Hallgerður Helga Þorsteinsdóttir
og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg systir mín og móðursystir,
GUÐBJÖRG SIGURÐARDÓTTIR
ljósmóðir
frá Kárstöðum,
Helgafellssveit,
lést á Hrafnistu við Brúnaveg 2. desember 2007.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju 14. desember
kl. 15.00. Þeim sem vilja minnast hennar er bent
Orgelsjóð Stykkishólmskirkju.
Reikningur 309 18 930076, kt. 630269-0839.
Minningarkort fást í Heimahorninu, sími 438 1110.
Fyrir hönd aðstandenda,
Aðalheiður Sigurðardóttir,
Margrét Sigurðardóttir.