Morgunblaðið - 08.12.2007, Blaðsíða 50

50 LAUGARDAGUR 8. DESEMBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Birgir Guð-laugsson bygg-
ingameistari fæddist
á Siglufirði 28. apríl
1941. Hann lést þar
26. nóvember síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Guð-
laugur Gottskálks-
son, smiður og
verkamaður á Siglu-
firði, f. 1.10. 1900, d.
6.2. 1977, og kona
hans Þóra María
Amelía Björnsdóttir,
f. 4.11. 1897, d. 27.3.
1976. Systkini Birgis eru Regína, f.
1928, Helena, f. 1932, Sonja, f.
1936 og Birgitta, f. 1945.
Birgir kvæntist 28.4. 1963 Erlu
Svanbergsdóttur frá Ísafirði, dótt-
ur Svanbergs Sveinssonar, f. 29.3.
1907, d. 4.1. 2002, og Þorbjargar
Kristjánsdóttur, f. 10.4. 1910, d.
28.2. 1984. Þau Birgir eignuðust
þrjú börn. 1) Birgitta, f. 27.9. 1963,
læknir í Svíþjóð, gift Jóni Rafni
Péturssyni, f. 14.5. 1962 og er son-
ur þeirra Pétur Rafn, f. 8.3. 1988.
2) Bryndís , f. 7.10. 1965, lyfjafræð-
ingur, býr með Árna Magnússyni,
f. 24.12. 1962. 3) Guðlaugur, f. 6.8.
1970, sjúkraþjálfari, sambýliskona
Berglind Grétarsdóttir, f. 25.2.
1972. Börn Guðlaugs með fyrri
eiginkonu, Önnu Rós Jensdóttur,
eru Ástrós Erla, f. 1.6. 1998, og
Birgir, f. 5.7. 2001.
Birgir lauk grunnskólanámi á
Siglufirði og hóf
nám í trésmíði hjá
Þórarni Vilbergs-
syni og lauk því
1962. Með Þórarni
stofnaði hann bygg-
ingafyrirtækið Berg
og rak það fyrst
ásamt Þórarni en
síðan einn. Fyrir-
tæki Birgis hefur
unnið að fjölda
bygginga á Siglu-
firði, lögreglustöðv-
ar, ráðhúss og
sjúkrahúss og marg-
ir hafa lært til smíða hjá Birgi
Guðlaugssyni.
Bátahúsið í síldarminjasafninu
er verk Birgis og safnaðarheimilið
á Siglufirði sömuleiðis. Atvinnu-
mál og velferð á Siglufirði voru
áhugamál hans og sat hann í
bæjarstjórn um hríð fyrir Alþýðu-
flokkinn. Hann starfaði líka að vel-
ferðarmálum með Kiwanishreyf-
ingunni. Þá var hann ötull
liðsmaður íþróttafélaga á Siglu-
firði. Sjálfur var hann afreks-
maður á skíðum á yngri árum og
vann fjölda verðlauna á lands-
mótum. Hann lék bæði blak og
knattspyrnu og í Vasagönguna
sænsku fór hann um sextugt.
Hann iðkaði fjallgöngur og var
liðtækur skákmaður.
Útför Birgis verður gerð frá
Siglufjarðarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Elsku pabbi.
Nú þegar jarðnesk tilvera þín hef-
ur runnið sitt skeið langar mig að líta
yfir farinn veg og minnast liðinna
stunda. Fyrir mér varst þú ekki ein-
göngu frábær faðir heldur stórkost-
legur maður. Kosti þína kann ég ekki
að telja alla, en læt mér nægja að
staldra við ótrúlegt þolgæði, óbilandi
jákvæðni, manngæsku, hreysti, rétt-
sýni, að ógleymdri stakri ósérhlífni í
öllum þeim verkefnum sem þú tókst
þér fyrir hendur. Ekkert verkefni var
óleysanlegt, hugsun lausnamiðuð og
hindrunum rutt úr vegi. Í norðan
stórhríð og byl þar sem gluggar
brotnuðu og þakplötur flugu, varstu
mættur fyrstur manna til að lagfæra
það sem hægt var. Nú til dags er fólki
tíðrætt um andlega og líkamlega orku
til daglegra athafna. Guð má vita
hvaðan þú fékkst þína orku og and-
legan styrk, en öðru eins hef ég ekki
kynnst á lífsleiðinni. Fátt kom þér úr
jafnvægi, ef nokkuð. Geðslag þitt er
fáum gefið. Með eljusemi, dugnaði,
gleði og kímnigáfu hreifst þú fólk með
þér meðan þú lifðir. Síðustu dagar
hafa ríkulega staðfest hversu marga
strengi þú snertir í hjörtum fólks á
Siglufirði og víðar. Heilbrigt líferni
var þitt val og staðfesta í því tilliti öðr-
um hvatning og fyrirmynd.
Efst í huga mér er þakklæti þér til
handa fyrir að vera alltaf til staðar
fyrir okkur systkinin og barnabörn
þín. Öll sú viska sem af vörum þínum
hnaut verður okkur leiðarljós í lífinu
um ókomin ár. Takk fyrir allar sam-
verustundirnar, skíðaferðirnar, fjall-
göngurnar, sögurnar, yfirvegunina,
væntumþykjuna og hlýjuna er frá þér
streymdi. Það veit ég að Guð launar
þér ríkulega á nýju tilverustigi fyrir
allt það sem þú gafst samferðafólki í
hinu jarðneska lífi.
Þú varst engill í mannsmynd.
Þinn
Guðlaugur Birgisson.
Elsku tengdapabbi minn Birgir.
Leiðir okkar lágu fyrst saman fyrir
tæpum tólf árum. Mér er minnisstæð-
ur fyrsti fundurinn okkar, þar sem þú
heilsaðir mér svo fallega, faðmaðir
mig, og sagðir; „Vertu velkomin í fjöl-
skylduna.“ Þetta varð til þess að það
upphófst við okkar allra fyrstu kynni
traust og tenging sem hefur alla tíð
verið á milli okkar síðan. Nú þegar ég
kveð þig, elsku Birgir minn, langar
mig til að rifja upp nokkrar gullnar
minningar. Við áttum sameiginlegt
áhugamál sem var hönnun og arki-
tektúr. Við gátum skeggrætt fram og
til baka um það. Eins og þegar þú
smíðaðir sólpallana í garðinn okkar í
Ásbúðinni var ekki svo lítið búið að
liggja yfir blöðunum. Tröppurnar sem
þú smíðaðir svo fagurlega, með litlu
fjölunum framan á (sennilega 100 tals-
ins) gerðir þú fyrir mig, þó seinlegt
hafi verið. Þá sagðir þú: „Hvað gerir
maður ekki fyrir þig, þú ert nú einu
sinni uppáhalds tengdadóttir mín!“
sem var náttúrlega brandarinn þar
sem þú átti bara eina tengdadóttur.
Ég er svo þakklát fyrir stundirnar
sem við áttum við borðstofuborðið
heima. Þú hafðir svo mikla unun af því
að segja sögur. Hve þú ljómaðir er þú
sagðir frá öllum smáatriðunum. Þú
hafðir svo skemmtilega frásagnar-
gáfu. Svona varstu alltaf svo jákvæð-
ur, eljusamur, þolinmóður og úrræða-
góður maður, hjartahlýr og vildir allt
fyrir alla gera. Það var ekkert sem var
þér óyfirstíganlegt, þú leist á hlutina
sem verkefni sem þyrfti að leysa.
Kærleikur þinn og ömmu gagnvart
börnunum ykkar, og barnabörnum
var óendanlegur. Þið keyrðuð frá
Siglufirði hvern mánuð til að heim-
sækja okkur og knúsa litlu krílin ykk-
ar sem nú sárt sakna afa síns. Stóru
börnin mín minnast góðs afa líka. Er
mér ljúft að minnast þess hversu fal-
lega þú komst ávallt fram við þau, þó
ekki hafi þau verið þér blóðskyld.
Styrkur sá er þú og amma veittuð
mér, er leiðir okkar Gulla skildu fyrir
tveimur árum, var mér afar kærkom-
inn. Fallegu orðin og kveðjurnar sem
ég fékk er mér ómetanlegt að eiga í
dag. Æðruleysi þitt í veikindum þín-
um var aðdáunarvert. Þú barðist
hetjulegri baráttu, allt til síðasta dags.
Ég spurði mig oft af því hvaðan þessi
kraftur og styrkur kæmi hjá þér. Mér
fannst svo yndislegt að þú last í litlu
Vonarbókinni hvern dag.
Í hjarta mínu er nú staður sem þú
munt alltaf eiga. Fallegur staður sem
er fullur af ást, kærleika og hlýju til
þín, elsku hjartans Birgir minn. Þú
varst fyrirmynd mín og verður það
áfram um ókomna tíð. Mundu að ég
mun alltaf elska þig – alla leið til
stjarnanna og aftur til baka. Ég á eftir
að sakna þín en mun hugga mig og
ylja við yndislegar minningar um þig.
Ég mun gæta litlu gullmolanna þinna
eins og þú kallaðir börnin okkar, og
halda heiðri þínum á lofti um ókomin
ár. Hvíl í friði, elsku tengdapabbi
minn. Þín Anna Rós
Elsku Erla mín, Birgitta, Binna,
Gulli, Pétur Rafn, og aðrir ástvinir.
Ég votta ykkur mína dýpstu samúð.
Megi Guð gefa ykkur styrk og styðja.
Ég trúi því að afa líði vel núna þar sem
hann er staddur. Minning um yndis-
legan mann mun lifa í hjörtum okkar.
Þín
Anna Rós.
Elsku afi minn. Núna ertu dáinn.
Manstu þegar við fórum upp í fjall í
berjamó þar sem við tíndum bláber
og borðuðum svo með rjóma heima og
þér fannst það svo gott og ömmu líka.
Manstu þegar við fórum í sund sam-
an, við fórum í leiki í sundlauginni og
vorum að kasta á milli okkar. Ég fór
svo stundum með ykkur ömmu í blak,
þar sem ég fékk að horfa á ykkur. Ég
man þegar við fórum í fjöruna og tínd-
um kuðunga og skeljar og þú byggðir
með mér kastala. Við kveiktum líka
risastórt bál og Edda vinkona mín
fékk að fara með okkur. Svo fórum við
líka að veiða stundum á bryggjunni.
Einu sinni þegar við vorum nývöknuð
þá fórum við út í garð í snjóhúsið sem
þú bjóst til fyrir okkur og fengum
okkur heitt kakó. Þú bjóst til marga
kubba úr snjónum og staflaðir þeim
saman svo úr varð snjóhús. Ég man
svo eftir þegar þú sagðir mér söguna
af Loðinbarða, Grýlu og Búkollu og
þá sofnaði ég eiginlega bara á fimm
mínútum. Afi náði aldrei að klára sög-
una því ég var alltaf steinsofnuð áður.
Ég fékk alltaf að sofa á milli ömmu og
afa og það var svo þægilegt. Þegar ég
vaknaði á nóttunni þá gaf afi mér hrís-
mjólk. Hann var rosalega góður við
mig hann afi minn. Þegar ég fékk að
fara með ykkur á Sigló stoppuðum við
alltaf í Staðarskála. Mér fannst svo
gaman þegar þú gafst mér kubbana
úr vinnuskúrnum og ég mátti teikna á
þá eða smíða úr þeim. Þú hjálpaðir
mér að smíða rúm úr þeim og ég man
þegar afi tálgaði nafnið mitt, Ástrós, í
spýtuna. Það var svo flott. Ég man
líka þegar ég nuddaði afa og honum
leið mjög vel, hann sagði mér að
nudda dálítið fast á einum stað, amma
kom og sprautaði köldu kremi á bakið
á afa og afi sagði mér að drífa mig að
nudda því inn í húðina. Afi borgaði
mér 200 krónur fyrir nuddið. Ég var
mjög þakklát fyrir.
Kæri afi, þú munt alltaf eiga allt í
okkur. Þú hefur hugsað svo vel um
ömmu mína og verndað hana. Takk
fyrir alla samveruna sem við áttum,
afi minn, og takk fyrir að vera svona
góður við alla. Ég vona að þér líði
núna vel. Kær kveðja frá ástarrósinni
þinni
Ástrós Erla.
Elsku afi. Ég trúi því varla ennþá
að þú sért farinn. En ég vona að þú
sért á betri stað núna og þér líði vel.
Þú þurftir ekki að þjást lengur, sem
er blessun.
Þegar ég hugsa um allar góðu
stundirnar sem við áttum saman þá
koma margar minningar upp í hug-
ann á mér. Snjóhúsið sem þú bjóst til
á Sigló þegar ég var 10 ára er flottasta
snjóhús sem ég hef séð. Síðan kom
amma með heitt kakó og smákökur
og við áttum góða stund saman. Allar
fjallgöngurnar og fjöruferðirnar voru
frábærar. Einna helst er mér þó í
huga daginn sem við áttum saman í
fyrrasumar þegar þú fórst með mér
og Siggeiri um allan Siglufjörð. Sýnd-
ir okkur öll fjöllin sem þú hefur geng-
ið upp á, fórum í skógræktina og í
síldarminjasafnið o.m.fl. Það var ynd-
islegur dagur. Þú hefur kennt mér
svo margt í gegnum árin, sem ég mun
aldrei gleyma, og mun taka með mér
inn í framtíðina.
Núna ertu farinn úr þessu lífi og
kominn á betri stað. En þú verður
alltaf til í mínu hjarta. Elska þig, þín
Lilja Björk.
Elsku afi.
Ég hef saknað þín mikið. Ég man
eftir öllum sögunum sem þú sagðir
mér fyrir svefninn. Svo fórum við oft á
gervigrasið í fótbolta. Það var gaman.
Alltaf þegar við horfðum á fótboltann
í sjónvarpinu héldum við með Liver-
pool og vorum glaðir þegar þeir skor-
uðu. Einu sinni veiddum við fisk á
Sigló og fengum verðlaun. Ég var líka
oft með þér á vinnubílnum á Sigló og
fórum við alltaf á verkstæðið.
Það var líka gaman að fylgjast með
þér smíða, þá fékk ég að negla með
þér.
Takk, afi, fyrir að hafa verið svona
góður við mig.
Þinn 6 ára afastrákur
Birgir Guðlaugsson.
Með örfáum orðum viljum við
kveðja þig, elsku besti bróðir okkar.
Margs er að minnast og minningarn-
ar fylla hugann og ylja okkur um
hjartarætur. En fyrst og fremst
finnst okkur þú vera besti bróðir í
heimi. Gleðigjafi mömmu og pabba.
Þú varst alltaf svo traustur og góður
með þitt kærleiksríka hjarta. Alltaf
áttir þú smátíma aflögu ef leitað var
til þín, og aldrei voru vandamálin svo
stór að ekki væri hægt að leysa þau.
Það er því ekki nema eðlilegt í ljósi
þess hvernig þú varst, að öllum börn-
unum í fjölskyldunni þætti vænt um
þig og voru þau að ræða það núna að
þú værir kominn til guðs og englarnir
væru líka örugglega að passa, þig því
þú hefðir verið svo góður maður.
Þú varst stoltur af fjölskyldunni
þinni og ekki síst barnabörnunum
sem voru þér einstakir gleðigjafar.
Eiginkonan þín, hún Erla Svanbergs-
dóttir, er ein af þessum hetjum, eins
og við töluðum um síðast þegar við
hittumst og þú brostir og sagðir, já ég
hefði ekki getað fengið hana betri. Á
hún því allan heiður og þakkir skildar
fyrir dugnaðinn, þrautseigjuna og
æðruleysið sem hún sýndi allan tím-
ann sem þú háðir baráttuna við veik-
indi þín, – allt til hinstu stundar.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Elsku Biggi bróðir, far þú í friði og
góður guð varðveiti þig og styrki og
umvefji kærleika sínum Erlu, Birg-
ittu, Bryndísi, Guðlaug og fjölskyldur
þeirra og allra sem eiga um sárt að
binda. Góður guð varðveiti minningu
þína. Þínar systur,
Regín, Helena, Sonja,
Marzelia Birgitta
og fjölskyldur.
Mig langar að minnast æskuvinar
míns Birgis eða Bigga. eins og hann
var kallaður. Hann var öflugur skíða-
maður. lagði áherslur á norrænar
greinar. varð síðar margfaldur Ís-
landsmeistari á gönguskíðum og
stökki. Birgir var 3 árum eldri en ég
og minnist ég þess að hann var að
hvetja okkur strákana til að vera með
á skíðunum. Fyrstu árin vorum við
vinirnir við skíðaiðkun á Siglufirði en
síðar fórum við að taka þátt í mótum í
öðrum landshlutum. Ég minnist
fyrstu áætluðu ferðar minnar til
Reykjavíkur sem var með Bigga og
öðrum skíðamönnum á Íslandsmótið
1958. Stökkkeppnin var á Kolviðar-
hólspallinum og á mótið komu bestu
stökkmenn landsins, ég var of ungur
til að taka þátt í mótinu en boðið að
vera undanfari á stökkpallinn fyrir
keppendur. Ekki varð úr þessari ferð
minni þá, því nokkrum dögum áður
brotnaði ég í leikfimistíma í skólan-
um. En síðar áttum við Birgir eftir að
upplifa mörg ævintýri í skíðaferðum
saman. Við Birgir unnum að því að
bæta okkur af lífi og sál til að verða
betri skíðamenn.
Sumrin á Siglufirði iðuðu af lífi og
mikið af aðkomufólki. Á veturna var
staðurinn einangraður, mikil snjó-
þyngsli og erfiðar samgöngur um bæ-
inn. Engin göng komin og farið yfir
Siglufjarðarskarð sem oft var illfært .
Við tókum m.a. að okkur að leita uppi
bilaðar rafmagnslínur sem ekki var
óalgengt eftir óveður yfir bæinn og
rafmagnsleysi. Rafmagnslínur til
Siglufjarðar lágu frá Skeiðsfossvirkj-
un í Fljótum til Siglufjarðar. Þetta
var góð æfing fyrir okkur á göngu-
skíðunum að ganga upp Siglufjarðar-
skarð, yfir í Fljótin og aftur heim.
Í byrjun árs 1961 fórum við saman
til Lillehammer í Noregi í nokkrar
vikur til að æfa okkur á gönguskíðum
og stökki. Þetta var skemmtilegur
tími. Gönguskíði frá því snemma að
morgni, stökk æft eftir hádegi og oft
ganga um kvöldmat. Þetta var ævin-
týri líkast. Við fórum víða og tókum
þátt í skíðamótum.
Síðsumars 1963 bauð Skíðasam-
band Íslands göngu- og svigmönnum
upp í Kerlingarfjöll til alhliða styrkt-
ar- og þolæfinga. Þetta var liður í
undirbúningi í þátttöku Íslendinga á
Vetrarólympíuleikana í Innsbruck
1964. Til undirbúnings á vali þátttak-
enda á leikana sjálfa voru síðan haldin
úrtökumót. Birgir og ég vorum síðar
valdir sem þátttakendur á gönguskíð-
um á leikana 1964. Ótal minningar-
brot hafa komið í hugann þegar ég
minnist áranna á Siglufirði og míns
besta vinar og félaga á Siglufirði.
Áður en við héldum til Noregs hafði
Biggi kynnst ungri stúlku frá Ísafirði
sem átti hug hans allan. Bjuggu þau
allan sinn búskap á Siglufirði í sínu
fallega húsi. Eignuðust 2 dætur og
einn son sem er á aldur við syni okkar.
Á árum áður fórum við með börnin til
ömmu og afa í vetrar- og sumarferðir.
Tókst vinskapur með Gulla syni
þeirra og okkar sonum og hefur sú
vinátta haldist alla tíð. Síðast þegar
ég talaði við Bigga í símann var hann
kominn til Siglufirði úr sinni síðustu
ferð frá Reykjavík úr læknismeðferð.
Í samtalinu sagði hann við mig að
fyrra bragði að batinn væri hægur.
Erla mín, Birgitta, Bryndís og
Gulli, við Eygló og börnin sendum
ykkur innilega samúðarkveðju. Bless-
uð sé minning kærs vinar.
Þórhallur Sveinsson.
Í litlum samfélögum eins og
heimabæ mínum Siglufirði er einn af
höfuðkostunum að allir þekkja alla,
og að fólk er meðvitað um samborg-
ara sína. Það tekur þátt í gleði þeirra
og sorgum, sigrum og ósigrum. Þann-
ig hefur mér verið kunnugt um veik-
indi vinar míns, Birgis Guðlaugssonar
byggingameistara, og ég hef fylgst
náið með líðan hans og baráttu í veik-
indunum. Ég hafði því grun um hvaða
tíðindi væri verið að færa mér þegar
hringt var til mín úr símanúmeri
Birgis og eiginkonu hans Erlu. Ég
horfði smástund á símanúmerið og
bjó mig undir slæm tíðindi og tilfinn-
ing mín reyndist því miður rétt, systir
Birgis, Regína, tilkynnti mér andlát
hans.
Allir Siglfirðingar, hvar sem þeir
búa í heiminum, þekktu Birgi vel og
eingöngu af góðu einu. Sumir þekktu
hann af afrekum hans á íþróttasviðinu
en Birgir var til fjölmargra ára einn af
bestu skíðagöngu- og skíðastökks-
mönnum landsins. Margir þekktu
hann einnig af félagsmálastörfum
hans.
Birgi kynntist ég fyrst sem sam-
starfsmanni þegar ég var íþrótta-
fulltrúi á Siglufirði. Þar áttum við
samvinnu m.a. í uppbyggingu íþrótta-
mannvirkja og við skipulagningu og
stjórnun móta. Sem strákpatti leit ég
upp til Birgis sem hins unga fjölhæfa
og geðprúða íþróttamanns og þeirri
skoðun minni deildu fjölmargir ung-
lingar. Hann var góð fyrirmynd í einu
og öllu. Birgir náði langt í skíðaiðkun
sinni og vann marga titla fyrir Siglu-
fjörð á skíðamótum landsins. Hann
lét ekki skíðin ein duga en var einnig
vel liðtækur í knattspyrnu. Birgir var
því í íþróttum allt árið, og alla sína
ævi. Ég átti þess kost, þrátt fyrir
nokkurn aldursmun, að vera með
Birgi í einni íþróttagrein, það er í öld-
ungablaki, og áttum við þar margar
góðar stundir og tókum þátt í fjöl-
mörgum mótum. Birgir var ævinlega
hrókur alls fagnaðar og var meðal
annars falið að stýra að minnsta kosti
tveimur mörg hundruð manna öld-
ungamótum heima á Siglufirði og
veita öðrum góð ráð um framkvæmd
slíkra móta.
Góð íþrótt er gulli betri og heilbrigð
sál í hraustum líkama voru, að mér
fannst, einkunnarorð Birgis. Fram-
takssemi, góð skipulagning og glað-
værð fylgdu Birgi í öllum störfum
hans. Hann var gull af manni. Hinir
Birgir Guðlaugsson
Kæri afi.
Þín er saknað ólýsanlega
mikið og ég get ekki hugsað
mér sársaukann sem þú
þurftir að fara í gegnum. En
ég er stoltur af þér fyrir
hörkuna og er þakklátur fyr-
ir að þú þyrftir ekki að kvelj-
ast þegar þú fórst inn í hinn
eilífa draum. Þú varst svo
hraustur og gast lagað allt.
Ég sakna þín mikið. Hvíldu í
friði, elsku afi.
Kveðja,
Bergþór Dagur.
HINSTA KVEÐJA