Samvinnan - 01.08.1973, Blaðsíða 3

Laugalandi á Þelamörk, 20. júlí
1973.
Herra ritstjóri.
í morgun kom hingað mað-
ur og færði mér nýjasta tölu-
blað af Samvinnunni, en það
er svo mikið sólskin að ég hef
ekki enn komið því í verk að
lesa ritið yfir. Ég sá samt að
í blaðinu er dálítill samsetn-
ingur sem þú tókst af mér fyr-
ir tveim eða þrem árum,
kannski fjórum, um hann Lí
Pó, sem er einkarhentugur til
aflestrar á íslenzkum sumar-
kvöldum.
Þetta handrit sem þú fékkst
frá mér var nú svona og svona
og nú kemur það mér í koll,
því greinilega hefur týnzt aft-
an af því síðasta blaðið þar
sem ég gerði grein fyrir þvi
hvernig þessi lesning væri til-
kornin — af því ég vil engan
veginn eigna mér heiðurinn af
því að hafa samið þessa grein,
sem ég „tók saman", „þýddi
lauslega“ eða „snaraði“ eða
hvað maður á að kalla það.
Svoleiðis var nefnilega að
einhvern tíma fékk ég á Borg-
arbókasafninu norska bók um
Lí Pó; ég man ekki lengur eft-
ir hvern bókin er, en hún var
í grænu bandi. — Greinin sem
birtist í Samvinnunni undir
mínu nafni er soðin upp úr
formála þessarar bókar og
ljóðin þýddi ég úr henni, þótt
ég hafi náð i fáein þeirra á
öðrum málum til að hafa til
hliðsjónar. Kínversku kann ég
því miður ekki ennþá. Kannski,
þó man ég það ekki lengur, er
eitthvað í greininni sem ekki
er finnanlegt i formála bók-
arinnar. Ég skal þá reyna að
bera ábyrgð á þvi.
Mig langar að biðja þig að
koma þessu á framfæri við les-
endur Samvinnunnar, því þótt
ég viti að enginn þeirra sé svo
illgjarn að vilja væna mig um
ritstuld, vil ég taka fram að
heiðurinn af þessari fátæklegu
kynningu á listaskáldinu Lí Pó
á Norðmaður sem ég kann ekki
lengur að nefna; en ef gagn-
rýnir menn sjá eitthvað at-
hugavert við greinina skal ég
taka á mig skömmina.
Ég vona að þú getir prentað
þessa athugasemd þar sem ein-
hver sér hana. Athugasemdin
er kannski óþarflega löng því
þetta var ekki annað en bölvað-
ur klaufaskapur.
Svo þakka ég þér Samvinn-
una.
Þinn
Þráinn Bertelsson.
Reykjavík, 30. júlí 1973.
Herra ritstjóri!
Ég ætla að láta eftir mér að
senda ritinu örstutt bréfkorn,
úr því að auðheyrt er að slík
tilskrif eru velkomin. En ann-
ars skiptir sjálfsagt litlu hvað
við segjum sem komnir erum
„útúr samtíðinni“, eins og einu
sinni var að orði kornizt. Það
gæti þó verið saklaust gaman
að lofa okkur að tala við sjálfa
okkur! En mér er Samvinnan
kunn og kær frá liðinni tíð, og
alls góðs ann ég henni á kom-
andi tímum.
Ég hitti nýlega menntaðan
samvinnumann að máli, sem
taldi ritið eitt hið bezta hér.
Það léti sig margt miklu skipta,
ræddi merka málaflokka ræki-
lega frá ýmsum sjónarhornum,
og reyndi að varpa ljósi á þá
þætti þeirra, sem mestu máli
skiptu. Þetta var rétt. Og það
munu flestir játa. Hitt mætti
svo þykja nauðsynlegt, að taka
síðar til íhugunar og álita það,
sem álitlegast þætti („að beztu
manna yfirsýn“). Með slíku
mundi verða greitt fyrir réttari
skilningi á einu og öðru, sem
komandi tíð kærni vel.
Annar maður í samvinnu-
starfi taldi of miklum pappír
(og peningum) varið til þess að
láta prenta leirburðinn, sem
talinn mundi skáldskapur, en
væri það ekki. Og fleiri hafa
haft orð á slíku. En ég er nú
ekki alveg sammála því. Það
er býsna gaman að leyfa hinu
unga að spreyta sig. Stundum
verður góður hestur úr göldum
fola. En það segi ég satt, að
ég er miklu umburðarlyndari
með þetta, ef reynt er að fylgja
Birgðastöð fyrir málm- og byggingariðnað.
Efniskaup gerð frá viðurkenndum verk-
smiðjum — er veitir tryggingu um gæði.
...............................................................................mmmmmmmmmmmmmii
Vélsmiðja.
Verktækni í stálmannvirkjagerð.
.....................................................mmmmmmmmmmmmmi»»»»»»» mmmmmmmmmmmmimiMmmmmmmmiii
Framleiðsla húsgagna. — Málmur. — Tré.
3