Skírnir - 01.01.1930, Page 107
Skírnir]
Alþingi árið 1000.
101
skyn, að kristnitökulögin árið 1000 hafi aðeins verið sam-
þykkt að lögbergi með þeim hætti, sem áður var lýst.
Þetta er þó vafasamt. Hitt er líklegra, að lögsögumaður
hafi einmitt eftir að hann hefir fengið jákvæði þingheims
að lögbergi skipað lögréttu, eins og lög standa til og látið
samþykkja þar lögin. Ræðu Þorgeirs að lögbergi má jafna
til ræðu þeirrar, er Þórður Gellir hélt þar um frumvarp
sitt til laga um fjórðungaskiftingu landsins. En auk þess
var Þorgeiri nauðsynlegt að fá jákvæði alls almennings
við sínum tillögum, af því að menn höfðu daginn áður
sagzt úr lögum hverir við aðra. En til þess að ákvæðin
mætti verða lög, sett samkvæmt gildandi réttarákvæðum
og þar með bindandi fyrir alda og óborna, þurftu þau
samþykki lögréttu. Og virðast allar líkur til þess, að svo
hafi verið með þau farið, og að kristnitökulögin hafi því
verið samjrykkt á eftir í lögréttu, eins og Þorgeir orðaði
tillögur sínar að lögbergi.
Eigi voru hinir heiðnu menn þó skírðir á Þingvelli.
Sagt er, að allur þingheimur hafi verið skírður það sumaiv
Sunnlendingar og Norðlendingar í Reykjalaug í Laugardal
(liklega á Laugarvatni) og Vestanmenn í Reykjalaug í
Lundar-Reykjardal (í Syðra-Reykjardal).
V.
Viðgangur kristinnar trúar, biskupsstólar, tíundarlög,
kristinréttur o. fl.
Hér er auðvitað ekki tilætlunin að segja kristnisögu
landsins í fornöld, heldur aðeins að stikla á stærstu at-
burðunum. Ólafur konungur Tryggvason féll í sjóorustu
austur í Eystrasalti 9. september árið 1000, en fregnin um
kristnitökuna á íslandi var komin til konungs, áður en hann
fór þessa síðustu ferð sína, eftir því sem Laxdæla segir,
enda lét hann þá Kjartan Ólafsson lausan. Er sagt, að kon-
ungur hafi orðið glaður við, er hann heyrði, að landið
væri orðið kristið. En varla hefði hann þó látið sér lengi