Skírnir - 01.01.1930, Qupperneq 119
Skírnir] Alþingi árið 1117. 113
tel víst, þá hafa þeir jafnframt ráðið því, eða að minnsta
kosti fallizt á það, að hún væri rituð á íslenzku. Jafnskjótt
og Ari hefir lokið við bókina, fer hann og sýnir hana báð-
um biskupunum og Sæmundi presti. Hann vill vita, hvort
þeir séu ánægðir með hana, eins og hún er, eða hvort
hann þurfi að breyta henni eitthvað, svo að hún sé að
óskum þeirra. Svona mundi hann naumast hafa farið að,
ef þeir hefði ekki beðið hann um bókina og ætlazt til, að
hún svaraði ákveðnum tilgangi. Vér höfum enga ástæðu
til að ætla, að biskuparnir hafi verið jafnokar Ara í þess-
um fræðum, hvað sem um Sæmund kann að hafa verið.
Ari hefir því varla sýnt þeim bókina í því skyni að fræð-
ast af þeim um hluti, sem hann vissi ekki áður, heldur til
þess að vita, hvort í henni væri einmitt það, sem þeir
vildu í henni hafa og annað ekki. Þetta kemur og bert
fram í siðara hluta formálans, sem svo mikið hefir verið
um deilt, hvernig skilja skuli. Ég verð þar að fallast al-
gerlega á skoðun Björns M. Ólsens (Aarb. f. nord. Oldk.
°g Hist. 1885, bls. 360), og skil orðin eins og þar stæði:
^En meþ því at þeim lícaþe svá at hava, þá scrivaþa ec
þessa of et sama far, fyr útan áttar tolo oc conunga æve,
oc meþ því at þeim lícaþe þar viþr at auca, þá iócc ec
því, es mér varþ síþan cunnara oc nú es gorr sagt á þesse,
an á þeire.« Biskuparnir og Sæmundur hafa því farið fram
ú tvennskonar breytingar, annarsvegar, að Ari felldi úr
bókinni kafla þá, er hann hafði sett þar um ættartölur og
konungaæfi, og hinsvegar, að hann bætti einhverju við,
sem að líkindum hefir verið smávægilegt. Þetta hefir Ari
gert og skrifað bókina á ný um sama efnið (of et sama
fer) með þessum breytingum. Hins er ekki getið, að þeir
hafi leiðrétt neitt, er hann setti í bók sína, enda er það
ólíklegt. Hefði Ari tekið það upp hjá sjálfum sér að skrifa
þessa bók og aðeins ætlað að helga biskupunum hana, þá
er afar-óliklegt, að þeir hefði farið að hlutast til um það
e^ir á, hvað í henni ætti að standa, og sérstaklega fara
fram á það, að hann felldi úr bókinni kafla, sem þó voru
fróðlegir út af fyrir sig og eflaust hefir þurft rnikið fyrir
8