Skírnir - 01.01.1930, Page 197
Skírnir]
Alþingi árið 1541.
191
Auk þessa bréfs skrifar svo Jón biskup Hvítfeldi nokk-
urskonar einkabréf. Hefir hann vitað, að þetta skorinorða
bréf myndi ekki vel til þess fallið að mýkja skap Hvít-
felds, og auk þess mátti hann búast við því, að Hvítfeldur
bæri til hans þungan hug fyrir það, að Jón kom ekki til
Alþingis. Þakkar hann Kristófer fyrir »skrifelsi« og biður
hann »auðmjúklega og kærlega« að meta það ekki illa við
sig, þó að hann hafi ekki komið. Skrifar hann svo um
væntanlegan höfuðsmann, landshjálpina o. fl. og segir svo:
»Þær ordinantiur, sem herra kongurinn vill innsetja um
kristindóminn og kennimanna siðu, munum vér eigi kunna
stórt í móti að tala því, sem almennileg guðs kristni held-
ur og capitulum í Þrándheimi') samþykkir, því þangað er
vort traust og tilflukt, hvað sem vér þurfum í kristnihald-
inu að leiðréttast.« Segist hann svo senda Kristófer »lítinn
smá skenk« og gefur honum loforð um meira, ef hann tali
sinu máli við konginn. Talar hann mjög vingjarnlega í
niðurlagi bréfsins.1 2)
Þá skrifar Ari lögmaður einnig tvö bréf frá Kalmans-
fungu. Er annað þeirra mjög skorinort bréf til Alþingis.
Kveðst hann vilja hylla Kristján konung samkvæmt Jóns-
bók, »svo og vil eg halda þann svarinn sáttmála, sem
játað var skattinum Hákoni konungi hinum kórónaða, með
öllum þeim greinum, sem þar inni standa, sérdeilis að vér
uáum friði og íslenzkum lögum et cetera«. Segist hann svo
hafa skrifað konungi og sagt af sér lögmannsdæminu sakir
þess, »að eg þykist ekki með rétt íslenzk lög haldinn af
þeim nokkrum, sem mér er sagt, að mig hafi rægt fyrir
uiínum heygbornasta herra konginum«. Þarf ekki að efa,
uð það er Kláus, sem hann á við með þessu, enda hafði
-Ari á næsta þingi á undan svo að segja látið dæma Klá-
Us af embættinu og verið með í að rita konungi óvæga
lýsing á framferði hans.3) Kveðst hann loks muni una
1) Var þá afnumið eins og rikisráðið.
2) DI. X„ 624.
3) DI. X„ 534; 536.