Skírnir - 01.01.1930, Page 250
Alþingi árin 1798-1800.
Eftir Björn Þórðarson.
í júlímánuði 1798 komu saman á Þingvelli lögmenn-
irnir Magnús Stephensen og Magnús Ólafsson, Stefán vara-
lögmaður Stephensen, Wibe amtmaður sunnan og vestan,
Finne landfógeti, sýslumennirnir Vigfús Þórarinsson, Jón
Þorleifsson og Jón Espólín og 4 lögréttumenn. Samkoma
þessara manna var þess árs Alþingi. Á þinginu gerðist fátt,
en það markverðast, að þá voru birt mjög þungorð svör
stjórnarinnar við bænarskrám þeim um verzlunarfrelsi, sem
sendar höfðu verið og áttu upptök í samtökum, sem Magn-
ús Stephensen fékk komið til leiðar á Alþingi 1795. Voru
embættismenn, er að bænarskránum stóðu, víttir harðlega
fyrir aðgerðir sínar. Má svo segja, að þetta hafi verið hin
síðasta kveðja, sem stjórnin lét flytja landsmönnum á Al-
þingi á Þingvelli. Á þessu sama Alþingi var bundinn endi
á kvartanir þingsins yfir þinghúsinu, og gerðist það með
þeim hætti, að þingheyjendur vottuðu það í þingbókinni,
að þinghúsið væri »óheilnæmara og verra hverjum vind-
hjalli, og heilsa og líf þeirra í háska, er þar neyddust til
inni að sitja«. Magnús lögmaður Stephensen lýsti því sér-
staklega, »að sökum Alþingis ónæðis og heilsuspillandi
dragsúgs í gegnum gluggabrotið og opið lögréttuhús sé
hann við réttarhald í þessum vindhjalli nú orðinn lasinn
og veikburða«. Treystist hann ekki til að vera þar lengur
og kvaðst mundu kveða upp dóm i málum þeim, er fyrir
lágu, heima hjá sér á Leirá, innan 6 vikna. Að svo búnu
riðu flestir af þingi 20. júlí, eða 2 dögum fyrr en lög gerðu