Sveitarstjórnarmál - 01.09.1995, Blaðsíða 58

UMHVERFISMÁL
ísólfur Gylfi Pálmason, sveltarstjóri Hvolhrepps og nýoröinn þingmaöur, til hægrl, af-
hentl Karli Björnssyni, formanni stjórnar Sorpstöövarinnar, stein úr Hekluhrauni í til-
efni opnunarinnar. Ljósm. Siguröur Jónsson.
okkur, yfirleitt í þeim tilgangi að
finna veikleika og reyna þannig að
koma í veg fyrir urðun, reyndum
við að svara á sem faglegastan hátt
studdan vísindarökum með aðstoð
okkar ágætu sérfræðinga,“ sagði
Karl Bjömsson í ræðu sinni. „Þegar
upp var staðið og svörin tekin sam-
an í lokaskýrslu var útkoman ígildi
umhverfismats að áliti skipulags-
stjóra en slíkt mat var á þeim tíma
ekki lögbundið."
Að þessum rannsóknum komu
m.a. Guðmundur Karl Guðjónsson
og Páll Bjarnason, tæknifræðingar
hjá Verkfræðistofu Suðurlands,
Freysteinn Sigurðsson, jarðfræðing-
ur hjá Orkustofnun, og fleiri.
„Heilbrigðisnefnd Ölfushrepps,
Heilbrigðiseftirlit Suðurlands, Holl-
ustuvemd ríkisins og embætti skipu-
lagsstjóra ríkisins sýndu ntálinu ein-
staklega góðan skilning,“ sagði
Karl.
Hinn 11. apríl 1994 staðfesti Öss-
ur Skarphéðinsson unthverfisráð-
herra aðal- og deiliskipulag svæðis-
ins og Hollustuvemd ríkisins gaf út
starfsleyfi 29. apríl 1994 sem mun
vera eitt það strangasta sem fram til
þessa hefur verið útgefið. Tveimur
dögurn síðar öðluðust gildi ákvæði
laga um umhverfismat sem ná til
nýrra urðunarsvæða fyrir sorp.
Framkvæmdir við uróun-
arsvæðiö
Verkfræðistofa Suðurlands hann-
aði urðunarsvæðið og vann útboðs-
gögn. Arvélar hf., Selfossi, áttu
lægsta tilboð í uppbyggðan veg með
bundnu slitlagi að urðunarsvæðinu,
Ræktunarsamband Flóa og Skeiða,
Selfossi, átti lægsta tilboð í urðunar-
reinarnar með drenlögnum og til-
heyrandi hreinsunarntannvirkjum
og voru J.A.-verktakar, Selfossi,
undirverktakar vegna smíða- og
steypuvinnu. Kvistfell hf., Selfossi,
var með hagstæðast verð í aðstöðu-
hús eftir alútboð og gróðursetning
og fegrun svæðisins er undir stjóm
Jóns Inga Jónssonar, garðyrkjustjóra
Ölfushrepps, með aðstoð unglinga-
vinnu sveitarfélagsins.
Stofnkostnaöur
Nettókostnaður við veginn að
urðunarsvæðinu er áætlaður um 16
ntillj. kr. Annar stofnkostnaður telst
til urðunarsvæðisins sjálfs, þ.e. allur
annar framkvæmdakostnaður nettó.
s.s. rannsóknar- og undirbúnings-
kostnaður, hönnunar- og eftirlits-
kostnaður, aðstöðuhús, gróðursetn-
ing og fegrun svæðisins, hreinsi-
mannvirki, botnþétting, lagnakerfi
og ein urðunarrein, sem endast mun
í u.þ.b. eitt ár, og er áætlaður um 50
millj. kr. Nýjar urðunarreinar, sem
kosta 2-3 millj. hver, verða í fram-
tíðinni taldar til rekstrarkostnaðar.
Framkvæmdirnar hafa að hálfu
leyti verið fjármagnaðar með eigin
fé Sorpstöðvarinnar sem markvisst
hefur verið byggt upp síðustu ár og
að hálfu leyti með lánsfjármagni til
10 ára með 6% föstum vöxtum en
það fjármagn fékkst fyrir milli-
göngu Kaupþings hf. eftir skulda-
bréfaútboð á vegum Sorpstöðvar-
innar við lok síðasta árs.
Um kostnað við verkið sagði Karl
Bjömsson:
„Þegar þessi kostnaður er borinn
saman við þau stofnútgjöld sem
kunn eru vegna nýrra brennslu-
stöðva hér á landi og tekið er tillit til
þess íbúafjölda sem þjónað er á
hverjum stað þá leikur enginn vafi á
að sú leið sem hér hefur verið valin
á Suðurlandi er margfalt hagkvæm-
ari fyrir íbúa svæðisins samanborið
við þann kostnað sem til hefði fallið
ef förgun sorps með brennsluað-
ferðinni hefði orðið niðurstaðan.
Eftir fund sem ég og Hjörtur Þórar-
insson, þáv. framkvæmdastjóri
Sorpstöðvarinnar, áttum með Ög-
mundi Einarssyni hjá Sorpu bs. og
Þórði Þorbjamarsyni, þáv. borgar-
verkfræðingi, í lok nóvember 1990
var ekki vafamál á gmndvelli upp-
lýsinga frá þeim að urðunarleiðin
væri sú hagkvæmasta við förgun
sorps. Við gátum þvf lítt truflaðir af
áhugamönnum um sorpbrennslu
einbeitt okkur að framkvæmd urð-
unarleiðarinnar hér á Suðurlandi þar
sem Sunnlendingar eru almennt
hagsýnir menn.“
fíekstrarkostnaöur
Rekstrarkostnaður urðunarsvæð-
isins er áætlaður um 17 millj. kr. á
ári. Sú áætlun er þó nokkurri óvissu
háð þar sem eftir er að taka ákvörð-
1 84