Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.05.2004, Qupperneq 57

Útdrættir úr lokaritgerðum í
meistarnámi
I niðurstöðum kom fram að mæðrunum fannst þær
einar á báti meðan þær leituðu svara við þeim grun
að eitthvað væri að barninu. Þeim fannst umönnun-
arhlutverk sitt endast þeim til æviloka. Þrátt fyrir
það var þeim ljós nauðsyn þess að hugsa um sínar
eigin þarfir og notuðu þær mismunandi aðferðir til
þess að rjúfa einangrunina sem þær fundu til. Þær
greindu frá sorg sem kemur aftur og aftur en dofnar
og breytist með árunum. Þær notuðu reiðina til að
styrkja sig í baráttunni fyrir réttindum barnsins. Þær
töldu sig fá ást sína og umhyggju endurgoldna í sín-
um eigin vexti og þroska, þær yrðu betri manneskj-
ur. Þær fundu fyrir gleði og stolti við hvern áfanga í
þroska barnsins. Þær notuðu gamansemi sem þær
gátu gefið öðrum hlutdeild í. Þeim sýndiSt að feður
barnanna skynjuðu málin með öðrum hætti en þær
sjálfar. Þær greindu bæði frá jákvæðum og neikvæð-
um samskiptum við fagfólk. Þær gáfu fagfólki ráð. I
niðurstöðum þessarar rannsóknar kemur fram að
fagfólk þarf að gæta þess að líta á sig fyrst og fremst
sem samstarfsaðila foreldra.
að vera í hindrunarhlaupi. Þeir fengu stuðning víða en margir minni en
þeir þurftu. Það hvarflaði að sumum þeirra að gefast upp en þeir létu
það ekki eftir sér. Annað þemað var „Að lenda utangarðs og þörfin fyr-
ir að vera hleypt inn í hópinn". Það var ný og erfið og reynsla að verða
hinn ókunnugi. Þeir þráðu að vera treyst, vera metnir að verðleikum,
vera teknir í hópinn og að öðlast vinskap íslendinga. Þriðja þemað var
„Baráttan við tungumálatálmann". Eitt af því erfiðasta var að kunna
ekki tungumál fólksins í kring, Iíkt og að verða aftur barn eða reyna að
tala í vatni. Þetta hamlaði starfsfærni þeirra og sjálfstraust þeirra sem
fagmanna beið hnekki. Ollum fannst mjög erfitt að læra íslensku og
þegar þeir höfðu náð nokkurri færni liðu þeir fyrir ofmat íslendinga á
færni þeirra og síminn varð þeim ógn. Fjórða þemað var „Aðlögun að
öðruvísi starfsmenningu". Þeir fannst andrúmsloft á vinnustöðum hér-
lendis afslappaðra út af betri mönnun, minna vinnuálagi og streitu,
meira jafnræði og óformlegheitum. Á hinn bóginn fannst sumum að
einstaldingsfrelsi í meðferð væri of mikið á kostnað samfellu og notk-
un vinnuferla, og að aga, nákvæmni og stundvísi sé oft ábótavant.
Fimmta þemað var „Að sigrast á og vaxa við erfiðleikana". Eftir um það
bil hálft til eitt ár fóru þeir að sigrast á erfiðleikunum og finnst nú að
þeir hafi öðlast auldnn styrk og þroska við reynsluna. Niðurstöður eru
í meginatriðum svipaðar erlendum rannsóknum er hafa lotið að aðlög-
un að framandi menningu. Bæði sú vísbending svo og það sem ekki er
samhljóða gefur tilefni til umræðna. Rannsóknin var styrkt af breska
sendiráðinu og vísindasjóðum LSH og F.í.h..
Hildur Magnúsdóttir.
Reynsla erlendra hjúkrunarfraeöinga af Magnús óiafsson.
því aö starfa á sjúkrahúsi á íslandi
Styrkur í leiðtogahlutverkinu
Spurning sú, er þessi rannsókn leitaði svara við,
var: „Hvér er reynsla erlendra hjúkrunarfræðinga
af þvi að starfa á sjúkrahúsi á Islandi?" Markmið-
ið var að efla sldlning á þessari reynslu svo að sú
þekking stuðli ab uppbyggilegu alþjóðlegu and-
rúmslofti innan sjúkrahúsanna og að starfsaðlög-
un þeirra taki mið af niðurstöðum. Fáar rann-
sóknir, innlendar eða erlendar, hafa birst um
reynslu innflytjenda en áhugi virðist vaxandi.
Rannsókn þessi studdist við túlk-
andi fyrirbærafræði, gagnasöfnun-
araðferðin var samræður og úrtak-
ið tilgangsúrtak 11 erlendra hjúkr-
unarfræðinga frá 7 löndum er
höfðu starfað á 4 sjúkrahúsum.
Greining gagna var þematísk þar
sem líkan var gert fyrir hvern rann-
sakanda sem síðan staðfesti þessa greiningu rannsak-
anda. Fyrsta þemað var ,Að takast á \ið mörg, erfið og
óvænt verkefni samtímis við upphaf starfs“. Nær öllum
reyndust fyrstu 6-12 mánuðirnir mjög erfiðir; líkast því
Aðalmarkmið rannsóknarinnar er að greina hvaða styrkleikaþætti
deildarstjórar á stærstu sjúkrastofnun á Islandi telja sjálfir koma
þeim að mestum notum sem leiðtogar. Einnig að útskýra hvernig
þeim finnst þessir þættir styrkja jákvæð áhrif þeirra á starfsum-
hverfið og þá þjónustu sem sjúkrahúsinu ber að veita.
Viðfangsefnið vakli ég vegna þess að ég hef um
langa hríð haft áhuga á að skoða hver áhrif
deildarstjóra eru í starfsumhverfi sjúkrahússins
á þeim deildum þar sem alme'nnt er talið að
starfsemi sé mjög virk og starfsánægja mikil en
þetta leiðir meðal annars til stöðugleika í
starfsmannahópnum. Á viðkomandi sjúkra-
stofnun er nú lögð míkil áhersla á að endur-
skoða hlutverk deildarstjóra og útfæra það. Það er þvf von mín að
niðurstöður þessarar rannsóknar verði innlegg í þá endurskoðun.
Aðferðafræðin, sem lögð var til grundvallar, er fyrirbærafræði, nánar til-
tekið „The Vancouver School of Doing Phenomenology“. Fyrirbæra-
fræði byggist á því, að könnuð er eigin reynsla meðrannsakenda á til-
telcnu fyTÍrbæri og skoðað er hvaða merkingu einstaldingurinn leggur í
reynsluna. Framkvæmd rannsóknarinnar byggist á djúpum samræðum
Tímarit hjjkrunarfræðinga 2. tbi. 80. árg. 2004
55