Morgunblaðið - 07.04.1981, Qupperneq 11
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 7. APRÍL 1981
11
Jean-Pierre Jaqcuillat Garðar Cortes Ólöf K. Harðardóttir Halldór Vilhelmsaon IngveHur HJaltested
John Speight
Eiöur Gunnarsson Guðmundur Jónsson Krlstinn Hallsson Höfundur leikmyndar
Steinþór Sigurðsson
La Bohéme
„Við erum stödd í París um
1830,“ segir þulur í gegnum magn-
arakerfi hússins og þar með er
búið að tæknivæða „bóhem-
stemmninguna". Þulurinn rekur
síðan söguna og segir hvað hlust-
endur eigi að sjá og heyra og
gleymir ekki að telja upp helstu
aríurnar, svona rétt til að minna
hlustendur á að þar eftir skuli þeir
klappa. Þetta tiltæki, að kynna
hvílir á Marcello, sem Halldór
gerði góð skil, nema í siðasta
atriðinu, rifrildinu við Musettu,
sem var stirðbusalegt í meira lagi.
Samleikur Mímíar og Rudolfo var
fallegur. Leikútfærslan var að þvi
leyti gölluð, að söngvararnir eins
og bíða eftir innkomum sínum. í
þessum kafla eru þessi atriði
nokkuð viðkvæm, vegna þess að
leikurinn er klofinn í tvo samlíð-
Þannig er rétt að túlka þessa
þokkafullu lilju.
Marcello, málarinn, var bæði vel
og illa mótaður af Halldóri Vil-
helmssyni. Það er eins og Halldór
yfirsyngi, ef svo má að orði
komast. Hann ofbeitir röddinni
stundum all harkalega og eru
söngátök hans eins og túlka eigi
heimsendi eða eitthvað álíka.
Musetta í flutningi Ingveldar
Hjaltested var allt of gróf. Söng-
urinn stundum frekar nær því að
geta kallast óp en söngur. Musetta
þarf ekki að vera svona ofsafengin
Giacomo Puccini
og fram úr hófi ósmekkleg gleði-
kona. Schaunard, tónlistarmaður-
inn, er sunginn af John Speight og
þar bregst honum ekki kunnáttan.
John Speight er léttur og kemur
vel fyrir. Af hendi leikstjórans er
lögð of mikil áhersla á ærslin í
senunum hjá bóhemunum og því
verður þessi glaðlyndi „karakter"
ekki eins áberandi, og innkoma
hans með mat, drykk og peninga
ekki eins mikið leikbrot og annars
hefði getað orðið.
Heimspekingurinn Colline er
leikinn af Eið Gunnarssyni. Coll-
Tðnllst
eftir JÓN
ÁSGEIRSSON
ine er sambland hins yfirvegaða
heimspekings og óforbetranlegs
bóhems. Það hefur verið sagt, að
hápunktur óperunnar sé, er heim-
spekingurinn syngur kveðjuaríuna
til frakkans síns og í þessu tiltæki
sé alvöruleysi verksins undirstrik-
að. Eiður Gunnarsson söng þessa
frægu aríu mjög vel og gerði auk
þess hlutverki sínu góð skil. Tveir
góðir eru hér ótaldir og skal
fyrstan frægan telja Kristin
Hallsson, er lék húsráðandann
Benoit. Kristinn gerði þetta karl-
fífl að einni minnisstæðustu per-
sónu leiksins. Þá var Guðmundur
Jónsson í hlutverki Alcendoro,
ekki síður kómískur og eftirminni-
legur.
Leikmynd verksins (Steinþór
Sigurðsson) er glæsileg, en eins og
fyrr greinir er torgsenan of þröng.
Leikur Sinfóníuhljómsveitar Is-
lands var mjög góður, undir
svolítið órólegri stjórn Jean-
Pierre Jacquillat.
Leikstjórarnir, Sveinn Einars-
son og Þuríður Pálsdóttir, hafa
hér skapað samstæða og góða
sýningu, þar sem allt er í röð og
reglu, gott leikhús er gefur fyrir-
heit um að nú sé allt á réttri leið í
óperumálum okkar íslendinga.
Leikstjórarnir
Þuriður
Pálsdóttir
og
Sveinn
Einarsson.
efni hvers þáttar í gegnum hátal-
arakerfið, spillir mjög allri
stemmningu á annars góðri sýn-
ingu. Fyrri hluti fyrsta þáttar var
nokkuð of órólegur, allt að því asi
á mönnum, sem verður aðallega að
skrifast á reikning stjórnandans,
Jean-Pierre Jacquillat. Leikinn
virðuleiki hæfir betur góðlátlegu
gríninu en ærsl, sérstaklega þegar
Rudolfo (Garðar Cortes) brennir
handritum verka sinna. Marcello
(Halldór Vilhelmsson), Colline
(Eiður Gunnarsson) og Schaunarti
(John Speight) eru einnig of stillt-
ir inn á ærslafulla túlkun, þannig
að grínið verður oftúlkað og miss-
ir marks. Seinni hluti þáttarins
var mjög góður. Samleikur Garð-
ars (Rudolfo) og Ólafar Kolbrúnar
Harðardóttur, í hlutverki Mímíar,
var mjög góður og söngur þeirra
sömuleiðis, nema siðasti tónninn.
Torgsenan í öðrum þætti er allt
of þröng. Það er óþægilegt að sjá
fólk troðast og skáskjóta sér og
hreyfingar þess verða óeðlilegar.
Musetta (Ingveldur Hjaltested) og
Alcendoro (Guðmundur Jónsson)
áttu ágæta senu, einkum var
Alcendoro sannfærandi en Mus-
etta aftur á móti við efri mörk
ærslanna bæði í söng og leik. Þá
má geta þess að búningur Musettu
var einum of ósmekklegur. Söngur
kórsins var nokkuð í molum, en
þátturinn endaði vel, þar sem
Alcendoro situr eftir með reikn-
inginn. Meginþunginn í 3. þætti
andi þætti. Mímí, sem er nokkra
stund í felum, hefði betur verið
staðsett fyrir framan, í stað þess
að hverfa sjónum áheyrenda. Með
því móti hefði samspil hennar við
samtal Marcellos og Rudolfos ver-
ið sterkara. Þessi tvískipting held-
ur áfram í síðasta hluta þáttarins,
eftir fallegan samsöng Mímíar og
Rudolfos, þar sem tvenns konar
ástarsenur eru uppfærðar sam-
tímis. Síðasti þátturinn hefur
ávallt verið erfiðastur hvað snert-
ir leiktúlkun, en síðasta atriðið,
söngur Mímíar, sem Ólöf flutti
mjög vel, er frá hendi höfundarins
sérlega vel ritaður. Ólíkt því sem
oft á sér stað í óperum, er
aðalhetjurnar syngja hvað mest í
andarslitrunum, er hlutverk
Mímíar mjög sannfærandi og til
að undirstrika kraftleysi hennar,
er hljómsveitin látin leika þá tóna,
er hún getur ekki sungið. I þessum
þætti á alvöruleysi bóhemanna og
gleðikonunnar Musettu að víkja
fyrir alvöru lífsins, því dauðinn er
það eina, sem ekki verður hæðst
að, og þessvegna lýkur gamansem-
inni með gráti og angist.
Garðar Cortes söng Rudolfo vel.
Með kunnáttu og góðri tilfinningu
fyrir tónlistinni skóp hann sann-
færandi Rudolfo. Samsöngsatriðin
í niðurlagi fyrsta og þriðja þáttar
voru vel flutt, bæði af Garðari og
Ólöfu Kolbrúnu Harðardóttur.
Mímí er ekki margbrotin persóna,
fallegt blóm, sem fölnar og deyr
jafn snemma og það blómstrar.
VARANLEG
LAUSN
á þök, loft og veggi
Seltuvarðar álplötur með innbrenndum litum.
Auðveldar í uppsetningu, hrinda frá sér
óhreinindum og þarf aldrei að mála.
Álklæðið þökin og losnið við eilíft viðhald - það
er ódýrara þegar til lengdar lætur.
Einnig bjóðum við ýmsar gerðir klæðninga á
veggi og loft - úti sem inni.
Leitið upplýsinga, við gefum verðtilboð og
ráðleggingar ef óskað er.
INNKAUP HE
ÆGISGÖTU 7, REYKJAVÍK - SÍMI 22000 - PÓSTHÓLF 1012
SÖLUSTJÓRI: HEIMASÍMI 71400.