Morgunblaðið - 17.08.1985, Blaðsíða 19

MORGUNBLADIÐ, LÁUGARDAGUR 17. ÁGUST 1985
19
Karlmannslausar í
kulda og trekki...
Hress kvennahópur með margvíslegar sálarflækjur ( farangrinum sem
flestar má rekja til karlkynsins. Og refurinn Tom er lengst til vinstri.
(16%) fer hins vegar í að niður-
greiða orkuverð, einkum til hús-
hitunar á orkusvæðum RARIK og
Orkubús Vestfjarða. Þó að svo sé
er verðjöfnunargjaldið samt
hreinn skattur sem leiðir til
hærra raforkuverðs fyrir megin-
þorra raforkunotenda.
f tengslum við þetta má auk
þess benda á að rekstur orku-
veitna og orkuframkvæmdir eru
að hluta til skattlagðar þannig að
í raun er um tví- og allt að þri-
sköttun að ræða á ákveðnum þátt-
um. Allir þessir skattar eru inn-
heimtir í orkuverði. Þetta vita all-
ir sem til þekkja.
Orðrétt segir Bergsteinn hins-
vegar í lok umfjöllunar sinnar um
sköttun raforku: „Eins og sést í
töflu raforkuverðsnefndar eru
40% verðsins skattar, sem ganga
til niöurgreiðslu raforkuverðs til
rafhitunar og á þeim hlutum
landsins þar sem dreifing er dýr.
Þetta þýðir að fyrirtæki í iðnaði
greiða niður raforkuverð á öðrum
sviðum í réttu hlutfalli við eigin
raforkunotkun sem er gagnrýnis-
vert. Fyrirtækjum í útflutnings-
iðnaði er sem sagt ekki gefinn
kostur á raforku á kostnaðarverði.
Forskotið sem við kynnum að hafa
á þessu sviði er aðallega notað til
lækkunar húshitunarkostnaðar á
rafhitunarsvæðum."
Hér kemur Bergsteinn réttilega
á framfæri því sem bent var á í
fréttatilkynningu FÍI.
Torskilin lokaorð
f lokaorðum fullyrðir Berg-
steinn að greinargerð FÍI, hefði
vart getað verið meira villandi þar
sem hún gefi „sáralitlar eða engar
upplýsingar um það raforkuverð
sem iðnfyrirtækjum gefst kostur á
með skynsamlegri nýtingu á
möguleikum aflvaxta".
Hér er farið með rangt mál.
Eins og áður hefur komið fram í
þessari grein gefst iðnfyrirtækj-
um sem nota allt að 60.000 kwh á
ári enginn betri kostur en langdýr-
asta rafmagn á Norðurlöndum.
Niðurstöður orkukönnunar FÍI,
sem byggir á nákvæmum upplýs-
ingum um raunverulegan orku-
kostnað iðnfyrirtækja á árinu
1984, sýnir einnig að tafla sú er
birtist með greinargerð FÍI um
samanburð á raforkuverði á Norð-
urlöndum er rétt.
Lokaorð
fslenskir iðnrekendur eru ekki
að gera sér það til dundurs eða
spaugs að benda á það óréttlæti
sem hér ríkir varðandi verðlagn-
ingu raforku til iðnaðar. Allir sem
til þekkja vita að hér er um mik-
ilvægt hagsmunamál fyrir iðnað-
inn að ræða og þar með þær þús-
undir manna sem byggja lífsaf-
komu sína á störfum í iðnaði.
Félag ísfenskra iðnrekenda mun
á næstunni leggja fram tillögur
um aðgerðir til verðlækkunar raf-
orku til iðnaðar hérlendis.
Vonast FÍI eftir góðri samvinnu
við opinbera aðila er hafa með
höndum verðlagningu raforku, við
umfjöllun og framkvæmd þessara
tillagna.
Kvikmyndir
Sæbjörn Valdimarsson
STJÖRNUBÍÓ: BLEIKU NÁTT-
FÖTIN (SHE’LL BE WEARING
PINK PYJAMAS) ☆☆
Leikstjóri John Goldschmidt.
Handrit Eva Hardy. Framleiðend-
ur Tara Prem og Adrian Hughes.
Aðalleikendur Julie Walters, Anth-
ony Higgins, Jane Evers, Janet
Henfrey, Paula Jacobs, Penelope
Nice, Maureen O’Brian. Bresk,
frumsýnd í ár.
Önnur mynd Julie Walters
(Educating Rita) fjallar um átta
konur sem hittast á námskeiði í
að komast af útí náttúrunni.
Konurnar, sem koma úr ólíkum
þjóðfélagsstéttum, eru yfirleitt
ekkert of vel á sig komnar lík-
amlega, að auki þurfa þær að
berjast við útivistarhræðslu,
ýmsa karlakomplexa, og í raun-
inni er það sú staðreynd að þær
eiga í höggi við þrekraunir sem
löngum hafa flokkast undir karl-
mennsku sem keyrir þessa
hressu kvenmenn áfram.
Myndin er engan veginn nógu
ákveðin til að virka sem merki-
legt innlegg í kvenréttindabar-
áttuna, sem hún þó duflar við á
Ljósið
Kvikmyndir
Sæbjörn Valdimarsson
TÓNABÍÓ: BARN ÁSTARINNAR
(LOVE CHILD) ☆'/*
Leikstjóri og framleiðandi Larry
Peerce. Aðalhlutverk Amy Madig-
an, Albert Salmi, Beau Bridges,
Mackenzie Philips, Joanna Merl-
in. Bandarísk, gerð af Ladd Comp-
any 1982. Sýningartími 96 mín.
Terry (Amy Madigan) er
óhefluð sveitastúlka frá Ohio,
yngst í stórum systkinahópi og
virðist hafa farið á mis við alla
væntumþykju í uppvextinum.
Hún heldur til Flórida þar sem
hún hyggst skapa sína eigin ver-
öld, nítján ára gömul. En þar
lendir hún á flakki með frænda
sínum sem flækir Terry inní
ránstilraun. Stúlkan er dæmd
samsek og fær óheyrilega þung-
an dóm. Lífinu virðist lokið og
engu líkara en það hafi verið
samfelld leit eftir vandræðum.
Innan múranna kynnist hún
fljótlega fangaverði (Beau Brid-
ges) sem kemur vel fram við
hana og fljótlega verða þau elsk-
köflum. Öllu frekar sýnir hún
það og sannar að karl og kona
una sér best saman í sátt og
samlyndi og eru vansæl og ein-
mana án hvors annars. Eða í
flestum tilfellum, sem betur fer.
Bleiku náttfötin flokkast að lík-
indum best sem gamanmynd
með alvarlegum undirtón ófull-
nægðra tilfinninga, vöntunar á
sjálfsáliti og ástúð. Þessi vanda-
mál lagast flest á frekar einfald-
an hátt þegar líða tekur á, enda
er myndin fyrst og fremst gam-
anmynd. Þar nýtur hún ágætra
krafta Walters, sem fær óskandi
bragðmeira hlutverk fljótlega til
að sanna þá skínandi hæfileika
sem hún sýndi í fyrstu mynd
sinni. Þó á handritið sinn þátt í
því að hún er hér tæpast meira
en skugginn af Ritu.
Bretar eiga ekki í neinum
vandræðum með að hóa saman
óaðfinnanlegum leikhópi
kvenna, svo er hér. Og Higgins
er sannkallaður refur í hænsna-
hjörð.
Bleiku náttfotin er fallega tekin
í hinu forkunnarfagra Lake
District á Englandi, en við held-
ur hryssingslegar aðstæður, því
þar virðist gæta sunnlenskrar
endur. Terry verður þunguð en
leynir því uns fóstrið er orðið
það gamalt að því verður ekki
eytt. Fangavörðurinn er flúinn
veðráttu! Goldscmidt Ieikstjóri,
(sem ég kann engan deili á) hef-
ur góða stjórn á ágætum leikur-
unum og yfir höfuð er myndin
vandvirknislega gerð (ef undan
en Terry er ákveðin í að eignast
barnið og ganga því í móður
stað, þvert ofaní reglur og hefðir
Flórida-ríkis. Loksins mun hún
er skilið ódýrt „day for night“-
atriði). Hinsvegar er það engan
veginn ljóst hvað vakað hefur
fyrir framleiðendunum með gerð
hennar.
eignast eitthvað sjálf, loksins
finnur hún til ábyrgðar.
Þessi saga gæti eins vel verið
tekin beint af síðum Sannra
sagna, eða álíka bókmennta, en
hefur það fram yfir þær að hún
er sönn. Terry fékk að eignast
sitt barn, uppúr því var mál
hennar endurskoðað og í fram-
haldi af því sleppt fljótléga úr
fangelsinu.
Myndin sem dregin er upp af
Terry er væmnislaus, það er ekk-
ert gert til að fegra ímynd henn-
ar, áhorfendur hafa litla samúð
með þessari stelpuskjátu fyrr en
undir lokin. Peerce tekst dável
að leiða í ljós hversu veigamikið
barnið er hinni ólánsömu móður
og það er alls ekki laust við að
lokakaflinn snerti viðkvæmustu
taugarnar. Sem betur fer eru
kraftaverkin sífellt að gerast í
okkar afskiptalitla umhverfi.
Peerce, sem er ærið mistækur
leikstjóri (Goodbye Columbus,
The Öther Side of the Mountain,
Two-Minute Warning), heldur
fyrirfram markaðri stefnu og er
myndin gerð af snyrtilegri með-
almennsku. Því miður koma
hvorki ógnir fangelsisins né sá
hryllingur sem hlýtur að vera
samfara dvöl innan múranna í
ljós í Barni ástarinnar. Aftur á
móti þau jákvæðu og þroskandi
áhrif sem fylgt geta nýju lífi,
hversu vonlitlar sem aðstæður
eru.
í myrkrinu
Sigurinn er unninn á kerfinu og barnið er fætt. Amy Madigan í Barni
ástarinnar.
s
A BAÐHERBERGINU
SKIPTA LITIR OG
FORM LÍKA MÁLI.
Hefur þú hugleitt gildi fallegs baðherbergis .. ?
í Húsasmiðjunni færð þú úrval
lit- og formfagurra hreinlætistækja
og vegna hagstæðra innkaupa getum við boðið
hreinlætistækin á mjög góðu verði og
sanngjörnum greiðslukjörum.
I

HÚSA
SMIÐJAN
Súðarvogi 3-5