Morgunblaðið - 01.10.1986, Qupperneq 46

46
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 1. OKTÓBER 1986
Bretavinna í
Öskjuhlíðinni
Fylgst með upptöku á „ Tilburyu
Sviðið er Öskjuhlfðin sunnanverð á hráslagalegu
mánudagssíðdegi, snemma hausts. Blaðamaður
Morgunblaðsins hefur leitað skjóls í varðskýli breska
hersins og horfír á herflutningabifreið spóla í eðj-
unni fyrir utan. Hermenn gráir fyrir jámum eru á
voki milli sandpokavirkjanna. Á klöppunum fyrir
ofan gína kjaftar loftvamarbyssanna mót himni.
Undir stórum steini standa tæknimenn Sjónvarpsins
f skjóli undan úrhellinu, og ræða sín í milli. Allt í
einu kallar Viðar Víkingsson leikstjóri: „Við skulum
byija að æfa“ og vígalegur herflokkur gengur í takt
niður brekkuna með tilheyrandi hrópum og köllum.
Allt á þetta sér eðlilega skýringu: Nú standa yfír
tökur á sjónvarpsmyndinni „Tilbury" sem Viðar
Víkingsson hefur skrifað eftir samnefndri smásögu
Þórarins Eldjáms. í Öskjuhlíðinni hafa Sjónvaips-
menn reynt að endurskapa anda stríðsáranna, með
ýmsum hergögnum. „Við erum að taka hér nokkur
atriði sem gerast þegar söguheljan, ungur sveita-
strákur, kemur til borgarinnar og byijar f „bretavinn-
unni“,“ segir Viðar þegar hann gefur sér tíma til
að spjaila við blaðamann. „Myndin fjaliar öðrum
þræði um umrót stríðsáranna, séð með augum þessa
unga pilts. Inn í söguna blandast einnig stef úr þjóð-
sögunum, en heiti myndarinnar er sótt í söguna af
Tilbera." Viðar segir sögu Þórarins hafa breyst
nokkuð í förum úr máli yfír í myndmiðilinn. Spunn-
ið var við söguþráðin og í stað athugasemda
sögumanns munu áhorfendur sjá atburði með hans
augum.
Aðalhlutverk „Tilbury“ er f höndum Kristjáns
Franklín Magnús, en með önnur hlutverk fara Karl
Ágúst Úlfsson, Helga Bemhard, Erla Skúladóttir
og Eric Anderson. Viðar skrifar handrit og stýrir
myndinni, Öm Sveinsson er kvikmyndatökumaður
og Gunnar Baldursson gerir ieikmyndina.
Það rignir eins og helt sé úr fötu á sjónvarpsmenn-
ina. „Það gerir ekkert til" segir Viðar aðspurður
hvort regnið setji ekki strik í reikninginn. „Þessi
atriði eiga að vera svolítið drungaleg, og á meðan
ekki rignir á linsuna skiptir veðrið okkur ekki máli.
Annars voru þeir búnir að lofa okkur sunnanátt, en
ég sé ekki betur en að hann sé að austan." Viðar
telur söguna spennandi og skemmtilega, þótt fyndn-
in beri keim af „gálgahúmor." „Þetta ætti að verða
svona grínagtug draugasaga" segir Viðar, en hann
leikstýrði einmitt Krisfjáni Franklín í myndinni
„Draugasögu" sem sjónvarpið sýndi fyrir tveimur
ámm. „Þetta verður ekki mynd um stríðið og hemá-
mið, eða „períódumynd" eins og Atómstöðin. í
þessari mynd verður skírskotunin til þjóðsögunnar
leiðandi stef.“
Julian Lennon
Hefur kornist
áfram á eigin
verðleikum
Julian Lennon fékk gífurlega
mikla athygli fyrir tveimur
árum, þegar hann gaf út Valotte,
sína fyrstu breiðskífu, og eftir að
„Stick Around" kom út hefur vinur-
inn haft í mörg hom að líta.
Eftir fyrstu plötuna efaðist fólk.
Spumingar eins og getur hann fet-
að í fótspor föður sfns? eða er hann
aðeins að nota eftimafnið sér til
framdráttar? sköpuðu deilur um
framtíð Julians sem tónlistarmanns.
Julian sagði að skffan og einkum
hljómleikaforin, sem fylgdi í kjölfar-
ið, hafí aflað honum virðingar og
það sem væri meira virði, hann
væri hann sjálfur. „Það að fara upp
á svið, gera hlutina og vera þess
meðvitandi að ég gæti það, jók
sjálfsöiyggið." Það var greinilegt
að Julian hafði aflað sér fylgis upp
á eigin spýtur og eftir fyrstu hljóm-
leikana skrifaði einn gagmýnand-
inn:„Þegar hann og hljómsveitin
hneigðu sig í lokin fyrir þakklátum
áhorfendum mátti sjá á brosi hans
að hann vissi að hann hafði komist
áfram á eigin verðleikum."
Á fyrstu skífunni vom m. a. top-
plögin „Valotte" og „Too Late For
Goodbyes" og á þeirri nýju „Want
Your Body“ og „Stick Around."
Julian hefiir haft nóg að gera í
upptökum, viðtölum og sjónvarps-
þáttum. „Sumir halda að ég sé
góður strákur sem semji góð lög.
Aðrir halda mig enn ríka, snobbaða
krakkann, sem lifir á nafninu. Satt
best að segja líður mér undarlega,
þegar fólk segir:„Mér fellur tónlist
þín vel í geð og einnig föður þíns,
en þú syngur betur." Enn veit ég
ekki hvemig á að taka svona.“

Þjálfaðir í göngu
á tveimur dögum
Hermennimir skunda til og frá samkvæmt skipun-
um leikstjórans. Búningar þeirra virðast ósviknir,
og em það reyndar því Sjónvarpið fékk þá að láni
ftá Bretlandi. Sá sem ber ábyrgð á því að leikaram-
ir hreyfí sig eins og sönnum hermönnum sæmir er
Eric Ánderson, sem hefur verið búsettur á íslandi
undanfarin 7 ár. Eric ætti að kunna til verka því
hann var í Skoska varðliðinu (Scottish Guards) um
átta ára skeið og hafði m.a. með höndum þjálfun
nýliða í hemum. „Hér fékk ég tvo daga til að ljúka
þjálfun sem tekur margar vikur í hemum" segir
Eric. „En leikaramir vom fljótir að læra og gera
þetta ákaflega vel.“
í myndinni leikur Eric Guy Gaddwick, skoskan
liðþjálfa sem stjómar vinnu íslendinganna. „Ég segi
nokkrar setningar í einu atriðanna. í öðm á ég að
reiðast söguhetjunni þegar hann slettir óvart mold
á stígvélin mín sem em fínpússuð. Þetta er frnrn-
raun min á leiklistarsviði, þó tók ég þátt í flutningi
ópera í Covent Garden á meðan ég var i hernum.
Þá vomm við hermennimir notaðir í ópemuppfærsl-
um þegar vantaði menn í aukahlutverk sem kynnu
að ganga í takt.“
Við slítum talinu, því það er komið að Eric að
æfa atriði þar sem hann leiðir flokk hermanna.
Þegar blaðamaður hverfur af vetvangi er ellimóður
herflutningabill með tvo leikara innanborðs að erfiða
upp brekkuna á meðan leikstjórinn og kvikmynda-
tökumaðurinn hlaupa til og frá og gefa bendingar.
Hermennimir axla riflana og ganga í fylkingu á
móti bifreiðinni. Gestimir á Hótel Loftleiðum hljóta
að nudda stýmmar tvisvar úr augunum ( fyrramál-
ið, hugsar blaðamaður, þegar hann hverfur úr
stríðsástandi i Öskjuhlíð til hins daglega amsturs.

COSPER 9366
22—■ u (^Kotst6*u-
ÍSS55®*
— Konan mín er f sfmannm. Geturðu ekki sagt já, elskan1
nokrum sinnum á meðan ég skrepp f kaffí?
(réttuin