Morgunblaðið - 09.10.1986, Blaðsíða 60

60
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 9. OKTÓBER 1986
Kveðjuorð:
Olafur Sveins-
son, Stóru- Mörk
Fæddur 30. október 1908
Dáinn27.ágústl986
Það kom mér mjög á óvart er
ég frétti lát Ólafs í Stóru-Mörk.
Eg hitti hann í sumar glaðan og
hressan eins og hann var æfinlega
er maður hitti hann á förnum vegi,
og datt mér þá síst í hug að hann
yrði allur að nokkrum vikum liðn-
um.
Ég kjmntist Ólafi þegar ég var
ungur að árum, en hann þá á besta
skeiði lífsins, óvenju glæsilegur
maður á velli, hár vexti og vel limað-
ur og hinn geðþekkasti í allri
framgöngu.
Ólafur hafði mikinn áhuga á
íþróttum og var afburða góður
glímumaður, með allrabestu glímu-
mönnum landsins og sá besti á
Suðurlandi er hann stóð upp á sitt
besta. Glímdi hann bæði fallega og
drengilega, svo ungir drengir er
höfðu áhuga á íþróttum hrifust
mjög af honum.
Við strákamir í Austur-Landeyj-
um vorum svo lánsamir að geta
fengið Ólaf hluta úr vetii til þess
að kenna okkur íslenska glimu. Það
voru ánægjulegir dagar fyrir okk-
ur, Ólafur lagði sig allan fram við
að kenna okkur og gera úr okkur
hrausta menn og við hrifumst af
glæsimennsku hans og framkomu.
Fyrir þessa vetrardaga er ég inni-
lega þakklátur og veit ég að svo
myndu allir mæla er með mér voru
á þessu íþróttanámskeiði.
Ólafur var sonur sæmdarhjón-
anna Sveins Sveinssonar og Guð-
leifar Guðmundsdóttur, þau hófu
búskap í Dalskoti og þar fæddist
Ólafur, en þau fluttu að Stóru-Mörk
1923 og þar andaðist Sveinn um
t
Móðir okkar,
INGVELDUR JÓHANNSDÓTTIR,
áður til heimilis á Þjórsárgötu t,
lést á Dvalarheimilinu Hrafnistu í Reykjavík 3. október.
Jarðarförin fer fram frá Fossvogskapellu þriðjudaginn 10. október
kl. 15.00.
Fjóla Magnúsdóttir, Kristfn Magnúsdóttir,
Theodóra Guðnadóttir, Guðfinna Guðnadóttir.
t
Móðir mín og systir,
PÁLÍNA ÞORKELSDÓTTIR,
Sogavegi 92,
lóst í Landakotsspítala 6. október.
Hannes Hafliðason,
Sigríöur Sigurðardóttir.
Eiginmaður minn og faðir,
RAGNARJÓNASSON,
Álftamýri 36,
er látinn.
Sigrfður Þorsteinsdóttir,
Sverrir Ragnarsson.
t
Móöir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÁSGERÐUR ÁGÚSTA ÁGÚSTSDÓTTIR
frá Lýsudal f Staðarsveit,
Hraunbœ 10, Reykjavfk,
verður jarðsungin frá Staðarstað laugardaginn 11. október kl.
15.00. Rútuferð verður frá BS( kl. 11.00.
Haraldur Þorsteinsson,
Kristján Jónasson,
Sigrfður Jónasdóttir,
Sigurborg Jónasdóttir,
Guðmundur Jónasson,
GunnarJónasson,
Inga Jónasdóttir,
barnabörn og
Friðgeir Ágústsson,
Bergþóra Sigurjónsdóttir,
Svanf rfður Guðmundsdóttir,
Oliver Grey,
barnabarnabörn.
t
Þökkum innilega samúð og vinóttu við andlót og jarðarför
KRISTBJARGAR BJARNADÓTTUR.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Hrafnistu fyrir frábæra
umönnun.
Fyrir hönd ættingja.
Gfsli Arnkelsson.
t
Alúðarþakkir til sjúkrahússprests, lækna og hjúkrunarfólks á deild
2A Borgarspítalanum fyrir veitta aðstoð við fráfall og útför sonar
míns,
EINARS GfSLASONAR.
Guð blessi ykkur öll.
Sigurborg Hansdóttir.
aldur fram 1930 frá stórum bama-
hópi, en fjölskyidan var samhent
og Guðleif héit áfram búskap með
bömum sínum og allt gekk vel og
veit ég að Ólafur hefur verið þar
vel liðtækur.
Hinn 27. maí var stór hamingju-
dagur í lífi Ólafs því þann dag
giftist hann heitkonu sinni Guðrúnu
Auðunsdóttur skáldkonu frá Dalseli
og tóku þau við búi í Stóru-Mörk
1940 ásamt Eymundi bróður Ólafs.
Þau hjónin eignuðust eina dótt-
ur, Áslaugu, mikla ágætiskonu sem
er gift Ólafi Auðunssjmi bygginga-
meistara. Þau búa í Reylq'avík og
eiga 4 mdhnvænleg böm.
Ólafur stóð alla tíð fostum fótum
í sinni fögm fæðingarsveit, Vestur-
Eyjafjallahreppi, þar kaus hann að
lifa og starfa, vinna sveit sinni og
sýslu allt, sem hann mátti. Ólafur
var vel gefinn og félagslyndur enda
hlóðust á hann snemma á æfi ýmis
félagsmálastörf, sem ég kann nú
ekki öll upp að telja.
Hann hreifst ungur af ung-
mennafélagshrejrfingunni og var
um árabil í stjóm UMF Trausta og
um tíma formaður þess félags. Þá
var hann ungur kosinn í hrepps-
nefnd V estur-Eyj afj allahrepps, í
skólanefnd Skógaskóla, í sýslu-
nefnd um fjölda ára, safnaðarfull-
trúi, formaður kirkjukórs Dals-
kirkju, í stjóm Kaupfélags
Rangæinga. Þessi upptalning segir
nokkuð um félagsmálamanninn 01-
af Sveinsson, en hún segir lfka
mikið um hans ágætu konu. Hún
hefur stutt hann vel í starfi, en þó
getað gefið sér tíma til að yrkja sín
fögm ljóð. í henni hljóta að búa
miklir mannkostir. Þá vil ég ekki
gleyma að geta Eymundar, bróður
Ólafs, sem alla tíð hefur búið félags-
búi með þeim hjónum, hlúð að búi
og búfénaði svo sómi er að.
Þessi fjölskylda lét af búskap í
mars 1985 og flutti á Öldmnar-
heimilið Kirkjuhvol í Hvolhíreppi og
hefur búið þar síðan. Það veit ég
að þar hefur Ólafur hresst upp á
dvalargesti með sínum óbilandi
lífsþrótti.
Én skjótt bregður sól sumri. Hinn
14. ágúst veiktist Ólafur snögglega
og var fluttur í Borgarspítalann og
þar andaðist hann 27. ágúst sl.
Ólafur var jarðsettur í Stóra-Dal
að viðstöddu miklu fjölmenni. Þar
sást best hvað Ólafur var vinsæll
maður og vel metinn af samferða-
mönnum. Fátt er hér sagt um
merkan mann, en þar munu aðrir
bæta um, mér kunnugri starfsferli
hans. Eyjaflallasveit hefur misst
mikið, en mest hafa þó misst eigin-
kona hans, einkadóttir og bama-
böm. Þeim og öllum nánum
ættingjum vottum við hjónin okkar
dýpstu samúð. Fljdji heiðursmaður-
inn heill til hærri sviða.
Ingólfur Jónsson
Klara Helga-
dóttir — Minning
Fædd 26. október 1926
Dáin 30. september 1986
Hin langa þraut er liðin
nú loksins hlaustu friðinn
og allt er orðið gott...
(V. Briem.)
Ekki varð hún löng ævin hennar
ömmu. Það vantaði 27 daga að hún
næði því að verða sextug.
Hún fæddist í Vestmannaeyjum
26. október 1926, og hét fullu nafni
Kristjana María Klara. Hún var
dóttir hjónanna Guðnýjar Guð-
mundsdóttur og síðari manns
hennar Helga Guðmundssonar. Þau
áttu ekki önnur böm saman, en
áður átti Guðný með fyrri manni
sínum, Guðmundi, Elínu, sem lést
1984, Þorgerði og Guðlaugu Öldu.
Helgi átti áður eina dóttur, Önnu
Ólöfu, með fyrri konu sinni. Amma
elst upp í Vestmannaeyjum til tíu
ára aldurs, en þá flytur fjölskyldan
til Reykjavíkur. Á þessum ámm eru
kröpp kjör hjá almenningi og erfitt
um vinnu. Má reikna með að á þess-
um árum hafi amma tamið sér
vinnusemi, sparsemi og hvemig
nýta mátti hlutina. Því seinna áttu
þessir eiginleikar eftir að koma
henni að góðu gagni.
Árið 1946 giftist hún Núma Jóns-
sjmi rennismið frá Borgamesi. Þau
bjrrjuðu sinn búskap á Egilsgötu
16, en keyptu sér síðan íbúð í Hólm-
garði 58, þar sem amma bjó æ
síðan. Þau eignuðust einn son,
Helga. Því miður kjmntumst við
ekki afa þar sem hann dó aðeins
36 ára gamall og við ekki fæddar.
Amma varð því ekkja aðeins 34 ára
gömul. Hún hafði þá þegar kynnst
miklum veikindum, þar sem afi
háði sína baráttu í mörg ár, þar til
yfir lauk. í ein sex ár var amma
alveg láus við veikindi og erfiðleika
sem þeim fylgja, en um fertugt
greinist í henni sá sjúkdómur sem
hún barðist við í heil tuttugu ár af
fádæma viljastyrk og lífskrafti.
Amma starfaði lengst af í Þórs-
kaffí, en einnig sem baðvörður við
Fellaskóla.
Hún amma var glæsileg kona.
Örugg og hreinskiptin í allri fram-
göngu, dugleg, áræðin og kom
hlutum í framkvæmd án hávaða.
Hún var glaðsinna og upplífgandi
og hún var skemmtilegur félagi og
vinur. Við eigum góða minningu frá
Vestmannaeyjaferð með henni
1982, á þjóðhátíð, en þar taldi hún
sig á heimaslóðum, og var svo sann-
arlega í essinu sínu að sýna okkur
eyjuna sína. Amma var mjmdar-
kona í öllum hannyrðum, og eigum
við marga góða gripi, sem varðveita
minningu hennar. Þegar hún gaf
okkur gjafir voru þær gefnar að
vel athuguðu máli — alltaf rausnar-
gjafír sem áttu bæði að þroska
okkur og gleðja.
Það er óskiljanlegt hvað lagðar
eru á okkur mannfólkið misþungar
byrðar. Amma háði sína baráttu
með reisn og æðruleysi. Við nýtt
og nýtt áfall kom best í ljós hversu
sterk hún var. Það er dýrmætt að
hafa fengið tækifæri að umgangast
slíka hetju, óbilandi trú á lífíð, hug-
hreystandi og stjrkjandi þótt sjálf
væri helsjúk.
Síðustu klukkustundina fyrir
andlát hennar sat fjölskylda okkar
við banabeð hennar við kertaljós —
og friður yfír. Hún kveður hvem
og einn og biður honum blessunar
Guðs. Þetta er gert með reisn —
og kjarki.
En þetta var ömmu líkt — til
síðustu stundar að biðja okkur þess
besta sem hún vissi.
Þessi stund var dýrmæt.
Ingibjörg Klara, Krist-
jana Guðný og Harpa.
Stjórn ogtrúnaðarmannaráð Sjómannafélags Reykjavíkur:
Sjómenn hjá Gæzlunni fái sömu hækk-
anir og tollverðir og lögregluþjónar
STJÓRN og trúnaðarmannaráð
Sjómannafélags Reykjavíkur
samþykkti á fundi sínum fyrir
skömmu, að beina því til fjár-
málaráðherra að hann hlutist til
um það, að félagsmenn SR, sem
starfí hjá Landhelgisgæzlunni
fái sömu launahækkanir og lög-
reglumenn og tollverðir hafa
fengið með því að afsala sér
verkfallsrétti. Sjómenn hjá Land-
helgisgæzlunni hafi ekki verk-
failsrétt samkvæmt lögum, en
starfí engu að síður samkvæmt
kjarasamningi farmanna þó
sömu kröfur séu gerðar til þeirra
og fyrrnefndra stétta. Þetta
þurfi því að leiðrétta.
Stjóm og trúnaðarmannaráð SR
fjallaði einnig um gerðardóm í ágúst
síðastliðnum vegna kjaradeilu und-
irmanna á farskipum og útgerða
þeirra. Gerðadómur dæmdi undir-
mönnum 21.187 krónur f mánaðar-
laun fyrir 40 klukkusatunda
vinnuviku, en krafa farmanna var
að mánaðarlaun yrðu 27.000 krón-
ur. í samþykkt frá Sjómannafélag-
inu segir að nokkrar vonir hafi verið
bundnar við störf gerðardóms, með-
al annars vegna þess, að frá
febrúarsamkomulagi ASÍ og VSÍ
til niðurstöðu gerðardóms í ágúst
hafi þátttakendur febrúrarsam-
komulagsins svokallaða unnið að
og samið um verulegar launahækk-
anir til ýmissa starfshópa. Kjarakr-
öfur farmanna í Sjómannafélagi
Reylcjavíkur, sem fram hafí verið
lagðar snemma á þessu ári, hafi
enn ekki fengið þá umfjöllun og
afgreiðslu sem stjóm og trúnaðar-
mannaráð SR sætti sig við. Því séu
fyrri kröfur áréttaðar og jafnfrarnt
áréttað að íjöldi háseta á farskipum
samkvæmt kjarasamningum verði
endurskoðaður og þeim fjölgað
vegna óhóflegs vinnuálags. Vegna
boðaðrar vinnustöðvunar á kaup-
skipaflotanum 5. janúar næstkom-
andi verði þessi tvö atriði eingöngu
rædd við útgerðir farskipa.
í máímánuði síðastliðnum greip
ríkisstjómin inn í kjaradeilu undir-
manna á farskipum með setningu
bráðabirgðalaga. Svar farmanna
við því var boðun jrfirvinnubanns,
sem félagsdómur dæmdi ólgmætt á
þeim forsendum að f kjarasamningi
væri gert ráð fyrir yfírvinnu-
greiðslu. Stjóm og trúnaðarmann-
aráð Sjómannafélags Reykjvíkur
vísar þessari niðurstöðu félagsdóms
algjörlega á bug og bendir á í sam-
þykkt sinni að ennþá beri sjómönn-
um almenn mannréttindi sambæri-
leg og öðru vinnandi fólki hér á
landi.